Λύθηκε το μυστήριο του αιφνίδιου θανάτου κατά τη διάρκεια του ύπνου
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι έλυσαν το μυστήριο γιατί ορισμένοι άνθρωποι σταματούν να αναπνέουν κατά τη διάρκεια του ύπνου με αποτέλεσμα τον θάνατο, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Nature Neuroscience.
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι έλυσαν το μυστήριο γιατί ορισμένοι άνθρωποι σταματούν να αναπνέουν κατά τη διάρκεια του ύπνου με αποτέλεσμα τον θάνατο, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Nature Neuroscience.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες με επικεφαλής τον Δρ Τζακ Φέλντμαν υποστηρίζει ότι η αθροιστική απώλεια κυττάρων στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την αναπνοή ευθύνεται για την κεντρική άπνοια ύπνου. Ωστόσο, πιστεύει ότι πολλοί τέτοιοι θάνατοι σε ηλικιωμένα άτομα διαγιγνώσκονται λανθασμένα ως καρδιακή ανεπάρκεια.
Οι ίδιοι ερευνητές είχαν παλαιότερα εντοπίσει μια περιοχή του εγκεφαλικού στελέχους την οποία ονόμασαν σύμπλεγμα preBotzinger (preBotC), ως την κυβερνούσα θέση για την παραγωγή της αναπνοής στα θηλαστικά.
Είχαν επίσης αναγνωρίσει μια μικρή ομάδα κυττάρων εντός της περιοχής αυτής ως υπεύθυνη για την έκδοση των εντολών.
Στην παρούσα μελέτη, οι επιστήμονες ένεσαν αρουραίους με ένα συστατικό ώστε να εξοντώσουν περισσότερα από τα μισά απ’ αυτά τα κύτταρα και στη συνέχεια παρακολούθησαν την αναπνοή των πειραματόζωων.
Όταν τα τρωκτικά εισήλθαν στην φάση ύπνου REM (ο ύπνος με δραστηριότητα και όνειρα, τα μάτια κινούνται κάτω από τα βλέφαρα, υπάρχει έντονη νευρική δραστηριότητα, εναλλαγές του καρδιακού ρυθμού και της αναπνοής, και γενικά χαρακτηρίζεται από ανησυχία), σταμάτησαν να αναπνέουν τελείως και ξύπνησαν απότομα ώστε να αρχίσουν και πάλι να αναπνέουν.
Με την πάροδο του χρόνου, τα αναπνευστικά διαλείμματα αυξήθηκαν σε σοβαρότητα, εξαπλούμενα σε άλλες φάσεις του ύπνου και τελικά συνέβαιναν και όταν τα τρωκτικά ήταν ξύπνια.
Οι αρουραίοι έχουν 600 εξειδικευμένα κύτταρα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι άνθρωποι έχουν μερικές χιλιάδες, τα οποία μειώνονται αργά κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Όπως εξηγεί ο Δρ Φέλντμαν «εικάζουμε ότι οι εγκέφαλοι μας μπορούν να αντισταθμίσουν το 60% της απώλειας των κυττάρων preBotC, αλλά το αθροιστικό έλλειμμα των συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων τελικά διαταράσσει την αναπνοή μας κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Δεν υπάρχουν βιολογικοί λόγοι για τον οργανισμό να διατηρεί αυτά τα κύτταρα πέραν της μέσης διάρκειας ζωής, και επομένως δεν ανανεώνονται καθώς γερνάμε. Όσο χάνουμε τα κύτταρα αυτά, τόσο πιο επιρρεπείς στην κεντρική άπνοια ύπνου γινόμαστε».
Οι Αμερικανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η κεντρική άπνοια ύπνου ίσως θέτει ένα συγκεκριμένο κίνδυνο για τους ηλικιωμένους, των οποίων η καρδιά και οι πνεύμονες είναι ήδη αδύναμοι λόγω ηλικίας.
Υποψιάζονται ότι η πάθηση προσβάλλει άτομα που υποφέρουν από τελικού σταδίου νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η νόσος Πάρκινσον. Τα άτομα αυτά έχουν αναπνευστικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια του ύπνου, και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο οργανισμός τους τελικά φτάνει σε ένα σημείο όπου είναι ανίκανο να τους αφυπνίσει όταν σταματούν να αναπνέουν.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια σκοπεύουν να αναλύσουν τους εγκεφάλους ατόμων που απεβίωσαν από νευροεκφυλιστικές ασθένειες ώστε να καθορίσουν αν οι ασθενείς αυτοί έχουν βλάβες στα συμπλέγματα preBotC.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Παρασκευή 05.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/pexels-kammeran-gonzalez-keola-3137381-9559884-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442