Άλλος πρόεδρος, ίδιο τραγούδι: Όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον τα έβαλε με τον Τζον Λένον – αλά Τραμπ

Πριν ο Ντόναλντ Τραμπ βγει στο Truth Social για να ξεσπάσει εναντίον του Μπρους Σπρίνγκστιν -αποκαλώντας τον «αποξηραμένο ‘δαμάσκηνο’» και απειλώντας ότι «θα δούμε όλοι πώς θα του βγει» – ένας άλλος Αμερικανός πρόεδρος προσπάθησε κάποτε να φιμώσει έναν πολιτικά ειλικρινή ροκ σταρ, σύμφωνα με το Hollywood Reporter.

Αλλά ο Ρίτσαρντ Νίξον δεν έβρισε απλώς με tweet τον Τζον Λένον. Προσπάθησε να τον απελάσει.

Ο Λένον είναι ο στόχος 

Αυτός ο πολιτιστικός πόλεμος της εποχής του 1970 – που τώρα αναβιώνει στο νέο ντοκιμαντέρ One to One: John & Yoko – αντηχεί ανατριχιαστικά στην τελευταία διαμάχη του Τραμπ με την αμερικανική μουσική οικογένεια. Ο Λένον, βρετανός πολίτης με πράσινη κάρτα των ΗΠΑ που ζούσε τότε στη Νέα Υόρκη, είχε συνταχθεί με τη ριζοσπαστική αριστερά και είχε μιλήσει δυναμικά κατά του πολέμου του Βιετνάμ και της επανεκλογής του Νίξον. Η κυβέρνηση του Νίξον απάντησε με όπλο τη μεταναστευτική νομοθεσία, προσπαθώντας να διώξει τον Λένον από τις ΗΠΑ και να τον στείλει πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο με πρόφαση μια παλιά σύλληψη για κατοχή κάνναβης.

Ανοίχτηκαν φάκελοι του FBI. Άρχισε η παρακολούθηση. Ο Λένον έγινε στόχος. Ο πρώην Beatle αντεπιτέθηκε με τον μόνο τρόπο που ήξερε, μέσω της μουσικής του. « I’ve had enough of reading things by neurotic, psychotic, pig-headed politicians», τραγούδησε στο «Gimme Some Truth» του 1971. «No short-haired, yellow-bellied son of Tricky Dick is going to Mother Hubbard soft soap me».

Τελικά, το 1975, μετά από πολυετείς δικαστικές διαμάχες, ένα ομοσπονδιακό δικαστήριο έκλεισε την υπόθεση, κάνοντας λόγο για «επιλεκτική απέλαση με βάση μυστικούς πολιτικούς λόγους». Αλλά η ζημιά είχε ήδη γίνει: Ο ακτιβισμός του Λένον είχε ουσιαστικά ευνουχιστεί. Και πέντε χρόνια αργότερα, σε ηλικία μόλις 40 ετών, ο Λένον πυροβολήθηκε από έναν διαταραγμένο θαυμαστή έξω από το σπίτι του στο Upper West Side της Νέας Υόρκης.

«Η Αμερική βρίσκεται στα χέρια μιας διεφθαρμένης, ανίκανης κυβέρνησης»

Σχεδόν πενήντα χρόνια αργότερα, ο Τραμπ δεν κυνηγάει τραγουδιστές που γεννήθηκαν στο εξωτερικό – τουλάχιστον όχι ακόμα – αλλά οι δημόσιες επιθέσεις του σε εγχώριους επικριτές όπως ο Σπρίνγκστιν, η Μπιγιονσέ και η Όπρα Γουίνφρεϊ φέρουν μια οικεία μυρωδιά αυταρχικής εκδίκησης. Η τελευταία αντιπαράθεση ξεκίνησε στις 14 Μαΐου, όταν ο Σπρίνγκστιν, που εμφανιζόταν στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, είπε στο πλήθος:

«Η Αμερική που αγαπώ… βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα χέρια μιας διεφθαρμένης, ανίκανης και προδοτικής κυβέρνησης», είπε.

«Συμβαίνουν κάποιες πολύ περίεργες, παράξενες και επικίνδυνες μ*λακίες εκεί έξω», συνέχισε. «Στην Αμερική, οι πλουσιότεροι άνθρωποι παίρνουν ικανοποίηση εγκαταλείποντας τα φτωχότερα παιδιά του κόσμου στην αρρώστια και τον θάνατο».

Η αντεπίθεση του Τραμπ

Μέσα σε 48 ώρες, ο Τραμπ ανταπέδωσε διαδικτυακά, εξαπολύοντας «πυρά» για τη μουσική του Σπρίνγκστιν, την εμφάνισή του, την πολιτική του, τη νοημοσύνη του («Χαζός σαν βράχος») – και εκδίδοντας μια αόριστη αλλά ανατριχιαστική προειδοποίηση για το «πώς θα του πάει» όταν επιστρέψει στις ΗΠΑ.

Λίγο αργότερα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ επέκτεινε την επίθεση, κατηγορώντας τον Σπρίνγκστιν, την Μπιγιονσέ, την Όπρα και τον Μπόνο ότι δέχτηκαν παράνομες πληρωμές για την προεκλογική τους εκστρατεία από την Καμάλα Χάρις. «ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ», φώναξε με κεφαλαία γράμματα. «ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΝΌΜΙΜΟ!»

Δεν υπάρχει, βέβαια, καμία απόδειξη για παράβαση καθήκοντος, σύμφωνα με το Hollywood Reporter. Σύμφωνα με το Rolling Stone, η Χάρις πλήρωσε για τις υπηρεσίες – δημαρχεία, συγκεντρώσεις, παραστάσεις – μέσω των εταιρειών παραγωγής των καλλιτεχνών, όπως απαιτεί ο νόμος περί προεκλογικής εκστρατείας.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το όνομα του Λένον δεν εμφανιζόταν στη διαβόητη «Λίστα Εχθρών» του Νίξον, η οποία περιελάμβανε φιλελεύθερες προσωπικότητες όπως η Τζέιν Φόντα, ο Πολ Νιούμαν, ο Γκρέγκορι Πεκ και η Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Αλλά του συμπεριφέρθηκαν σαν να ήταν. Ο Τραμπ, όπως φαίνεται, αναβιώνει αυτό το εγχειρίδιο – μόνο που αυτή τη φορά παραλείπει τα μυστικά σημειώματα και πηγαίνει κατευθείαν στο ψηφιακό «μεγάφωνο».