Ο «μικροσκοπικός δαίμονας» και ο «επαναστάτης» του χορού ξανά στην Ελλάδα – Γεύση από τις πρόβες

Κοινή συνισταμένη και των δύο χορευτών η ανάδειξη πολλαπλών συναισθημάτων, με τη ματιά τους να μην αποκόβεται από τον τόπο καταγωγής.

Ο βρετανός χορευτής από το Μπαγκλαντές, Άκραμ Καν, μέσα από το πρωτοποριακό και βιογραφικό σόλο του το Desh , το 2012, πραγματοποίησε ένα ταξίδι προς την αναζήτηση μιας διαφορετικής κουλτούρας που δεν έχει τις ρίζες της στη Δύση.

Με σπαρακτικές, γρήγορες και λυτρωτικές κινήσεις εξέθεσε το θέμα της πολιτιστικής σύγχυσης, με την τεχνολογία να δημιουργεί τρύπες. Ο Άκραμ Καν έχει «εκδηλώσει» με το σώμα το ενδιαφέρον του για τη διαφορά ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, και τον απασχολεί ταυτόχρονα το θέμα της ταυτότητας, το ξεκίνημα και η εξέλιξη του ανθρώπου.

Η ιστορία του πατέρα του, το ταλαιπωρημένο Μπαγκλαντές, η αστάθεια και οι φοβίες , είναι στοιχεία που ενυπάρχουν στο ρεπερτόριό του.

«Είμαι Βρετανός και στέκομαι σαν παρατηρητής απέναντι στην κουλτούρα καταγωγής της οικογένειάς μου. Δεν θα μπορούσα να ζήσω στο Μπανγκλαντές ή στην Ινδία γιατί απουσιάζουν οι υποδομές», είχε δηλώσει ο Άκραμ Καν σε παλαιότερη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ.

Ο χορευτής είναι ευρηματικός στην κίνηση, με το σώμα του να λειτουργεί ως καθρέφτης των συναισθημάτων και αποδέκτης του πόνου. Στις χορογραφίες του το δραματικό και ο σπαραγμός δένουν με ένα ιδιόρρυθμο τρόπο με το χιούμορ, ενώ ανοίγει και ένα πεδίο αντιθέσεων τόσο επίκαιρο, όσο και προφητικό.

Βιογραφικές αποχρώσεις, σπαρακτικό τόνο, ανισότητες και αντιθέσεις διαφαίνονται και στις χορευτικές κινήσεις του Σεβιλλιανού χορευτή και χορογράφου Ισραέλ Γκαλβάν, ο οποίος δίνει στο φλαμένκο επαναστατική φωνή.

Χρησιμοποιεί, όπως και ο Άκραμ Καν, το σώμα του ως «πειραματόζωο» και υπηρέτη της ψυχοσύνθεσής του. Δίνει, δε, στο φλαμένκο μια άλλη διάσταση που συνορεύει με τον σπαραγμό και την απέχθεια σε ακανθώδη κοινωνικά ζητήματα.

Μέσα από το «Lo Real» (Αληθινό), που είχε παρουσιάσει τον περασμένο Απρίλιο στη Στέγη, δημιούργησε μια χορογραφία που εξέθετε την επίδραση των φασιστικών κινημάτων πάνω στους Ρομά. Δεδομένου ότι η μητέρα του είναι τσιγγάνα κατάφερε να μυήσει το ελληνικό κοινό στη φιλοσοφία της φυλής. Στη γοητεία της μουσικής της παράδοσης, αλλά και στις ρατσιστικές «μαχαιριές» που έχει δεχτεί.

Ο Ισραέλ Γκαλβάν κινείται με γνώμονα το πάθος, ενώ συνδέει με ζωντάνια το παρελθόν με το παρόν. Συνδυάζει, παράλληλα, το φλαμένκο με το ρεμπέτικο.

Αξίζει, λοιπόν, να δει κανείς πώς θα συμπορευτούν οι τεχνικές Άκραμ Καν και Ισραέλ Γκαλβάν στο έργο «Torobaka», το οποίο προέρχεται από τις λέξεις ταύρος και αγελάδα. Η καταγωγή , η θεατρικότητα και το συναίσθημα είναι το τρίπτυχο που αποτελεί κοινό παρανομαστή των χορογραφιών τους, αλλά το θέμα είναι κατά πόσο το δυναμικό φλαμένκο του Γκαλβάν θα ταιριάξει με το ψαγμένο και πιο αργό στιλ του Άκραμ Καν.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

10-15 Μαρτίου 2015 20:30 Κεντρική Σκηνή
Τιμές εισιτηρίων:
15 – 18 – 25 – 36 €
Μειωμ. 10 – 12 – 15 € | Άνεργοι 5 €