Οι συντάκτριες του γάμου διηγούνται. Καυτές εξελίξεις Η φίλη µου η Σίσσυ ανήκει στην κατηγορία των ατόµων τα οποία η ψυχολογία χαρακτηρίζει τελειοµανή. Ως γνωστόν, τα συγκεκριµένα άτοµα πάντα θέτουν υψηλούς – και µη επιτεύξιµους, συνήθως – στόχους και προκειµένου να τους πετύχουν, εφαρµόζουν ένα αυστηρό καθηµερινό πρόγραµµα. Αυτό το «πρόγραµµα τελειότητας» εννοείται πως ακολούθησε […]
Η φίλη µου η Σίσσυ ανήκει στην κατηγορία των ατόµων τα οποία η ψυχολογία χαρακτηρίζει τελειοµανή. Ως γνωστόν, τα συγκεκριµένα άτοµα πάντα θέτουν υψηλούς – και µη επιτεύξιµους, συνήθως – στόχους και προκειµένου να τους πετύχουν, εφαρµόζουν ένα αυστηρό καθηµερινό πρόγραµµα. Αυτό το «πρόγραµµα τελειότητας» εννοείται πως ακολούθησε η Σίσσυ και στο γάµο της. Τα πάντα ήταν άψογα προγραµµατισµένα. Το νυφικό της ήταν από το πρωί κρεµασµένο στη σουίτα στο Σούνιο όπου θα διανυκτέρευε το ζευγάρι, η γραβάτα του γαµπρού ασορτί µε τη ζώνη του φορέµατος, το ρύζι στα σακουλάκια, οι µποµπονιέρες στοιχισµένες σχολαστικά στα µεταξωτά καλάθια τους, ο dj στη θέση του, τα στέφανα στο ειδικό κουτί από πλεξιγκλάς, το τραπέζι έτοιµο.
Η τελετή ξεκίνησε στην ώρα της, η Σίσσυ έκανε τη θεαµατική της είσοδο, στήθηκε µπροστά στο τραπεζάκι – µε το κοφτό τραπεζοµάντιλο, το ευαγγέλιο και τα ποτήρια, στο πλευρό του γαµπρού, και η σεµνή τελετή ξεκίνησε.
Η Σίσσυ έδειχνε χαλαρή, οι γονείς δακρυσµένοι, οι φίλοι συγκινηµένοι, οι κουµπάροι σφιγµένοι. Ο ήλιος βουτούσε αργά στη θάλασσα, στο βάθος οι Καβοκολόνες του Σουνίου έδιναν τη δική τους παράσταση, ενώ ένα δυνατό αεράκι µάς δρόσιζε. Όλα ήταν µαγευτικά, µέχρι που µια µυρωδιά καµένου άρχισε να αιωρείται πάνω από το ξωκλήσι. Η έντονη µυρωδιά συνοδευόταν από ένα πηχτό µαύρο σύννεφο, που έτρεχε µε ιλιγγιώδη ταχύτητα προς την είσοδο της εκκλησίας. Φυσικός αυτουργός της καταστροφής, οι µεγάλες δάδες που στόλιζαν τον τούλινο διάδροµο που θα διέσχιζε η νύφη. Ξαφνικά, και πριν οι καλεσµένοι προλάβουµε να αντιδράσουµε, τα µέτωπα έγιναν πολλά. Η ασύµµετρη πύρινη απειλή άρχισε να εξαπλώνεται στο διάδροµο (που λόγω µοκέτας δεν µπορούσε να παίξει ρόλο αντιπυρικής ζώνης), στα τραπεζάκια που φιλοξενούσαν τις µποµπονιέρες, αλλά και στις µικρές διακοσµητικές τέντες πάνω από το τραπέζι όπου τελούνταν το µυστήριο.
Ακολούθησε ο αναµενόµενος πανικός, που ευτυχώς κράτησε λίγο. Ένας νεωκόρος έτρεξε στην πίσω πλευρά της αυλής κι επέστρεψε µε ένα ποτιστήρι, ο µπαµπάς του γαµπρού – λάτρης της κηπουρικής – βρήκε ένα λάστιχο και ακολουθώντας το ανακάλυψε και τη βρύση, ενώ ο κουµπάρος άδειασε το ποτήρι µε την Αγία Κοινωνία στην ουρά του νυφικού, που είχε αρπάξει στην ακρούλα. Κάποιος ψύχραιµος άρχισε να ψάχνει για πυροσβεστήρα (δεν τον βρήκε ποτέ), ενώ οι πιο τολµηροί πατούσαν τις φλογίτσες που έσβηναν και φούντωναν ανάλογα µε τον αέρα. Η σειρήνα της πυροσβεστικής σήµανε το τέλος του ατυχούς συµβάντος. Ο απολογισµός; Δύο καµένες λαµπάδες, ένα απανθρακωµένο κόκκινο χαλί, µία καψαλισµένη ουρά νυφικού, µία µισοκαµένη τέντα, 250 κατεστραµµένες µποµπονιέρες και µία – πρώην τελειοµανής – νύφη κοκαλωµένη µπροστά στη διαπίστωση πως ακόµη και τα πιο όµορφα πράγµατα ποτέ δεν είναι τέλεια.
Ελένη Χαδιαράκου
Ξυπόλυτη στο γάμο
Την ηµέρα του γάµου µου φόρεσα το νυφικό, στόλισα µε baby’s breath τα µαλλιά µου, έβαλα τα λευκά γοβάκια µου και ξεκίνησα να συναντήσω την καινούρια µου ζωή. Φτάνοντας στην εκκλησία, µόλις πήγα να βγω από το αυτοκίνητο, δηλαδή τη στιγµή ακριβώς που όλα τα βλέµµατα βρίσκονταν στραµµένα πάνω µου, ένιωσα τα λουράκια των παπουτσιών µου να γλιστράνε από τους αστραγάλους και τα παπούτσια να εγκαταλείπουν τα πόδια µου. Καθόλου απρόσµενο αν σκεφτείς πως στον πανικό των ετοιµασιών δεν είχα δοκιµάσει τα νυφικά παπούτσια φορώντας καλσόν, µε τις παραπάνω ολέθριες συνέπειες.
Θα µπορούσα απλώς να τα βγάλω και να ανέβω αγέρωχη τα σκαλιά της εκκλησίας. Δεν ξέρω αν έφταιγε το κρύο, η τριών µηνών εγκυµοσύνη µου ή το ότι ποτέ δεν µου άρεσαν οι πρωτοτυπίες, πάντως δεν το έκανα. Προτίµησα να ανέβω και τα σαράντα σκαλιά µε το τροµοκρατηµένο ύφος της νύφης που σε κάθε βήµα προσπαθεί αφενός να µην πέσει και αφετέρου να µη µείνει ξυπόλυτη.
Στη δε τελετή, εξαιτίας µιας αδέξιας κίνησης της κουµπάρας, παραλίγο να πέσει το στεφάνι από το κεφάλι µου. Το επιφώνηµα των καλεσµένων έµοιαζε µε αυτό των θεατών στο τσίρκο τη στιγµή που ο ισορροπιστής πάει να πέσει από το σκοινί. Ήταν σαφώς επιφώνηµα τρόµου για τον κακό οιωνό.
Κεφάλαιο «ανθοδέσµη». Νόµιζα πως είχα παραγγείλει την πιο απλή που είχα δει στον κατάλογο του ανθοπωλείου, από τριαντάφυλλα και baby’s breath. Τώρα τι έβαλαν αυτοί οι ευλογηµένοι άνθρωποι στο µπουκέτο και κατέληξε να ζυγίζει όσο ολόκληρη η ανθοκοµική έκθεση Κηφισιάς, δεν ξέρω.
Συµπέρασµα Α: Ποτέ µην παραγγείλετε ανθοδέσµη από φωτογραφία.
Συµπέρασµα Β: Προβάρετε τα νυφικά παπούτσια µε και χωρίς καλσόν.
Συµπέρασµα Γ: Αγνοήστε τους κακούς οιωνούς.
Λουκία Λυκίδη
Piece of cake
Όλα του γάµου δύσκολα, µουρµουράει ο παππούς µου ξεφυσώντας. Είναι ο γάµος της ξαδέλφης µου, που είναι και 6 µηνών έγκυος. Η τελετή έχει οργανωθεί πολύ γρήγορα, οι φίλες της καταφέρνουν να τη χωρέσουν στο νυφικό – παρ’ όλη την κοιλίτσα που µεγάλωνε κάθε µέρα – , εγώ και η αδελφή της προσέχουµε να µην τη γεµίσουµε κραγιόν όταν τη φιλάµε ευτυχισµένες. Φεύγουµε από το σπίτι µε δόξα και τιµή, οι συµφοιτητές τής κορνάρουν και γελάµε µε το πόσο παραδοσιακοί είµαστε. Φτάνουµε στην εκκλησία και η µητέρα µου (που ως θεία της νύφης και µε µεγάλη αδυναµία στην οργάνωση των εορτών όλων των άλλων έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο) ρωτάει: «Ποιος έχει τα γλυκά;». Κοιταζόµαστε µεταξύ µας. Ποια γλυκά; Η αδελφή της ξεροβήχει. «Εµ, τα πήρα το πρωί από το ζαχαροπλαστείο». Τέλεια, δεν τα είχαµε χάσει. Και τώρα πού βρίσκονται; «Όπου και όταν βγήκαν από το ψυγείο του ζαχαροπλαστείου – ξεχασµένα έξι ώρες στο πορτ µπαγκάζ µου!» Ήταν Ιούλιος, µες στον καύσωνα.
Γιώτα Ταχταρά
Μεθυσμένη από ευτυχία
Περίµενα το συγκεκριµένο γάµο καιρό. Παντρευόταν ένας από τους πιο καλούς µου φίλους. Ήταν ο πρώτος στην παρέα µας που έκανε κάτι τέτοιο και τον αντιµετωπίζαµε σαν πειραµατόζωο. Η τελετή ήταν καταπληκτική, ειδικά τη στιγµή που δέκα άτοµα µαζί ρίξαµε ένα κιλό ρύζι στον Αντρέα, το φίλο µας, και τη γυναίκα του. Τη Χρύσα δεν την ξέραµε καλά, ήταν ένας έρωτας κεραυνοβόλος και η πρόταση γάµου ήρθε µετά από µόλις έξι µήνες. Πάντως φαινόταν πολύ συµπαθητική και καλή. Κορίτσι από σπίτι. Ώσπου στη γαµήλια δεξίωση µέθυσε. Το βλέπαµε να έρχεται, αλλά δεν κάναµε τίποτα για να το εµποδίσουµε, ούτε η πρώτη νύφη ήταν που µεθούσε ούτε η τελευταία. Η Χρύσα όµως µεταµορφώθηκε ξαφνικά σε µια άλλη, που άρχισε να βρίζει χυδαία τους πάντες, ξεκινώντας από τους πεθερούς της, για να καταλήξει εν µέσω ενός άφωνου κοινού – ο φίλος µας είχε απλώς πετρώσει – να κλαίει σπαρακτικά πάνω από τη γαµήλια τούρτα, που είχε αρχίσει να λιώνει. Τέσσερα χρόνια µετά είναι ακόµα παντρεµένοι, αλλά δεν µίλησαν µεταξύ τους ποτέ για το συµβάν. Ούτε κι εµείς.
Χριστίνα Μπίθα
Η νύφη το ‘σπασε
Στην π. Γ. (προ Γάµου) εποχή η φίλη µου η Μελίνα ανυποµονούσε για δύο πράγµατα: Πρώτον, για το αν ο γάµος της θα ήταν αρκετά ξεχωριστός και, δεύτερον, για το αν θα γινόταν ο απαραίτητος χαµός στο µπάτσελορ πάρτι µε τις φίλες της.
Για το µπάτσελορ µαζευτήκαµε εννέα κολλητές και πήγαµε σε ένα καταπληκτικό νυχτερινό µαγαζί µε αντρικό στριπτίζ. Οι στρίπερ ήταν θεοί, το σόου καταπληκτικό και τα σφηνάκια πάρα πολλά. Η Μελίνα πάνω στον ενθουσιασµό της έπινε το ένα πίσω από το άλλο και µε εντυπωσιακό ρυθµό. Το ίδιο εντυπωσιακή ήταν και η πτώση της στα σκαλιά της εξόδου. Ο πόνος που ένιωθε, όπως έκρινα από τους µορφασµούς και τις φωνές της, ήταν µάλλον αφόρητος. Στο νοσοκοµείο διαπιστώθηκε ότι είχε σπάσει το χέρι. Επειδή ήταν αδύνατο να ακυρωθεί ο γάµος, η Μελίνα θα πήγαινε αναγκαστικά µε το χέρι στο γύψο. Έτσι κι έγινε.
Για να απαλύνουµε τον πόνο της, όλες οι φίλες πήγαµε την ηµέρα του γάµου στο σπίτι της και αντί να γράψουµε το όνοµά µας – οι ανύπαντρες – κάτω από το γοβάκι της, το γράψαµε στο γύψο, µαζί µε αφιερώσεις για ταχεία ανάρρωση και άλλα χαζά. Της κάναµε δε πλάκα ότι στο «η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα» θα έπρεπε – αντί να πατήσει το πόδι του αγαπηµένου της – να του χώσει µια σπρωξιά µε το µπανταρισµένο χέρι.
Τελικά, έφτασε στην εκκλησία µε ένα λευκό σάλι ριγµένο επιµελώς ατηµέλητα πάνω στο χέρι της. Ευτυχώς, ήταν το αριστερό και µπορούσε να κρατάει το χέρι του αγαπηµένου της, ενώ αναγκαστικά είχε προωθήσει την ανθοδέσµη στην κουµπάρα. Μέχρι το τέλος της δεξίωσης σχεδόν όλοι οι καλεσµένοι είχαν γράψει και από µία ευχή πάνω στο νυφικό γύψο. Γι’ αυτό και όταν πια τον έβγαλε, ζήτησε από το γιατρό να τον πάρει στο σπίτι της ως ενθύµιο. Τελικά, όλα είχαν γίνει όπως ακριβώς ήθελε η φίλη µας. Και στο µπάτσελορ είχε γίνει χαµός και ο γάµος ήταν πολύ ξεχωριστός.
Ειρήνη Ρουµπεΐδου
Στο παρά πέντε!
Αν είχα µαγνητοφωνήσει τις τηλεφωνικές συνοµιλίες που είχα µε τη Στέλλα τις ώρες που προηγήθηκαν της 6ης απογευµατινής της Κυριακής που παντρευόταν, η κασέτα θα αποκάλυπτε τα όσα σουρεαλιστικά τής συνέβησαν.
13.30: Μου ανακοινώνει ότι το vintage φόρεµα που θα έβαζε έχει ξεχαστεί στο καθαριστήριο. Ευτυχώς, ο γείτονας ιδιοκτήτης είχε το τηλέφωνο του σπιτιού του γραµµένο στην τζαµαρία του µαγαζιού. Η οικία του ήταν ακριβώς πάνω από το καθαριστήριο και ο ίδιος ευτυχώς εκείνη την ώρα βρισκόταν εντός, οπότε χρειάστηκε µόλις ένα τέταρτο για να θεωρηθεί το θέµα λήξαν.
14.30: Ο hair stylist – make up artist και φίλος έχει ήδη καθυστερήσει µισή ώρα. Δεν απαντά στο σταθερό και το κινητό του είναι κλειστό. Για καλή µας τύχη, απέναντί του µένει µια φίλη. Χρειάστηκε να κρατήσει το δάχτυλό της κολληµένο στο κουδούνι επί δέκα ολόκληρα λεπτά, ώσπου να της ανοίξει ο αγουροξυπνηµένος και µε χανγκόβερ φίλος µας.
17.30: Υπέροχα ντυµένη, βαµµένη και χτενισµένη, η νύφη κοιτάζεται στον καθρέφτη. Λείπει µόνο η ανθοδέσµη. Για να διατηρηθεί, την έχει βάλει από το πρωί, που την παρέλαβε, στο ψυγείο. Μόνο που οι λευκές ορτανσίες, παρασυρµένες από ένα κουτί µε ταρτάκια που κάποιος είχε βάλει βιαστικά στο ίδιο ράφι, έχουν κολλήσει στο βάθος του ψυγείου. Χρειάστηκαν σχεδόν 5 λεπτά για να κοπούν µε το ψαλίδι τα ανθάκια, που είχαν γίνει γρανίτα, και άλλα τόσα για να συνέλθει το ταλαιπωρηµένο µπουκέτο.
17.50: Στο δρόµο έχει κίνηση. Το µυστήριο πρέπει να αρχίσει σε 10 λεπτά, αλλά η νύφη χρειάζεται το λιγότερο 15 για να φτάσει στην εκκλησία. Ο παπάς έχει ήδη τηλεφωνήσει στο κινητό της λέγοντας εκνευρισµένος πως έπονται του δικού της τρία ακόµη µυστήρια και εξηγώντας της εκ των προτέρων ότι δεν χωρούσε η παραµικρή καθυστέρηση.
18.00: Η πληροφορία ότι η κούρσα που µετέφερε τη νύφη έπαθε λάστιχο έδωσε τη χαριστική βολή. Ευτυχώς που ακολουθούσε ο µπαµπάς της µε το δικό του αυτοκίνητο κι έτσι ζήσαµε εµείς καλά κι αυτοί καλύτερα.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Σάββατο 06.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/pexels-eser-tokas-54876734-25854069-315x220.jpg)
![Πούτιν και Μόντι υπογράφουν συμφωνίες 100 δισ. [γράφημα]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/2025-12-05T155334Z_1126768068_RC2FAIA5DQ4V_RTRMADP_5_INDIA-RUSSIA-315x220.jpg)
![Λιανικό εμπόριο δύο ταχυτήτων [γράφημα]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/alexander-fae-GMGdhtYeROY-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442