Λονδίνο: Η σταθερή στηθάγχη είναι συχνή στις γυναίκες όπως και στους άνδρες, ενώ είναι πιο επικίνδυνη απ' ότι πίστευαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Medical Association.
Λονδίνο: Η σταθερή στηθάγχη είναι συχνή στις γυναίκες όπως και στους άνδρες, ενώ είναι πιο επικίνδυνη απ’ ότι πίστευαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Medical Association.
Εν αντιθέσει με το έμφραγμα του μυοκαρδίου, το οποίο είναι συχνότερο στους άνδρες, η στηθάγχη στις γυναίκες είναι συχνά η πρώτη ένδειξη καρδιακής νόσου και σχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα της στεφανιαίας νόσου, εν συγκρίσει με τις γυναίκες του γενικού πληθυσμού.
Η στηθάγχη στις γυναίκες δεν είναι καλοήθης όσο αφορά τα ποσοστά θνησιμότητας, και μεταξύ συγκεκριμένων υποομάδων, όπως οι διαβητικές, ο ετήσιος κίνδυνος θανάτου από έμφραγμα είναι ένας θάνατος ανά 10 περιστατικά, όμοιος με αυτόν τον ανδρών.
Ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου με επικεφαλής τον Δρ Χάρι Χέμινγκγουεη, συνέλεξε στοιχεία από πληθυσμιακή βάση δεδομένων της Φινλανδίας για περισσότερους από 100.000 ασθενείς, ηλικίας 45 έως 89 ετών χωρίς ιστορικό στεφανιαίας νόσου.
Η επεξεργασία των δεδομένων αποκάλυψε ότι οι γυναίκες είχαν όμοιο αυξημένο ποσοστό σταθερής στηθάγχης με τους άνδρες. Η ετήσια συχνότητα ανά 100 άτομα όλων των περιπτώσεων στηθάγχης ήταν 2,03 στους άνδρες και 1,89 στις γυναίκες, με φυλετική αναλογία 1,07.
Οι επιστήμονες όρισαν δυο κατηγορίες νέων περιστατικών: στηθάγχη «νιτρικού άλατος», με βάση τη συνταγογράφηση νιτρικού άλατος (56.441 γυναίκες και 34.885 άνδρες) ή θετική στηθάγχη, με βάση φυσιολογικά ή μη αποτελέσματα επεμβατικών ή μη επεμβατικών εξετάσεων (11.391 γυναίκες και 15.806 άνδρες).
Ανεξαρτήτως ηλικίας, η στηθάγχη νιτρικού άλατος στους άνδρες και τις γυναίκες συσχετίστηκε με όμοια αύξηση του κινδύνου στεφανιαίας θνησιμότητας σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Οι γυναίκες που έπαιρναν υψηλότερες δόσεις νιτρικών αλάτων είχαν πρόγνωση συγκρίσιμη με αυτή των ανδρών.
Οι γυναίκες με θετική στηθάγχη που ήταν κάτω των 75 ετών είχαν υψηλότερη στεφανιαία θνησιμότητα από τους άνδρες. Για παράδειγμα, στην ηλικιακή ομάδα των 55-64 ετών η αναλογία ήταν 4,69 στις γυναίκες και 2,40 στους άνδρες.
Οι γυναίκες έτειναν να έχουν λιγότερα στεφανιαία επεισόδια από τους άνδρες, αν και το γυναικείο αυτό πλεονέκτημα μειωνόταν ή απουσίαζε μεταξύ των κλινικών υποομάδων, ειδικά των γυναικών με διαβήτη. Μεταξύ των διαβητικών με σταθερή στηθάγχη, η αναλογία στεφανιαίου επεισοδίου ήταν 9,9 ανά 100 άτομα/έτος στις γυναίκες έναντι 9,3 στους άνδρες.
Ως ομάδα οι γυναίκες είχαν χαμηλότερη αναλογία από τους άνδρες θετικών περιπτώσεων στηθάγχης και αναφερόμενη «υπο-χρήση» εξετάσεων σε περίπτωση πόνου στο στήθος.
Η υπο-χρήση αγγειγραφημάτων και τεστ κοπώσεως σχετίστηκε με τις διαφορές στην περιγραφή των συμπτωμάτων ή στην αντίληψη του θεράποντα ιατρού. Η φαρμακευτική αγωγή, χορηγούνταν με βάση τη συμπτωματολογία μόνο και χωρίς διαγνωστικές εξετάσεις.