Πάπας Φραγκίσκος: Τρανς εξομολογούνται πως τις βοήθησε να νιώσουν φυσιολογικές

Μια ομάδα τρανς γυναικών που συνάντησαν τον αείμνηστο Ποντίφικα Πάπα Φραγκίσκο σε πολλές περιπτώσεις, θρηνούν την απώλειά του και ελπίζουν ότι η Εκκλησία θα συνεχίσει να τις υποδέχεται όπως τις υποδέχτηκε και εκείνος, όπως διηγείται η El Pais.

Στις 11 Μαρτίου του 2020, τρεις ημέρες αφότου όλες οι ενορίες στην Ιταλία έκλεισαν λόγω της πανδημίας Covid-19, ο Δον Αντρέα κοίταξε στο δρόμο και είδε μια ουρά από ανθρώπους να κυκλώνουν την εκκλησία του στην Τορβαϊάνικα, μια παραθαλάσσια πόλη στα περίχωρα της Ρώμης.

Πολλές από αυτούς ήταν τρανσέξουαλ που εκπορνεύονται και έθεταν καθημερινά τη ζωή τους σε κίνδυνο στην άκρη των πευκοδάσους που βρίσκονται κοντά. Δεν είχαν πλέον πελάτες. Δεν είχαν χρήματα για φαγητό ή φάρμακα. Ο Αντρέα Κονότσια, ένας από αυτούς τους πρακτικούς ιερείς που ο Πάπας ενέκρινε ιδιαίτερα, δεν ήξερε καν ότι αυτά τα κορίτσια ήταν τρανσέξουαλ.

«Δεν είχα έρθει ποτέ σε επαφή με καμία από αυτές», εξηγεί. Τηλεφώνησε στο Βατικανό και ζήτησε βοήθεια και του έστειλαν αμέσως χρήματα και τρόφιμα.

O Πάπας Φραγκίσκος γνώριζε πως η φίλη του, αδερφή Ζεναβιέβ, βοηθούσε την τρανς κοινότητα της περιοχής και χαιρόταν να μοιράζεται λίγο από το «βάρος» της, βοηθώντας την τακτικά.

Τρανς μετανάστριες που επιβίωναν κάνοντας πιάτσα

Στις 24 Απριλίου 2025, τρεις από αυτές τις τρανς γυναίκες, οι Κολομβιανές Γιουλιάνα και Ντιάνα και η Ουρουγουανή Μαρσέλα, μοιράστηκαν ένα τραπέζι σε ένα από τα μικρά δωμάτια της ενορίας Beata Virgen Inmaculada. Όλες τους είναι μετανάστριες από τη Λατινική Αμερική και έχουν περάσει χρόνια στο δρόμο.

Εκτός από την έντονη αίσθηση του χιούμορ, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι μοιράζονται επίσης μια φιλία με τον Πάπα Φραγκίσκο, τον οποίο συνάντησαν τέσσερις φορές τα τελευταία τρία χρόνια. Και είναι αναστατωμένες από τον θάνατό του.

«Την πρώτη φορά που τον είδα, στις 27 Απριλίου 2022, του είπα ότι είχα χάσει την πίστη μου. Μου είπε ότι δεν πρέπει να το αφήσω να συμβεί αυτό, γιατί όλοι είμαστε ίσοι στα μάτια του Θεού», λέει η Μαρσέλα.

Οι τρανς σεξεργάτριες ένιωσαν για πρώτη φορά αποδοχή από τον πιο απρόσμενο θεσμό: την Εκκλησία!

Η ζωή τους ήταν γεμάτη βία και διακρίσεις

Το παρελθόν αυτών των τριών γυναικών, καθώς και μιας Περουβιανής ονόματι Μινέρβα, δεν είναι διαφορετικό. Όλες εγκατέλειψαν τη Λατινική Αμερική, όπου υπέστησαν βία, κακοποίηση και διακρίσεις. Η Νταϊάνα πυροβολήθηκε τρεις φορές από έναν θείο της, λέει, σηκώνοντας το πουκάμισό της και δείχνοντας την ουλή που διατρέχει το μήκος της κοιλιάς της.

Η Μαρσέλα διέφευγε από την αστυνομική καταστολή και πέρασε τρία χρόνια στο Παρίσι πριν έρθει στη Ρώμη. Και η Γιουλιάνα μεγάλωσε σε μια Μπογκοτά όπου η διαδικασία μετάβασης που επρόκειτο να ξεκινήσει δεν έγινε αποδεκτή. Στην Ιταλία, όλα πήγαιναν σχετικά καλά, μέχρι που έφτασε η πανδημία.

«Ένας φίλος μου μίλησε για τον ιερέα της ενορίας που μιλούσε στον Πάπα και βοηθούσε την LGBTQ+ κοινότητα και αποφάσισα να έρθω», εξηγεί η Γιουλιάνα, η οποία φοράει τα μαλλιά της δεμένα πίσω με ένα μεταξένιο μπλε φουλάρι και σκούρα γυαλιά.

Ο Πάπας Φραγκίσκος απολάμβανε να κάνει πράξη το κήρυγμα περί αποδοχής. Πολλές φορές κάποιοι κληρικοί αποχωρούσαν.

Η αδερφή Ζεναβιέβ Ζανιγκρό, ο «άγγελος» τους

Με την υποστήριξη του Βατικανού, η ενορία βοήθησε όλους όσοι το είχαν ανάγκη. Αυτή η ομάδα τρανς γυναικών, οι τέσσερις πρώτες που είχαν έρθει για βοήθεια, ζήτησαν από τον ιερέα να ευχαριστήσει προσωπικά τον Πάπα και του έγραψαν επιστολές. «Δεν τον γνώριζα προσωπικά», λέει ο πατέρας Αντρέα.

Έτσι, οι τρανς γυναίκες τον γνώρισαν μέσω της μοναχής Ζεναβιέβ Ζανιγκρό, σήμερα 82 ετών, η οποία γνώριζε τον Φραγκίσκο και ζούσε τότε σε ένα τροχόσπιτο ανάμεσα σε εργαζόμενους σε πανηγύρια και τσίρκο. Έγραψε στον ποντίφικα και εκείνος απάντησε αμέσως: «Δεν θέλω να έρθουν μόνο τέσσερις, θέλω να έρθουν όλες τους. Όλες τους»».

Μια γυναίκα που εργαζόταν επί 56 χρόνια βοηθώντας τους φτωχούς, τις πόρνες και τους τρανσέξουαλ που δούλευαν στους δρόμους και κηρύττοντας ανάμεσα στους ανθρώπους του τσίρκου, η Ζεναβιέβ Ζανιγκρό έδωσε το πράσινο φως. «Αυτή η γυναίκα είναι ένας άγγελος», λέει η Γιουλιάνα.

Ερωτηθείσα τότε για τη συμμετοχή της, η μοναχή προβληματίστηκε. «Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό προκαλεί τόση προσοχή», δήλωσε στο Reuters. «Είναι συνηθισμένη δουλειά για την Εκκλησία, είναι φυσιολογικό. Όλα είναι κλειστά, δεν έχουν πόρους και πήγαν στον πάστορά τους. Δεν θα μπορούσαν να πάνε σε κάποιον πολιτικό ή βουλευτή γιατί δεν έχουν χαρτιά. Και ο πάστορας ήρθε σε εμάς».

Μια μοναχή, ξεχώρισε από τους ανώτατους κληρικούς όντας αυτή που βρέθηκε πιο κοντά στον Πάπα Φραγκίσκο. Ήταν φίλη του και κανείς δεν διανοήθηκε να τηρηθεί το πρωτόκολλο.

Φοβούνται πως με νέο Πάπα μπορεί να υπάρξει πισωγύρισμα στην στάση της εκκλησίας απέναντί τους

Σύμφωνα με το Κίνημα Τρανσεξουαλικής Ταυτότητας, στην Ιταλία ζουν περίπου 7.000 έως 8.000 τρανς μετανάστριες που ασχολούνται με την πορνεία, κυρίως Λατινοαμερικανές από χώρες όπως η Βραζιλία, η Κολομβία, ο Ισημερινός και το Περού, συγκεντρωμένες στα περίχωρα μεγάλων πόλεων όπως η Ρώμη, το Μιλάνο και η Μπολόνια.

Με τη ρητή έγκριση του Πάπα Φραγκίσκου, το Βατικανό χρηματοδοτούσε ήδη αρκετά καταφύγια για κακοποιημένες τρανσέξουαλ γυναίκες στην Αργεντινή, τα οποία υποστήριζε πνευματικά και οικονομικά. Αλλά η βοήθεια στη Ρώμη ξεκίνησε εκείνη την εποχή και οι τρανς γυναίκες συναντήθηκαν στη συνέχεια με τον Πάπα Φραγκίσκο σε ακροάσεις της Τετάρτης.

«Κάποιοι συνεργάτες του απομακρύνονταν όταν φτάναμε. Ήταν πάντα φιλικός και αστείος, του άρεσε να αστειεύεται», θυμάται η Μαρσέλα.

Τώρα, ωστόσο, φοβούνται ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και πάλι. «Η Εκκλησία έχει ανοίξει πάρα πολύ με τον Φραγκίσκο και πολλοί από εμάς που δεν είχαν θέση, την βρήκαν. Ελπίζουμε ότι μετά το κονκλάβιο, όποιος κι αν είναι ο νέος Πάπας, θα έχει την ταπεινότητα να συνεχίσει να περπατάει μαζί μας και να μην αναιρέσει τον δρόμο που έχουμε διανύσει», λέει η Μαρσέλα.

Χάρη στην μοναχή και τον Πάπα, οι γυναίκες της τρανς κοινότητας κατάφεραν να νιώσουν κάποια ψήγματα κανονικότητας, επιβιώνοντας σε μια δουλειά που «σου τρώει την ψυχή».

Ο Φραγκίσκος έδωσε ορατότητα στις περιθωριοποιημένες ομάδες που απέφευγε η Εκκλησία

Όπως και στην περίπτωση των φυλακισμένων των οποίων έπλενε τα πόδια κάθε Πέμπτη του Πάσχα, έτσι και φέτος, τέσσερις ημέρες πριν πεθάνει, ο Πάπας Φραγκίσκος συμμετείχε σιωπηλά στις ζωές αυτών των γυναικών.

Στο γραφείο του διατηρούσε επί μακρόν μια φωτογραφία της Ναόμι Καμπράλ, μιας Αργεντινής τρανσέξουαλ που στραγγαλίστηκε από έναν πελάτη της σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου κοντά στην Τορβαϊάνικα. Ο Φράνσις δεν ήθελε να ξεχάσει τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν πολλές από αυτές.

«Πολλές από τους φίλες μας έχουν πεθάνει από τότε. Πριν από λίγο καιρό δολοφονήθηκε και η Λίλι, μια Περουβιανή συνάδελφος», λέει η Μαρσέλα. Της κάρφωσαν ένα κατσαβίδι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της και την εγκατέλειψαν στο πευκοδάσος όπου εργάζονται περίπου 40 τρανς γυναίκες. «Δεν θέλουμε να ξεχαστεί».

Το Σάββατο, μια ομάδα που επέλεξε ο Πάπας Φραγκίσκος, η οποία περιλαμβάνει μετανάστες, τρανς άτομα και έξι φυλακισμένους που έχουν λάβει ειδική άδεια για να βγουν από τη φυλακή, θα υποδεχθεί το φέρετρο του Πάπα Φραγκίσκου στο αίθριο της Βασιλικής της Σάντα Μαρία Ματζόρε, όπου έχει επιλέξει να ταφεί. Είναι ο αποχαιρετισμός που ήθελε.

Την Δευτέρα, οι τρανς γυναίκες της Τορβαϊάνικα τέλεσαν λειτουργία με τον Δον Αντρέα προς τιμήν του φίλου τους Φραγκίσκου.