Ο Σόιμπλε παραμονεύει

Οσο αναγκαίο είναι να ξεκινήσει, το συντομότερο δυνατό, η επανεκκίνηση της οικονομίας και να επιτευχθούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, άλλο τόσο επιβάλλεται να επιστρέψει η κανονικότητα και στη ροή των εσόδων στα ταμεία του κράτους. Εξαιτίας της πανδημίας και των εκτεταμένων μέτρων στήριξης που έλαβε η κυβέρνηση ο φετινός προϋπολογισμός έχει εκτροχιαστεί. Σε μεγάλες κατηγορίες φορολογουμένων και επιχειρήσεων που δέχθηκαν ισχυρό πλήγμα από την πανδημία δόθηκε η δυνατότητα να παγώσουν τα χρέη τους έως το τέλος του έτους, ενώ τα απανωτά λοκντάουν στέρησαν από το Δημόσιο τα έσοδα που εισπράττει από την οικονομική δραστηριότητα που ανεστάλη, για πολλούς μήνες, σε βασικούς κλάδους της οικονομίας.

Πρόκειται για μια έκτακτη κατάσταση, η οποία επέβαλε έκτακτα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης της ευρωπαίων ηγετών να βάλουν στο συρτάρι, για όσο χρειάζεται, τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας για το έλλειμμα και το χρέος, ώστε να αντιμετωπιστεί η υγειονομική καταιγίδα. Τώρα, όμως, καθώς ο εμβολιασμός προχωρά ικανοποιητικά στην Ευρώπη και ανοίγουν οι οικονομίες, έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη σταδιακή άρση των γενναίων μέτρων στήριξης που επιβλήθηκαν.

Η Ελλάδα αντιμετώπισε την κρίση με ένα από ισχυρότερα πακέτα μέτρων στήριξης και παρουσίασε μία από τις μεγαλύτερες υφέσεις της πανδημίας το 2020. Αυτό κάνει την κατάσταση ακόμη πιο ευαίσθητη και τον δρόμο επιστροφής στην κανονικότητα ακόμη πιο δύσκολο. Μιλάμε για τον τρόπο με τον οποίο η οικονομία και οι φορείς της θα περάσουν σταδιακά στην επόμενη μέρα, όπου θα λειτουργούν χωρίς την κρατική στήριξη, καταβάλλοντας κανονικά τις υποχρεώσεις τους στο κράτος. Τους επόμενους μήνες θα κριθεί αν και πόσο θα αποκατασταθεί η «κουλτούρα πληρωμών» που χάθηκε μέσα στην υγειονομική κρίση.

Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει από μόνο του. Και εδώ χρειάζεται η βοήθεια του κράτους. Κατ’ αρχάς η «αποσωλήνωση» από την κρατική βοήθεια πρέπει να γίνει προσεκτικά και σταδιακά, λαμβάνοντας υπόψη ότι αρκετοί κλάδοι της οικονομίας την χρειάζονται ακόμη. Ούτε η αποπληρωμή των οφειλών που πάγωσαν στην πανδημία μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Η κυβέρνηση επιβάλλεται το συντομότερο δυνατό να θέσει το πλαίσιο μιας γενναίας ρύθμισης των οφειλών των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Αυτή θα βοηθήσει τους οφειλέτες να τακτοποιήσουν σε βάθος χρόνου τις υποχρεώσεις τους, ενώ θα αποκαταστήσει τη ροή των εσόδων στα κρατικά ταμεία. Ηδη προς την κατεύθυνση αυτή το υπουργείο Οικονομικών με τις αποφάσεις του για τον ΕΝΦΙΑ αυξάνει τον αριθμό των δόσεων αποπληρωμής του φόρου για το 2022. Θα ξεκινούν από τον Μάρτιο του επόμενου έτους – έναν μήνα μετά την ολοκλήρωση των δόσεων του φετινού ΕΝΦΙΑ – για να σταθεροποιηθεί η καμπύλη των εσόδων.

Ο προϋπολογισμός του 2022 από κάθε άποψη θα είναι καθοριστικός για το μέλλον της χώρας. Δεν φθάνει μόνο η επαναφορά στην ανάπτυξη, πρέπει να «συμμαζευτούν» και τα δημόσια οικονομικά. Αν υπάρξει αδράνεια στο μέτωπο αυτό οι κίνδυνοι θα είναι μεγάλοι. Κάποια στιγμή μέσα στο 2022 η Ευρώπη θα αποφασίσει για την επαναφορά κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ο Σόιμπλε παραμονεύει, όπως δείχνουν και οι συνεχείς δημόσιες παρεμβάσεις του, το τελευταίο διάστημα, με τις οποίες ζητά επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία με ένα Σύμφωνο Χρέους. Και ας μην ξεχνάμε ότι μαζί με τον Σόιμπλε παραμονεύουν και οι αγορές.