Ο Αρκάς στο σημερινό σκίυσο του μας δείχνει την «Καλημέρα» με κόκκινα γράμματα, να λιώνει από τη ζέστη.
Το σημερινό σκίτσο
23 Ιουλίου: Ημέρα του Παγωτού Βανίλια
Στις 23 Ιουλίου γιορτάζεται στις ΗΠΑ η Ημέρα του Παγωτού Βανίλια και φυσικά απαιτείται να τρέξετε στο κοντιότερο ψυγείο.
Πριν από χιλιάδες χρόνια, οι άνθρωποι στην Περσική Αυτοκρατορία έβαζαν χιόνι σε ένα μπολ, έριχναν από πάνω συμπυκνωμένο χυμό σταφυλιών και το έτρωγαν ως λιχουδιά. Ακόμα και όταν ο καιρός ήταν ζεστός, τοποθετούσαν χιόνι σε υπόγειους θαλάμους όπου οι θερμοκρασίες το εμπόδιζαν να λιώσει.
Η ιστορία του παγωτού
Οι Κινέζοι, γύρω στο 697 μ.Χ., άρχισαν να καταψύχουν τα γαλακτοκομικά με αλάτι και πάγο. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δεν είναι ακριβώς το παγωτό που απολαμβάνουμε σήμερα.
Αργότερα, οι λάτρεις της μαγειρικής αναφέρουν τη Νάπολη της Ιταλίας ως τη γενέτειρα του πρώτου παγωτού. Αποδίδουν τα εύσημα στον Αντόνιο Λατίνι. Γεννήθηκε το 1642 και δημιούργησε ένα σορμπέ με βάση το γάλα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Κουάκεροι άποικοι κέρδισαν την αναγνώριση επειδή έφεραν μαζί τους τις συνταγές τους για παγωτό. Άνοιξαν τα πρώτα καταστήματα παγωτού, συμπεριλαμβανομένων καταστημάτων στη Νέα Υόρκη και σε άλλες πόλεις κατά την αποικιακή εποχή.
Στις ΗΠΑ, ο Μπεν Φράνκλιν, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον και ο Τόμας Τζέφερσον απολάμβαναν παγωτό, το 1813 η Πρώτη Κυρία Ντόλεϊ Μάντισον σέρβιρε παγωτό στον εναρκτήριο χορό, το 1832 , ο Αφροαμερικανός ζαχαροπλάστης, Augustus Jackson, δημιούργησε πολλές συνταγές παγωτού καθώς και μια ανώτερη τεχνική για την παρασκευή παγωτού.
Το 1843, η Νάνσι Τζόνσον από τη Φιλαδέλφεια λαμβάνει το πρώτο αμερικανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μια μικρή χειροκίνητη καταψύκτη παγωτού και το 1920, ο Χάρι Μπερτ βάζει τα πρώτα φορτηγά παγωτού στους δρόμους.
Το παγωτό στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα οι πρώτοι παραδοσιακοί παγωτατζήδες χρησιμοποιούσαν ένα μεγάλο κάδο που τον γέμιζαν με πάγο και αλάτι.
Πριν από την εμφάνιση των ηλεκτρικών ψυγείων οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν αμμωνία για την κατασκευή του πάγου, και αλάτι για τη συντήρησή του.
Μέσα στον κάδο αυτό λοιπόν βύθιζαν ένα δεύτερο δοχείο γεμάτο με γάλα και ζάχαρη που το ανακάτευαν συνεχώς με ένα τεράστιο γουδοχέρι, μέχρι να γίνει παχιά κρέμα και να πήξει.