Η«κνίσα», δηλαδή η τσίκνα, η μυρωδιά του σφαγμένου κρέατος που καίγεται, ήταν το αγαπημένο έδεσμα των… θεών του Ολύμπου, σύμφωνα με τους αρχαίους ημών προγόνους. Τιμώντας αυτή την παράδοση, αιώνες αργότερα η πλειοψηφία των Ελλήνων επιμένουν να γιορτάζουν την Τσικνοπέμπτη με λουκούλλεια δείπνα γεμάτα λιπαρά κρέατα, τηγανητά συνοδευτικά και υψηλές ποσότητες αλκοόλ.
Κι όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι κραιπάλη της Τσικνοπέμπτης αποτελεί επιλογή όχι μόνο επιβλαβή προς την υγεία αλλά και λιγότερο απολαυστική σε σχέση με τα χορτοφαγικά εδέσματα που μας προτείνουν να δοκιμάσουμε.
Για όσους επιθυμούν να προστατεύσουν την υγεία και τη σιλουέτα τους, οι χορτοφάγοι ευαγγελίζονται μια διαφορετική κουζίνα την εφετινή Τσικνοπέμπτη, τονίζοντας ότι η απόλαυση δεν περνά αναγκαστικά μέσα από… την τσίκνα.