Το όραμα του Βαγγέλη Μαρινάκη, το πάθος του Μιχάλη Κουντούρη και ο κόσμος του Ολυμπιακού δημιούργησαν ένα από τα πιο όμορφα «αξιοθέατα» του ελληνικού αθλητισμού
Η επιτυχία δεν είναι μοιραία, δεν είναι μόνιμη, δεν χαρίζεται. Αποκτάται σε βάθος χρόνου. Χαλυβδώνεται μέσα από την υπομονή και την επιμονή. Μέσα από τις φορές που η αμφισβήτηση και οι αντικειμενικές συνθήκες στάθηκαν απέναντι και προέταξαν ένα μεγάλο: «δεν μπορείς», ένα τεράστιο: «δεν γίνεται». Στην Ελλάδα, μάλιστα, ενίοτε ποινικοποιείται και λοιδορείται. Πρέπει να την έχεις οχυρώσει καλά την επιτυχία. Να έχεις τα μάτια προσηλωμένα στον στόχο σου. Να τα κρατάς εκεί ακόμα και όταν έρχονται τα δάκρυα και πλέον βλέπεις θολά. Τα δάκρυα δεν θα είναι πάντα πίκρας κι απογοήτευσης. Αν συνεχίσεις να πιστεύεις και να εργάζεσαι θα γίνουν χαράς, συγκίνησης.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.
Οι απίθανες δικαιολογίες του Στεφάν Λανουά στα… βέλη ότι κρίνει τις επίμαχες φάσεις με δυο μέτρα και δυο σταθμά, ανάλογα με την ομάδα που ευνοείται ή αδικείται. Το… ανέκδοτο της αποσαφήνισης
Ο διεθνής φόργουορντ αναφέρεται στον ρόλο του Βασίλη Σπανούλη, το μέλλον του Γιάννη, στη φιλοσοφία του σύγχρονου μπάσκετ και στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού σε Ευρώπη και Αμερική
Σε συνέντευξή του στο Baskettalk με τους δημοσιογράφους Νίκο Συρίγο και Γιώργο Κογκαλίδη, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο μίλησε για τον ρόλο και την επιρροή του Βασίλη Σπανούλη στην οικογένειά του και στην Εθνική ομάδα, αλλά και για το ενδεχόμενο να ακολουθήσει ο ίδιος στο μέλλον καριέρα προπονητή ή μάνατζερ. Ο θαυμασμός για τον Βασίλη Σπανούλη Απαντώντας […]