Παγκόσμια έλλειψη επαρκούς αριθμού μοσχευμάτων ήπατος

Θεσσαλονίκη: Η μεταμόσχευση ήπατος καθιερώθηκε τα τελευταία χρόνια, ως η οριστική λύση για τις περισσότερες περιπτώσεις προχωρημένης ηπατικής ανεπάρκειας που προκαλείται από μη κακοήθεις νόσους. Ήδη στα μεγάλα κέντρα η ετήσια επιβίωση ξεπερνά το 90% και η 5ετής το 70%.

Εντούτοις, υπάρχουν ακόμη ορισμένοι σοβαροί περιορισμοί στη μεταμόσχευση ήπατος, ο κυριότερος από τους οποίους είναι η παγκόσμια έλλειψη επαρκούς αριθμού μοσχευμάτων, που οδηγεί στο θάνατο χιλιάδες ασθενείς που βρίσκονται στις λίστες αναμονής των μεταμοσχευτικών κέντρων.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής μεταμοσχεύεται κάθε χρόνο μόνο το 20% των ασθενών που βρίσκονται σε λίστα αναμονής. Αυτό το πρόβλημα αποκτά δραματικές διαστάσεις σε περιπτώσεις κεραυνοβόλου ηπατικής ανεπάρκειας όπου η θνητότητα χωρίς επείγουσα μεταμόσχευση ήπατος ξεπερνά το 80%.

Επιπλέον, σε πολλές από τις περιπτώσεις οξείας ηπατικής ανεπάρκειας, η βλάβη του ήπατος είναι αναστρέψιμη, και η μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να αποφευχθεί, αρκεί να υποστηριχθεί μεταβολικά ο ασθενής, έως ότου οι αναγεννητικοί μηχανισμοί αποκαταστήσουν τη λειτουργική μάζα ηπατοκυττάρων.

Τέλος, υπάρχουν περιπτώσεις ηπατοπαθειών, που οφείλονται σε συγκεκριμένα γενετικά ελαττώματα των ηπατοκυττάρων. Σε αυτούς τους ασθενείς δε χρειάζεται αντικατάσταση ολοκλήρου του οργάνου αλλά επιλεκτική επιδιόρθωση του γονιδιακού προβλήματος.

Τα παραπάνω τονίστηκαν από ειδικούς επιστήμονες κατά τη διάρκεια των εργασιών του 27ου Πανελληνίου Συνεδρίου Γαστρεντερολογίας, που διοργανώθηκε από την Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρεία και πραγματοποιείται στο Λιμάνι Θεσσαλονίκηςυπότην προεδρία του καθηγητού Παθολογίας-Γαστρεντερολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Ιωάννου Κουντουρά.

Η μεταμόσχευση ήπατος αποτελεί θεραπεία εκλογής για παιδιά με ηπατοπάθεια τελικού σταδίου, τόνισε στην εισήγησή του ο Γαστρεντερολόγος-Ηπατολόγος Δημήτρης Σαμωνάκης από την Γαστρεντερολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Στα καλά αποτελέσματα των τελευταίων ετών συνεισέφερε η βελτίωση ηπατολογικής και χειρουργικής αντιμετώπισης και η αξιοπιστία της ανοσοκατασταλτικής αγωγής, ενώ η προσφορά σε μοσχεύματα ευνοήθηκε από την ανάπτυξη τεχνικών, όπως από ζώντα δότη, από τμήμα ήπατος, καθώς και τη μεταμόσχευση ηπατοκυττάρων.

Η μεταμόσχευση λεπτού εντέρου, πρόσθεσε, αποτελεί πλέον καθιερωμένη θεραπεία σε ασθενείς με μη αναστρέψιμη ανεπάρκεια του εντέρου και σε επιπλοκές της παρεντερικής διατροφής.

Η είσοδος της μεταμόσχευσης λεπτού εντέρου (ολόκληρη η νήστιδα και ο ειλεός στην πλειοψηφία των περιπτώσεων) ως εναλλακτικής θεραπείας, βοήθησε πολλούς ασθενείς να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής, θρέψη, και μείωση των σχετικών με την παρεντερική επιπλοκών.

Συνδυασμένη μεταμόσχευση ήπατος-λεπτού εντέρου αποτελεί θεραπευτική επιλογή σε ασθενείς με μη αναστρέψιμη ηπατική βλάβη και συνήθως εφαρμόζεται σε παιδιατρικούς ασθενείς, όπου και η σχετική με την παρεντερική διατροφή ηπατική δυσλειτουργία είναι συχνότερα σημαντικό πρόβλημα

Για όλους αυτούς τους λόγους η διεθνής έρευνα έχει στραφεί στην αναζήτηση εναλλακτικών μεθόδων υποστήριξης της εκπίπτουσας ηπατικής λειτουργίας, κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι η δυνατότητα που παρέχουν είτε για αποφυγή της μεταμόσχευσης ολοκλήρου του ήπατος είτε για διατήρηση του ασθενούς στη ζωή έως ότου βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα.

health.in.gr