Μία έκθεση με έργα του Μακμπούλ Φίντα Χουσαΐν, ενός από τους πιο γνωστούς και διεθνώς αναγνωρισμένους ζωγράφους της Ινδίας, διοργανώνει το Μουσείο Victoria & Albert στο Λονδίνο. Ο Χουσαΐν, αποκαλούμενος ως «Πικάσο της Ινδίας» πέθανε το 2011 σε ηλικία 95 ετών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε αυτοεξόριστος ανάμεσα σε Κατάρ και Αγγλία, έχοντας προκαλέσει την οργή των ινδουιστών για τις γυμνές θεότητες που είχε παρουσιάσει στα έργα του.
Μία έκθεση με έργα του Μακμπούλ Φίντα Χουσαΐν, ενός από τους πιο γνωστούς και διεθνώς αναγνωρισμένους ζωγράφους της Ινδίας, διοργανώνει το Μουσείο Victoria & Albert στο Λονδίνο.
Ο Χουσαΐν, αποκαλούμενος ως «Πικάσο της Ινδίας» πέθανε το 2011 σε ηλικία 95 ετών.
Τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του ζούσε εξόριστος ανάμεσα σε Λονδίνο και Κατάρ, έχοντας δεχθεί απειλές από ινδουιστές φονταμενταλιστές, οι οποίοι εξέφραζαν την οργή τους για το γεγονός ότι σε ορισμένους πίνακες του ζωγράφου οι θεότητες αποκαλύπτονταν γυμνές.
Μία δεκαετία νωρίτερα, το σπίτι του καλλιτέχνη στη Βομβάη λεηλατήθηκε από ινδουιστές ενόπλους, πολλοί πίνακές του καταστράφηκαν και τον επικήρυξαν για περισσότερα από 8,5 εκατομμύρια ευρώ.
O Χουσαΐν γεννήθηκε το 1915 στο Πανταρπούρ. Ξεκίνησε την καριέρα του ζωγραφίζοντας κινηματογραφικές αφίσες για ταινίες του Μπόλιγουντ, έχοντας αποφοιτήσει από τη σχολή Καλών Τεχνών της Βομβάης.
Απέκτησε φήμη το 1947, έχοντας ενταχθεί στο κίνημα των προοδευτικών καλλιτεχνών που ήρθε ως απάντηση στην επιρροή της βρετανικής αποικιοκρατίας, αλλά και στην ινδική παράδοση.
Χρησιμοποιώντας ελεύθερο σχέδιο και έντονα χρώματα, καθώς και κυβιστικά στοιχεία, αποκάλυπτε πλευρές της ινδικής ζωής.
Ιστορικά γεγονότα, παραδοσιακά φεστιβάλ, γνωστές προσωπικότητες, συνθέτουν το έργο του ζωγράφου. Ο Χουσαΐν επιχείρησε να ζωγραφήσει γνωστά έπη της πατρίδας του, όπως τα Ραμαγιάνα και Μαχαμπαράτα.
Το 2010, έχοντας ήδη αυτοεξοριστεί, ξεκίνησε να ζωγραφίζει 30 μεγάλα τρίπτυχα για τον ινδικό πολιτισμό, αναγκασμένος να μεταφέρει στον καμβά την Ινδία που είχε στο μυαλό του.
Ο Χουσαΐν θεωρείτο ένα είδος καλλιτέχνη ροκ-σταρ: Τον χαρακτήριζε η άσπρη χαίτη του, η προτίμησή του να είναι ξυπόλυτος και η συλλογή του από σπορ αυτοκίνητα.
Στα πολλά ταξίδια του δεν παρέλειπε να μετατρέπει συχνά τις σουήτες ξενοδοχείων σε μικρά στούντιο, γεμίζοντάς τα με χρωματιστές μπογιές και πληρώνοντας τις ζημιές κάθε φορά που έφευγε από το ξενοδοχείο.
Αν και στη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του ζωγράφισε περίπου 20.000 έργα, ήταν δύο μόνο από αυτά που θα προκαλούσαν την οργή των ινδουιστών, η απεικόνιση δύο ινδουιστικών θεοτήτων χωρίς ρούχα.
Τα έργα που παρουσιάζονται στο V&A, αποτελούν τόσο έναν αποχαιρετισμό του Μουσείου στον ζωγράφο (που πέθανε στο Λονδίνο το 2011), όσο και έναν αποχαιρετισμό του ίδιου του ζωγράφου προς την μητέρα-πατρίδα του.