Και μετά το δεύτερο lockdown τι θα γίνει;

Ο καθένας έχει αποκτήσει στη ζωή του μια τεχνογνωσία και προφανώς-ως καθηγητής άλλης Επιστήμης- δεν έχω ούτε την πρόθεση, ούτε τη δυνατότητα να αμφισβητήσω τα επιδημιολογικά δεδομένα τα οποία παρουσιάστηκαν από τους ειδικούς λοιμωξιολόγους, ώστε να επιβληθεί και μια δεύτερη «υπαρξιακή καραντίνα»  στην ελληνική κοινωνία.

Ωστόσο ο προβληματισμός μου  είναι ο ακόλουθος:

Όταν περατωθεί και αυτό το lockdown στις 30 Νοεμβρίου, τότε τι θα γίνει; Είναι σίγουρο λ.χ., ότι κάποια τμήματα της νεολαίας (για να μην κάνουμε ατελείς γενικεύσεις) εμφορούνται από την ιδεολογία του carpe diem (: ας φάμε, ας πιούμε, αύριο πεθαίνουμε).

Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Σημαίνει, ότι κάνουν «θανατηφόρα πάρτυ» ο ένας πάνω στον άλλο, δεν τηρούν τους κανόνες της «κοινωνικής αποστασιοποίησης» , δεν φορούν μάσκες κλπ.

Και αυτό είναι ένα βασικό μέγεθος, ένεκα του οποίου, η Θεσσαλονίκη από «πόλη-πρότυπο»  στις αρχές Οκτωβρίου- σε ότι αφορά την καταπολέμηση του ιού-  έγινε πολύ γρήγορα …«πόλη των φαντασμάτων» («City of  Ghosts» για να θυμηθώ τον Μαρκ Μαζάουερ), με πολλά κρούσματα και έντονο ιικό φορτίο!

Επομένως μήπως θα έπρεπε , μετά τη λήξη και της δεύτερης «καραντίνας» στις 30 Νοεμβρίου, να διατηρηθούν κάποια (μόνιμα) περιοριστικά μέτρα, όπως η απαγόρευση της κυκλοφορίας από τις 9 ή 10 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί;

Ώστε να περιοριστούν τουλάχιστον κάποιες σίγουρες εστίες αναζωπύρωσης του ιού ( μέχρι να τεθεί σε κυκλοφορία ένα αποτελεσματικό εμβόλιο);

Διαφορετικά φοβάμαι , ότι θα περάσουμε τρεις χαρούμενες χριστουγεννιάτικες βδομάδες  και μετά από λίγο και  πάλι ο εφιάλτης θα επιστρέψει !

Και τότε η επιβολή ενός τρίτου (καταστροφικού) lockdown θα επιφέρει τον «οικονομικό θάνατο» πολλών Ελλήνων, αφού πολλές επιχειρήσεις θα κλείσουν, η ανεργία θα αυξηθεί κατακόρυφα, η κοινωνική περιθωριοποίηση πολλών ανθρώπων  θα ενταθεί και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς!

Κατά συνέπεια για να διατηρήσουμε την αίσθηση μιας «τραγικής αισιοδοξίας»  – όπως έλεγε και ο Ουμπέρτο Έκο-και για να μη πάνε χαμένες οι θυσίες μας και από το δεύτερο lockdow , νομίζω ότι ο πρωθυπουργός είναι απαραίτητο να σταθμίσει πολύ σοβαρά όλα αυτά τα δεδομένα.

Και  πρέπει να το κάνει γιατί -κατά τη γνώμη μου- έχει ήδη ένα σοβαρό μερίδιο ευθύνης, αφού κάποια μέτρα (όπως η απαγόρευση της κυκλοφορίας), αν είχαν ληφθεί πιο έγκαιρα , δεν θα φθάναμε στο αποτέλεσμα στο οποίο φθάσαμε..

Δυστυχώς!

Υ.Γ Τα κόμματα τα οποία ασκούν σήμερα κριτική στον πρωθυπουργό είναι απαραίτητο, πάντως,  να πουν με ειλικρίνεια στους Έλληνες πολίτες ποια ακριβώς μέτρα δεν έλαβε η κυβέρνηση -για την αποτροπή της διάδοσης του ιού- και οδηγηθήκαμε στο κακό αποτέλεσμα της δεύτερης «καραντίνας»!

Φοβάμαι όμως ότι δεν θα το κάνουν , γιατί μια ανάλογη πρόταση όπως η απαγόρευση κυκλοφορίας που πρότεινα παραπάνω, έχει «εκλογικό κόστος» !

Καλφέλης  Γρηγόρης – Καθηγητής   της Νομικής   Σχολής του  Α.Π.Θ – Kalfelis@law.auth.gr