Συρία: Τι γνωρίζουμε για την τύχη των στρατιωτικών βάσεων της Ρωσίας στη Λαττάκεια

Η κατάληψη της Δαμασκού από τις δυνάμεις της οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ οδήγησε τον Μπασάρ αλ Άσαντ σε διαφυγή από τη Συρία στη Ρωσία μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο 13 ετών και 54 χρόνια αυταρχικής διακυβέρνησης της οικογένειάς του.

Η σταθερότητα στη χώρα όχι μόνο δεν έχει εξασφαλιστεί αλλά αποτελεί μια περίπλοκη κατάσταση που θα χρειαστεί χρόνο… Τα αμερικανικά στρατεύματα θα παραμείνουν στη Συρία αναφέρει η Ουάσινγκτον ενώ η Μόσχα τηρεί στάση αναμονής.

Ωστόσο, στον διεθνή Τύπο πληθαίνουν οι αναφορές για την τύχη των αεροπορικών και ναυτικών βάσεων της Ρωσίας στο συριακό έδαφος. Η Μόσχα διαθέτει δύο στρατιωτικές βάσεις στη Συρία: τη ναυτική βάση της Ταρτούς και την αεροπορική βάση Χμεϊμίμ κοντά στην πόλη-λιμάνι της Λαττάκειας. Και οι δύο θεωρούνται στρατηγικής σημασίας.

Η Μόσχα διαθέτει δύο στρατιωτικές βάσεις στη Συρία. Η μία βρίσκεται στην Ταρτούς και η άλλη στη Χμεϊμίμ

Η Ταρτούς είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς παρέχει στη Ρωσία τη μόνη άμεση πρόσβαση στη Μεσόγειο θάλασσα και αποτελεί βάση για τη διεξαγωγή ναυτικών ασκήσεων, στάθμευση πολεμικών πλοίων και φιλοξενία πυρηνικών υποβρυχίων.

Η Ταρτούς βρίσκεται στη δυτική Συρία

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, οι Σύροι ισλαμιστές αντάρτες έχουν ήδη θέσει υπό τον πλήρη έλεγχό τους την επαρχία Λαττάκεια, όπου εδρεύουν και οι δύο βάσεις.

Θολό τοπίο

Το Κρεμλίνο δηλώνει ότι λαμβάνει μέτρα για να «εγκαθιδρύσει επαφή στη Συρία με εκείνους που είναι σε θέση να διασφαλίσουν την ασφάλεια των στρατιωτικών βάσεων», σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Ντμίτρι Πεσκόφ. Τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης γράφουν ότι η Μόσχα έχει εξασφαλίσει την τύχη των βάσεων όμως υπήρξε ένας καταιγισμός αναφορών, μεταξύ άλλων και από Ρώσους στρατιωτικούς μπλόγκερ, οι οποίες υποδηλώνουν ότι η Ρωσία  αποσύρεται από τις βάσεις της.

Οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες αναφέρουν πως η Ρωσία αποσύρει τα όπλα και τον στρατιωτικό εξοπλισμό της και εκκενώνει τα στρατεύματά της από τις συριακές βάσεις της.

Σύμφωνα με το Reuters, δορυφορικές εικόνες της ρωσικής βάσης της Ταρτούς δείχνουν ότι τουλάχιστον τρία πολεμικά πλοία έχουν εγκαταλείψει το λιμάνι και έχουν αγκυροβολήσει στη θάλασσα σε απόσταση περίπου 13 χιλιομέτρων από την ακτή.

Η αμερικανική δεξαμενή σκέψης, Institute for the Study of War (ISW), έχει παραθέσει τον ισχυρισμό του αναλυτή Άντερσον ότι μεγάλο μέρος του ρωσικού στόλου έχει εγκαταλείψει το λιμάνι και έχει αγκυροβολήσει 8 χιλιόμετρα έξω στη θάλασσα.

The loss of Russian bases in Syria will have major implications for Russia’s global military footprint and ability to operate in Africa. 🧵(1/5) https://t.co/GQKmQk7nwM pic.twitter.com/p7QoOxNiIl

— Institute for the Study of War (@TheStudyofWar) December 9, 2024

Τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί.  Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, υποστήριξε ότι τα ρωσικά πολεμικά πλοία θα παραμείνουν στη βάση τους στην Ταρτούς κόβοντας τις ορέξεις όσων επιθυμούν το αντίθετο.

Μια υποθετική κατάσταση

Τι θα σήμαινε όμως μια αναγκαστική υποχώρηση για το Κρεμλίνο; Η απώλεια της στρατιωτικής παρουσίας της Ρωσίας στη Συρία θα ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για το Κρεμλίνο.

Από γεωγραφική και στρατηγική άποψη, αποτελεί κρίσιμη τοποθεσία για τη Μόσχα για τη διαμετακόμιση στρατιωτικών μέσων στις αφρικανικές χώρες όπου διεξάγει επιχειρήσεις.

Το ISW προειδοποιεί ότι η απώλεια των ρωσικών βάσεων στη Συρία «θα διαταράξει πιθανότατα τη ρωσική εφοδιαστική αλυσίδα, τις προσπάθειες ανεφοδιασμού και τις εναλλαγές του εκστρατευτικού σώματος στην Αφρική, αποδυναμώνοντας ιδιαίτερα τις επιχειρήσεις και την προβολή ισχύος της Ρωσίας στη Λιβύη και την υποσαχάρια Αφρική».

Η Μόσχα στοχεύει να συνεργαστεί με τη νέα ηγεσία

Επικοινωνιακή… καταιγίδα

Η ταχεία ανατροπή του καθεστώτος του Άσαντ έχει ήδη επιφέρει πλήγμα στη Ρωσία και στις φιλοδοξίες της να επεκτείνει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή.

Η αστραπιαία ταχύτητα με την οποία οι δυνάμεις της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ κατέλαβαν τη Δαμασκό αποδίδεται εν μέρει στην απουσία της σταθερής υποστήριξης του Κρεμλίνου, το οποίο επικεντρώνεται στον πόλεμο στην Ουκρανία.

«Η πτώση του καθεστώτος ήταν πιο γρήγορη και λιγότερο αιματηρή απ’ ό,τι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, δεδομένης της πεποίθησης ότι η Ρωσία και το Ιράν θα συνέχιζαν να υποστηρίζουν τον Άσαντ. Η αποδυνάμωση του καθεστώτος το άφησε τελικά ανήμπορο να αντισταθεί στην προέλαση των ανταρτών», σύμφωνα με τον Julien Barnes-Dacey του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.

Ωστόσο, ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, επικαλούμενα πηγές του Κρεμλίνου, αναφέρουν ότι η Μόσχα στοχεύει να συνεργαστεί με τη νέα ηγεσία κατά τη διάρκεια της μεταβίβασης της εξουσίας, με απώτερο σκοπό να διασφαλίσει τις στρατιωτικές βάσεις του στο συριακό έδαφος.