Loris Capirossi: Το τέλος μιας θαυμαστής καριέρας

Μετά από 22 χρόνια και 324 συμμετοχές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας Μοτοσικλετών, η αγωνιστική καριέρα του Loris Capirossi θα φτάσει στο τέλος της μόλις ολοκληρωθεί το φετινό MotoGP.

Ο 38χρονος αναβάτης της Pramac Ducati ανακοίνωσε, εμφανώς συγκινημένος, την απόφασή του στο Misano, στο πλαίσιο του MotoGP Αγίου Μαρίνου 2011. Ο Ιταλός έχει κατακτήσει 29 νίκες στο σπορ, εκ των οποίων 9 στην κορυφαία κατηγορία, ενώ έχει γίνει τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, στις μικρότερες κατηγορίες.

Μετά το ντεμπούτο του στα 125 κ.εκ. το 1990, το οποίο συνοδεύτηκε από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ο Loris Capirossi πήρε ξανά τον τίτλο την επόμενη χρονιά – πριν μετακομίσει στα 250 κ.εκ. το 1992. Τα επόμενα δύο χρόνια πρωταγωνιστούσε στην κατηγορία κι έτσι το 1995 ανελίχθηκε στην κορυφαία κατηγορία –των 500 κ.εκ.- τότε, με την ομάδα Pileri Honda.

Ένα χρόνο μετά κατέκτησε την πρώτη του νίκη, αλλά αποφάσισε να επιστρέψει στα 250 κ.εκ. με την Aprilia. Έγινε ξανά παγκόσμιος πρωταθλητής, το 1998 κερδίζοντας τον Valentino Rossi, με αποτέλεσμα το 2000 να επιστρέψει στα 500 κ.εκ., με την Telefonica Honda.

Το 2003 δέχθηκε την πρόταση της Ducati και έμεινε στη Μπολόνια για πέντε χρόνια, κερδίζοντας νίκες στα τέσσερα από αυτά, ενώ στη συνέχεια πέρασε τρία χρόνια στη Suzuki πριν το φετινό με την Pramac Ducati. Πρόσφατα υπήρχαν φήμες ότι θα συνέχιζε την καριέρα του είτε στο MotoGP με ιδιωτική μοτοσικλέτα 1.000 κ.εκ., είτε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbikes, αλλά δεν επιβεβαιώθηκαν.

Μόλις ανακοίνωσε την απόφασή του, στο γραφείο Τύπου του Misano, ο Ιταλός δέχθηκε χειροκρότημα διαρκείας από δεκάδες όρθιους δημοσιογράφους. «Είναι δύσκολο αυτό που θα πω. Μετά από 22 χρόνια, αυτός θα είναι ο τελευταίος μου αγώνας στην Ιταλία, διότι στο τέλος της χρονιάς θα αποχωρήσω.

Μετά τον αγώνα της Valencia θα σταματήσω τους αγώνες ολοκληρωτικά, δεν θα συνεχίσω σε άλλο πρωτάθλημα. Είναι περίεργο να ακούω τους άλλους αναβάτες να μιλούν για τις δοκιμές των νέων μοτοσικλετών κι εγώ να μην συμμετέχω.

Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Υπάρχουν πολλοί νέοι αναβάτες που γίνονται όλο και πιο δυνατοί κι εγώ κοίταξα τον εαυτό μου και σκέφτηκα ότι αυτή είναι η σωστή στιγμή για να σταματήσω.

Ξεκίνησα να οδηγώ όταν ήμουν 4 ετών και τώρα είμαι 38, έκανα 22 χρονιές στα Grands Prix, συνεπώς όλη μου τη ζωή βρίσκομαι πάνω σε μοτοσικλέτες. Τώρα έχω όλη την υπόλοιπη ζωή μπροστά μου για να σκεφτώ τι θέλω να κάνω. Είμαι χαρούμενος με τον εαυτό μου, διότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή να αποχωρήσω.

Είναι άσχημο να σταματάς χωρίς να το θέλεις. Είχα ορισμένες προτάσεις να οδηγήσω ιδιωτικές μοτοσικλέτες, αλλά αυτό δεν είναι το όνειρό μου. Είχα την ευκαιρία να οδηγώ μια καλή μοτοσικλέτα στα Superbikes, επίσης. Δεν αποφάσισα να σταματήσω επειδή δεν είχα προσφορές.

Έλεγα στον εαυτό μου διαρκώς ναι και όχι, αλλά είμαι 100% βέβαιος ότι αυτή είναι η σωστή απόφαση. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με υποστήριξαν και μου έδωσαν τις μοτοσικλέτες τους. Πάντα προσπαθούσα για το καλύτερο και πέρασα φανταστικές στιγμές».

Καταλήγοντας, ο Loris Capirossi κοίταξε δίπλα του στη συνέντευξη Τύπου τους Casey Stoner, Dani Pedrosa και Valentino Rossi και είπε: «Θέλω να ζητήσω από αυτούς τους τύπους να με βοηθήσουν πολύ για να κατακτήσω το 100ό μου βάθρο»! Ο Ιταλός έχει 99 θέσεις βάθρου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Στη συνέχεια, για τον Ιταλό θρύλο του MotoGP μίλησαν και οι Valentino Rossi και Casey Stoner. Ο πρώτος είπε: «Έχω πολλές αναμνήσεις από αυτόν και οι πρώτες είναι από την τηλεόραση. Θυμάμαι την πρώτη του νίκη στα 125 κ.εκ. στη Suzuka και επίσης ήμουν μεγάλος οπαδός του όταν αγωνιζόταν ενάντια στον Biaggi!

Στη συνέχεια είχαμε ορισμένες σπουδαίες μονομαχίες στην πίστα, στα 250 κ.εκ. αλλά και με τη Honda στα 500 κ.εκ. Οι σπουδαιότερες αναμνήσεις μου είναι από το Mugello και τη Sepang το 2006, που μονομαχήσαμε μέχρι τέλους. Νομίζω ότι χάνουμε έναν από τους καλύτερους αναβάτες του σπορ».

Ο Casey Stoner, που αγωνιζόταν στη Ducati μαζί με τον Ιταλό το 2007, συμπλήρωσε: «Μπορώ εύκολα να πω ότι ίσως είναι ο καλύτερος ομόλογος που είχα ποτέ. Με καλωσόρισε θερμά όταν πήγα στη Ducati και με συνέχαιρε σε κάθε επιτυχία που είχα. Ήταν πάντοτε φιλικός, πάντα συζητούσαμε, δεν υπήρξαν ποτέ διαμάχες.

Είναι αναμφίβολα καλύτερα να τον έχεις στην ομάδα σου, παρά σε κάποια άλλη. Πάντοτε περνούσαμε καλά και είναι κρίμα που πάσχιζε τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια. Είναι, όμως, πολύ ιδιαίτερο να έχεις μια καριέρα σαν τη δική του», κατέληξε ο Αυστραλός.

auto.in.gr