Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Το δίδυμο της «Ευτυχίας» μιλά στο in.gr

Το δίδυμο της «Ευτυχίας» μιλά στο in.gr

...

Αγγελική Στελλάκη

Η Άννα είναι μία νεαρή κοπέλα που κρύβει τη μοναξιά της στο Facebook και
σε πλασματικές κοινωνικές συναντήσεις. Βρίσκει στην πόρτα του σπιτιού της post – it με μηνύματα και σύντομα θα πιστέψει ότι την παρακολουθούν.

Η «Ευτυχία», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Χρήστου Πυθαρά, είναι μία ανεξάρτητη παραγωγή και αποτελεί το ψυχογράφημα μιας γυναίκας που σταδιακά χάνει την επαφή της με την πραγματικότητα, μια κωμικοτραγική ματιά στη ζωή μιας νεαρής κοπέλας, μέσα από την δική της αλλοιωμένη αντίληψη των πραγμάτων.

Το in.gr μίλησε με τον σκηνοθέτη και την πρωταγωνίστρια της «Ευτυχίας», Ξανθή Σπανού για την ανεξάρτητη διανομή και για το τι είναι τελικά «ευτυχία».

Πώς δουλέψατε πάνω στον χαρακτήρα της Άννας; Πρόκειται για μια φιγούρα πολύ μοναχική στην ταινία…

Χρήστος Πυθαράς: Αρχικά, κουβεντιάσαμε την ιστορία της ταινίας και την κατάσταση της ηρωίδας, σαν να είναι μια αφήγηση ενός συμβάντος που λέμε σε φίλο κατά την διάρκεια ενός καφέ. Προσπαθήσαμε με αυτόν τον τρόπο να αναγνωρίσουμε, ξεκαθαρίσουμε και συγκεκριμενοποιήσουμε τον χωροχρόνο της ιστορίας και πως μέσα σε αυτόν πλαισιώνεται η δράση του χαρακτήρα μας. Κατόπιν, προσπαθήσαμε να αποδομήσουμε το σενάριο ώστε να αναγνωρίσουμε στον χαρακτήρα που είχαμε να χτίσουμε, τα ψυχολογικά στάδια που περνά, τα κίνητρα για τις όποιες δράσεις της, το πως νιώθει, το τι σκέφτεται και τι θέλει από τους άλλους χαρακτήρες της ιστορίας μας. Μετά ξεκινήσαμε τις πρόβες. Αρκετές σκηνές στην ταινία κουβαλούν έναν πολύ συγκεκριμένο και αυστηρό εσωτερικό ρυθμό των πλάνων – το οποίο φυσικά ευχόμαστε αυτό να μην φαίνεται – οπότε δουλέψαμε στο να χτίσουμε αυτές τις σκηνές βρίσκοντας την χορογραφία τους, με στόχο την πειστικότητα και το ενδιαφέρον. Επίσης, σε αρκετά πρώιμο στάδιο – εκεί που ακόμα τα πράγματα λειτουργούν σε εμπνευσιακό επίπεδο – είδαμε αρκετές αναφορές από άλλες ταινίες, από πίνακες ζωγραφικής και μουσικές, οι οποίες κουβαλούσαν για εμένα κάποιου είδους «μυρωδιά» ή συγγένεια είτε επίπεδο ύφους της ταινίας, είτε στο στυλ, είτε στην δραματουργία του ψυχογραφήματος του χαρακτήρα μας, καθώς και σε θεματικές που θέλουμε και οι ίδιοι να πραγματευτούμε. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, γιατί πολλές φορές παρερμηνεύεται (επιπόλαια), είναι ότι όλες αυτές οι αναφορές λειτουργούν ακριβώς όπως είπα πιο πάνω, σαν έμπνευση. Η ώθηση που παίρνεις για να βρεις ο ίδιος την δική σου γλώσσα και την δική σου κατεύθυνση των πραγμάτων διατηρώντας όμως κάποια ανοιχτή επικοινωνία με άλλους δημιουργούς και τα έργα τους (όποιας τέχνης).

Ξανθή Σπανού: Συζητήσαμε πολύ για το ποια είναι η Άννα, ποιές είναι οι σχέσεις της με τους άλλους και γιατί είναι αυτές που είναι. Ύστερα, απομακρυνθήκαμε κάπως από την Άννα καθεαυτή και μελετήσαμε σαν αναφορές κάποιες ταινίες που είχαν κοινές συνιστώσες με την ιστορία της «Ευτυχίας»: την απομόνωση, την κλειστοφοβική/πνιγηρή ατμόσφαιρα, τη σύγχιση της φαντασίας με την πραγματικότητα, τον άνθρωπο που αγγίζει τα όριά του. Ύστερα ξεκινήσαμε τις πρόβες, αρχικά προσπαθώντας να «βρούμε» την Άννα στις μοναχικές της στιγμές, πώς κάθεται, πώς χαζεύει στον υπολογιστή, πώς μιλάει, πώς ξυπνάει, πώς υπάρχει στο χώρο. Και μετά περάσαμε στις σκηνές της με τα άλλα πρόσωπα, αφού κάπως είχαμε καταλήξει στη σωματικότητα και τη συμπεριφορά της. Άλλωστε αυτή τη μοναχικότητα που δουλέψαμε αρχικά, η Άννα την φέρει σε όλες τις συναναστροφές της με τους άλλους, υπάρχει ένα αόρατο «τείχος» ανάμεσα σε αυτήν και τους άλλους. Και βέβαια αυτό το οχυρωμένο, συγκρατημένο και αδιαπέραστο πλάσμα καταλήξαμε, καθώς προχωρούν χρονικά οι σκηνές, να το «σπάμε», καθώς η Άννα έρχεται σε ολοένα μεγαλύτερη ρήξη με το περιβάλλον της. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν κάτι πολύ συγκεκριμένο, αποτέλεσμα πολλών προβών και δοκιμών.

Ευτυχία. Ο τίτλος μοιάζει αρκετά ειρωνικός σε σχέση με τα όσα βιώνει η ηρωίδα. Τι είναι «ευτυχία» για εσάς;

Χρήστος Πυθαράς:
Ειρωνικός, γιατί μοιάζει να σχολιάζει αυτό που συνεχώς απουσιάζει από την ηρωίδα μας. Τι είναι ευτυχία; Δεν ξέρω, μάλλον να βρεις τον τρόπο να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου, σύμφωνα με το ποια είναι η στάση σου απέναντι στους ανθρώπους και με το αν μένεις πιστός στην προσωπική σου κοσμοθεωρία των πραγμάτων. Τότε, δημιουργείς μια εσωτερική ισορροπία που πιθανολογώ, πλησιάζει την έννοια της ευτυχίας.

Ξανθή Σπανού: Νιώθω οτι ένας βασικός λόγος που η Άννα πιέζεται, πέρα από όσα δεν την καλύπτουν στη ζωή της, είναι η αντιμετώπιση των άλλων, που μοιάζουν σαν να της λένε διαρκώς «όλα καλά σου πάνε, εσύ έχεις το πρόβλημα». Αυτό την οδηγεί σε μεγαλύτερη αποξένωση και άρνηση του προβλήματος. Άρα, ξεκινώντας κάπως αντίστροφα, θα πω οτι η ευτυχία έρχεται αρχικά όταν παύεις να κουκουλώνεις τη δυστυχία σου και την αντιμετωπίζεις. Αυτό είναι υγιές. Ύστερα έρχεται όταν ζεις στο τώρα και δεν σκέφτεσαι τι σου λείπει για να εισαι ευτυχισμένος. Αυτό που σου λείπει μπορεί να μην έρθει ποτέ ή να έρθει και τελικά να μην σε κάνει να ευτυχήσεις, όπως νόμιζες. Τέλος έρχεται όταν παύεις να σκέφτεσαι διαρκώς τι θα πουν οι άλλοι και ζεις τη ζωή σου με γνώμονα τι κάνει εσένα ευτυχισμένο. Τα πρότυπα που μας έχουν περάσει για το πως (πρέπει να) είναι ένας ευτυχισμένος ή επιτυχημένος άνθρωπος είναι πολύ περιοριστικά και δεν έχουν σχέση με την αλήθεια του καθενός.

Ξανθή, ο χαρακτήρας της Άννας είναι ιδιαίτερα εσωστρεφής. Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που χρειάστηκε να κάνεις στα γυρίσματα;

Ξανθή Σπανού: Όσο κι αν φανεί παράξενο, τα γυρίσματα που με δυσκόλεψαν περισσότερο ήταν τα -φαινομενικά- πιο απλά. Ας πούμε, δεν αντιμετώπισα μεγάλες δυσκολίες στις σκηνές με τους άλλους ηθοποιούς γιατί ήταν μεγάλη μου χαρά η συνεργασία μαζί τους και πάντα νιώθω καλύτερα όταν έχω έναν «συμπαίκτη» να με τροφοδοτεί. Προσπαθώ να είμαι ανοιχτή και να πάρω αυτό που μου δίνει ο άλλος. Στις σκηνές που ήμουν μόνη μου, όμως, όλη την τροφοδότηση έπρεπε να την πάρω από εμένα την ίδια και να είμαι πολύ συγκεντρωμένη. Οι σκηνές αυτές ήταν πολλές και τις γυρίσαμε πρώτες, όλες μαζί. Ο κίνδυνος στην περίπτωση που δεν είναι καποιος εξοικειωμένος με το παίξιμο μπροστά στην κάμερα -όπως εγώ- είναι να μην μπορέσει να αφεθεί να έχει αληθινές αντιδράσεις, γιατί διαρκώς τα κάνει όλα πολύ συνειδητά, τα σκέφτεται, έχει διαρκώς την αίσθηση της κάμερας πάνω του. Αυτή την υπερβολική διεργασία του μυαλού πρέπει να την αποβάλεις αν θέλεις να είσαι παρών και αληθινός, και στο θέατρο ακόμα. Οπότε ναι, αυτό με δυσκόλεψε περισσότερο, ούτε τα ξεσπάσματα, ούτε οι φωνές. Οι ήσυχες στιγμές της Άννας με δυσκόλεψαν.

Χρήστο, επέλεξες τον δρόμο της ανεξάρτητης διανομής. Πώς έλαβες αυτή την απόφαση;

Χρήστος Πυθαράς: Γιατί οι λίγες εταιρίες διανομής που πλησίασα αρχικά, δεν θέλησαν να την αναλάβουν. Σκληρό όσο ακούγεται, αυτή είναι η πραγματικότητα της ταινίας. Από την μία είναι σεβαστό, γιατί αν η ταινία δεν αρέσει πρέπει να το αντικρίσεις και να το δεχτείς, από την άλλη ήταν σχεδόν αναμενόμενο καθώς η «Ευτυχία», ούσα ανεξάρτητη παραγωγή και κουβαλώντας μια ιδιομορφία στην φόρμα της που την κάνει λίγο περίεργη μα συνάμα της προσδίδει την όποια γοητεία της, δεν θεωρήθηκε εν δυνάμει εμπορική ή προσδοφόρα. Και η διανομή, ιδίως όταν εμπλέκεται σε ένα τόσο προχωρημένο στάδιο δημιουργίας μιας ταινίας, είναι επιχείρηση πέρα και πάνω από οτιδήποτε άλλο. Το μόνο σίγουρο είναι πάντως, ότι η ταινία είχε και έχει ανάγκη να συναντήσει το κοινό της και εγώ δεν μπορούσα να μείνω άπραγος.

Χρήστο είναι η πρώτη σου μεγάλου μήκους ταινία. Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης στη χώρα (που φυσικά επηρεάζει και τον κινηματογράφο) πόσο δύσκολο ήταν να την γυρίσεις και αν την γύριζες τώρα υπάρχει κάτι που θα έκανες διαφορετικά;

Χρήστος Πυθαράς: Κοίτα, μόνο η εμπειρία που αποκόμισα, είναι αρκετή να με οδηγούσε να κάνω κάποια πράγματα διαφορετικά. Νομίζω, πως σε κάποια πράγματα θα επέμεινα λιγότερο και σε άλλα, δεν θα επέτρεπα με τίποτα να γίνει ή όποιου είδους υποχώρηση. Πιθανολογώ, ότι θα αφιέρωνα επίσης λίγο παραπάνω χρόνο να δουλέψω το σενάριο, όσον αφορά στην δραματουργία κάποιων σημείων.
Το να γυριστεί η ταινία, υπήρξε εύκολο και δύσκολο συγχρόνως. Στην αρχή, συγκυριακά, κάποια πράγματα απλά κούμπωσαν και το όλο εγχείρημα άρχισε να κινείται γρήγορα και με θετικό πρόσημο. Όσοι άνθρωποι μπήκαν στο team της ταινίας, το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετέχοντες των πρακτικών σεμιναρίων που τρέχω τα τελευταία χρόνια, μα και όσοι σημαντικοί και πολύ έμπειροι συνεργάτες, κουβαλούσαν πολύ όρεξη και θετική διάθεση. Σε κάθε παραγωγή όμως, όταν ο χρόνος κυλά και πιέζει και δεν υπάρχουν χρήματα να υποστηρίξουν την προσπάθεια, τα πράγματα τότε αρχίζουν να ζορίζουν. Εκεί, είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος μιας εταιρίας παραγωγής, που θα βοηθήσει τον σκηνοθέτη να υλοποιήσει το όραμα του και κυρίως, ενός παραγωγού που θα υπάρξει δημιουργικός συνεργάτης μα και αντίλογος όπου χρειάζεται – η δημιουργική σύγκρουση άποψεων εξελίσσει μια παραγωγή, όπως και στην δραματουργία μιας ιστορίας – καθώς θα είναι ο άνθρωπος που σύμμαχος με τον σκηνοθέτη θα τον πλαισιώσει στο δημιουργικό μέρος με απαιτούμενες λύσεις και θα τον αποδεσμεύσει από έναν πολύ μεγάλο όγκο δουλειάς, επτρέποντας του να ασχοληθεί κυρίως με το πιο σημαντικό ζητούμενο για εκείνον, την σκηνοθεσία (ηθοποιών).

ΕΥΤΥΧΙΑ (Bliss) – Official Trailer [2017] from Christos Pitharas on Vimeo.

* Η ταινία «Ευτυχία» προβάλλεται καθημερινά στις 21:30 στον κινηματογράφο Αλεξάνδρα Europa Cinemas (Πατησίων 77).

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Sports in

O Τζόλης των 17 γκολ και η… αδικία του Πογέτ (vids)

Ο Γκουστάβο Πογέτ δεν έκανε σωστή διαχείριση στο ματς με τη Γεωργία και αυτό φαίνεται από τον Χρήστο Τζόλη, που είναι ο πιο φορμαρισμένος Έλληνας παίκτης αυτή τη στιγμή και ήταν εκτός αποστολής.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024