Ο περιορισμός των θερμίδων ενισχύει το προσδόκιμο επιβίωσης

Νέα Υόρκη: Τα αποτελέσματα προκαταρκτικής μελέτης δείχνουν ότι ο ουσιαστικός περιορισμός των θερμίδων συντελεί στη μακροζωία, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Medical Association.

Πρόκειται για τα αποτελέσματα της μελέτης CALEIRE (Comprehensive Assessment of the Long Term Effects of Reducing Intake of Energy), η οποία βασίστηκε στη θεωρία ότι ο ουσιαστικός περιορισμός των θερμίδων σχετίζεται με την μακροζωία σε ζωικά πειράματα που έχουν γίνει στο παρελθόν.

Μελέτες που έγιναν σε τρωκτικά και άλλα ζωικά είδη έδειξαν ότι ο μακροχρόνιος περιορισμός θερμίδων ενισχύει τη μακροζωία, αυξάνοντας τη μέγιστη επιβίωση των ποντικιών και των αρουραίων κατά 30% προστατεύοντάς τα από τον καρκίνο και τις πλάκες στα αιμοφόρα αγγεία.

Ερευνητική ομάδα του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα με επικεφαλής τον Δρ Έρικ Ραβουσιν έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση 48 υγιείς άνδρες και γυναίκες που έκαναν καθιστική ζωή με Δείκτη Μάζας Σώματος μεταξύ 25 και 30.

Με τυχαίο τρόπο εντάχθηκαν σε μια από τις τέσσερις ακόλουθες ομάδες:

-περιορισμός θερμίδων (25% περιορισμός των θερμίδων),

-περιορισμός θερμίδων με γυμναστική (12,5% περιορισμός θερμίδων συν 12,5% αύξηση της καταναλισκόμενης ενέργειας με σωματική άσκηση),

-εξαιρετικά χαμηλών θερμίδων διατροφή (890 kcal/ημέρα, μέχρι την επίτευξη 15% μείωσης του βάρους, ακολουθούμενη από διατροφή διατήρησης βάρος)

-έλεγχος (διατροφή διατήρησης βάρος).

Οι κύριες μετρήσεις του αποτελέσματος αφορούσαν τη σύσταση του σώματος, τα επίπεδα της θεϊκής δεϋδροεπιανδροστερόνη (DHEAS), τη γλυκόζης και της ινσουλίνης, των καρβονυλίων και της βλάβης DNA (δείκτες οξειδωτικού στρες), την 24ωρη δαπάνη ενέργειας και τη θερμοκρασία σώματος.

Η μέση αλλαγή βάρους στους έξι μήνες στην ομάδα της εξαιρετικά χαμηλών θερμίδων διατροφής ήταν -13,9%, συγκριτικά με το -10,4% της ομάδας του 25% περιορισμού θερμίδων, -10,0% της ομάδας περιορισμού θερμίδων με γυμναστική και -1,0% της ομάδας ελέγχου.

Τα επίπεδα του πλάσματος νηστείας ινσουλίνης ήταν σημαντικά μειωμένα από τα αρχικά στους τρεις και έξι μήνες και στις δυο ομάδες περιορισμού των θερμίδων και στους έξι μήνες στην ομάδα της εξαιρετικά χαμηλών θερμίδων διατροφής, αλλά όχι στην ομάδα ελέγχου. Τα επίπεδα της γλυκόζης και της DHEAS ήταν απαράλλαχτα.

Επίσης η θερμοκρασία σώματος ήταν μειωμένη στις δυο ομάδες περιορισμού των θερμίδων. Μετά τη λήψη υπόψη των αλλαγών στη σύσταση του σώματος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η 24ωρη καθιστική δαπάνη ενέργειας ήταν σημαντικά χαμηλότερη και στις τρεις ομάδες παρέμβασης αλλά απαράλλαχτη στην ομάδα ελέγχου. Οι αλλαγές ήταν περίπου 6% μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες με βάση την απώλεια μεταβολικής μάζας και ήταν στατιστικά διαφορετικές συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.

Οι συγκεντρώσεις καρβονυλίου παρέμειναν ίδιες με τις αρχικές μετά από έξι μήνες σε όλες τις ομάδες, αλλά η βλάβη στο DNA μειώθηκε από την αρχική στις τρεις ομάδες παρέμβασης. Όταν συνδυάστηκαν τα στοιχεία από τις τρεις αυτές ομάδες, ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων παρέμβασης και ελέγχου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι συμμετέχοντες λάμβαναν τα γεύματα τους στο ερευνητικό κέντρο τους πρώτους τρεις μήνες. Επίσης συμμετείχαν σε εβδομαδιαίες συνεδρίες και είχαν τηλεφωνική υποστήριξη.

Ο εκκλησιασμός επίσης συμβάλλει στην μακροζωία

Ξεχωριστή μελέτη που διενεργήθηκε στο Ιατρικό Κέντρου του Πανεπιστημίου του Πίτσιμπουργκ και δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Board of Family Medicine, δείχνει επίσης ότι ο εβδομαδιαίος εκκλησιασμός αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης.

Ο Δρ Ντάνιελ Χαλ μελέτησε τις επιπτώσεις της σωματικής άσκησης, του εκκλησιασμού και των φαρμάκων για τη μείωση της χοληστερόλης.

Και τα τρία διαπιστώθηκε ότι είχαν θετική επίδραση, με τον εκκλησιασμό να προσθέτει δυο με τρία χρόνια στην ζωή του ατόμου.

Η τακτική σωματική άσκηση προσέθετε επίσης τρία με πέντε χρόνια και τα φάρμακα 2,5 με 3,5 χρόνια.

Ο Δρ Χαλ εξηγεί ότι τα οφέλη του εκκλησιασμού προκύπτουν περισσότερο από την κοινωνική συναναστροφή παρά από την πίστη. Υπάρχει κάτι στο γεγονός ότι ο εκκλησιασμός γίνεται από κοινωνικές ομάδες που έχει θετικό αντίκτυπο στην υγεία. Επίσης η θρησκευτική πίστη ίσως παίζει κάποιο ρόλο στη μείωση του άγχους ή τουλάχιστον στην ενίσχυση της ικανότητας του ατόμου να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες.

health.in.gr