Μακροβιότητα και καλή ποιότητα ζωής απολαμβάνουν οι δότες νεφρού
Νέα Υόρκη: Οι προσεκτικά επιλεγμένοι δότες νεφρού αναμένεται να έχουν όμοιο προσδόκιμο επιβίωσης με τον γενικό πληθυσμό και δεν παρουσιάζουν καμιά σημαντική πτώση της νεφρικής τους λειτουργίας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο The New England Journal of Medicine.
Νέα Υόρκη: Οι προσεκτικά επιλεγμένοι δότες νεφρού αναμένεται να έχουν όμοιο προσδόκιμο επιβίωσης με τον γενικό πληθυσμό και δεν παρουσιάζουν καμιά σημαντική πτώση της νεφρικής τους λειτουργίας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο The New England Journal of Medicine.
Παλαιότερη έρευνα είχε υποστηρίξει την ασφάλεια της δωρεάς νεφρού χωρίς καμιά επίπτωση στην επιβίωση ή την νεφρική λειτουργία. Ωστόσο, μελέτες που εξέτασαν το θέμα είχαν μικρό αριθμό δειγμάτων με περιορισμένο διάστημα παρακολούθησης τους.
Ο Δρ Χασσάν Ιμπραΐμ και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα θέλησαν να εξετάσουν την μακροχρόνια ασφάλεια της δωρεάς και ανέλυσαν στοιχεία από 3.698 άτομα που είχαν δωρίσει νεφρό την περίοδο 1963-2007. Στους 255 δότες που είχαν δωρίσει το όργανο το 2003 ή αργότερα, έγινε και μέτρηση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης, της λευκωματουρίας, της γενικής κατάστασης της υγείας και της ποιότητας ζωής.
Δεν καταγράφηκαν σημαντικές διαφορές στην επιβίωση μεταξύ δοτών και ομάδας ελέγχου. Επιπλέον, η τελικού σταδίου νεφρική νόσος ήταν συχνότερη στην ομάδα ελέγχου, παρά στους δότες: 268 έναντι 180 περιπτώσεων ανά εκατομμύριο ασθενών ανά έτος.
Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης του δείγματος για 12,2 χρόνια, το 85,5% των ατόμων στην υποομάδα ανάλυσης είχε ρυθμό σπειραματικής διήθησης τουλάχιστον 60 mL/min/1,73 m² επιφάνειας σώματος. Υπέρταση και λευκωματουρία παρατηρήθηκαν στο 32,1% και το 12,7% των ατόμων, αντίστοιχα.
Η προχωρημένη ηλικία και ο μεγάλος Δείκτης Μάζας Σώματος ήταν προγνωστικές παράμετροι της υπέρτασης και του μειωμένου ρυθμού σπειραματικής διήθησης κατά την μακροπρόθεσμη ιατρική παρακολούθηση. Αντίθετα, το μεγάλο διάστημα από την δωρεά δεν συσχετιζόταν με τον μειωμένο ρυθμό σπειραματικής διήθησης και την υπέρταση, αν και σχετίστηκε όμως με τη λευκωματουρία.
Η ποιότητα ζωής δεν ήταν αρνητικά επηρεασμένη από την δωρεά και μάλιστα οι δότες είχαν σκορ που ήταν πολύ καλύτερα από αυτά του γενικού πληθυσμού. Συνυπάρχουσες παθήσεις καταγράφηκαν με συγκρίσιμη συχνότητα στους δότες και τον γενικό πληθυσμό.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι οι δότες ήταν σχετικά νέοι και κυρίως εκπρόσωποι της καυκάσιας φυλής. Απαιτούνται λοιπόν περαιτέρω έρευνες για την επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων και κατά πόσο αυτά έχουν απήχηση και σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες.