Ο ιός «του διορίζειν συγγενείς και φίλους» χτύπησε και την Αριστερά

του Νίκου Χασαπόπουλου

Έλεγαν, στην πρώτη φορά Αριστερά κυβέρνηση, ότι είναι καινούργιοι στην εξουσία και ότι δεν διαθέτουν ακόμα στελέχη ώστε οι υπουργοί να στελεχώσουν τα γραφεία τους και κατ’ επέκταση την κρατική μηχανή. Έτσι άρχισαν στην αρχή να διορίζουν συγγενείς, φίλους, «συντρόφους», κολλητούς που τους είχαν και εμπιστοσύνη. Ουδείς κοίταζε εάν έχουν εμπειρία και πτυχία. Μόνον ο βαθμός συγγένειας και η προσφορά στο κόμμα αρκούσε. Οι περισσότεροι διορίζονταν σε αμειβόμενες θέσεις, αλλά (λόγω μνημονίων) σε θέσεις μετακλητών. Και όταν κανείς επεσήμανε ότι όλο αυτό το συγγενολόι δεν είναι ούτε πολιτικά ηθικό, αλλά ούτε και πρέπον για μια αριστερή κυβέρνηση, δικαιολογούνταν πως και «οι προηγούμενοι το ίδιο έκαναν». Οντως το έκαναν, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό…

Να σκεφτείτε ένας από τα πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη όταν αποκαλύφθηκε (μέσω της Δι@υγείας) ότι διόρισε τη γυναίκα του στο υπουργικό του γραφείο αντέδρασε ως εξής: «Εάν δεν διορίσω τη γυναίκα μου, τότε ποια ή ποιον να διορίσω;». Εύλογη ερώτηση θα πείτε, στην οποία (τότε) δεν αντέδρασε κανείς. Έτσι το συγκεκριμένο πρωτοκλασάτο στέλεχος έδωσε ένα είδος άλλοθι για μια σειρά διορισμών συγγενών πρώτου και δεύτερου βαθμού στις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Και οι διορισμοί συγγενών τείνουν πλέον να γίνει θεσμός σε υπουργεία, σε υφυπουργεία, σε γενικές γραμματείες, σε δημόσιους οργανισμούς, σε νοσοκομεία ακόμα και σε… ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Το φαινόμενο του «διορίζειν συγγενείς, κολλητούς και φίλους» είναι παλιό, από τον καιρό της μεταπολίτευσης. Ποιος αλήθεια δεν θυμάται τους «πρασινοφρουρούς» ή τις κλαδικές οργανώσεις του κόμματος, οι οποίες από το 1981 είχαν μετατραπεί σε γραφεία ευρέσεως εργασίας. Εάν δεν ήταν κάποιος γραμμένος στην κλαδική δύσκολα έβρισκες δουλειά ή προαγωγή σε εργασία. Ποιος επίσης δεν θυμάται τους περίφημους «κουμπάρους» της ΝΔ, οι οποίοι τότε όχι μόνον είχαν πολιορκήσει τον κρατικό μηχανισμό, αλλά αναμείχθηκαν και σε σκάνδαλα, όπως αυτό με τα δομημένα ομόλογα. Και τέλος ποιος δεν θυμάται εκείνον τον (τότε πανίσχυρο προ μνημονίων) υπουργό, που είχε στο γραφείο του τη σύζυγό του ως γραμματέα του. Η συγκεκριμένη σύζυγος δεν περιοριζόταν μόνον στα καθήκοντα γραμματέως, αλλά έπαιρνε μέρος σε συσκέψεις, σε αποστολές στο εξωτερικό, σε δεξιώσεις και σε τραπεζώματα ξένων προσωπικοτήτων.

Και σήμερα θα πείτε ότι υπάρχουν υπουργοί που οι σύζυγοί τους βρίσκονται είτε στο υπουργικό τους γραφείο, είτε στο πολιτικό τους. Ορισμένες μετακλητές και έμμισθες. Άλλες απλώς «συντροφεύουν» τον σύζυγό τους στην κοπιαστική εργασία που εκτελεί στο γραφείο και καμιά φορά, εάν το φέρει η τύχη, μοιράζονται μαζί του (ως έμπιστες του υπουργού) και ταξίδια στο εξωτερικό. Τώρα θα πείτε τι δουλειά έχει μια σύζυγος υπουργού να συνοδεύει τον σύζυγό της στο εξωτερικό σε περίπτωση επίσκεψης εργασίας; Μα.. για ψώνια και τίποτα άλλο! Γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που ένας υπουργός (στη χρυσή εποχή των προ μνημονίων), πήρε μαζί του για επίσημη επίσκεψη στη Ρώμη τη σύζυγό του, την γραμματέα του (η οποία τυγχάνει να είναι και κολλητή της συζύγου του) μία δεύτερη γραμματέα και βεβαίως μια πλειάδα συνεργατών του. Το περίεργο μ’ αυτόν τον υπουργό είναι ότι χρησιμοποίησε για το ταξίδι του ένα C-130 και όχι ένα από τα τρία κυβερνητικά τζετ που διαθέτει η κυβέρνηση. Ο εν λόγω υπουργός, η σύζυγος, η δεύτερη γραμματέας, δύο άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας (εκ των οποίων ο ένας ήταν μακροσυγγενής της συζύγου) και οι σύμβουλοί του έμειναν σε σουίτες σε πολυτελές ξενοδοχείο στην Piazza Di Spagna και το μυστήριο με το C-130 λύθηκε κατά την επιστροφή στην Αθήνα από το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Fiumicino. Η κυρία του υπουργού, που ήταν και προσωπική γραμματέας του, φόρτωσε στο μεταγωγικό αεροσκάφος ολόκληρη… οικοσκευή με ότι πιο μοντέρνο είχε σε έπιπλα εκείνη την εποχή η Ιταλία. Για τη ιστορία θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο συγκεκριμένος πάλαι ποτέ υπουργός είχε μια προτίμηση στα ακριβά ξενοδοχεία. Σε μια άλλη επίσκεψή του στο Παρίσι (μαζί με τη γραμματέα σύζυγό του) έμεινε στο Four Seasons και σχεδόν κάθε βράδυ (στην τριήμερη παραμονή του στη γαλλική πρωτεύουσα) δειπνούσε στο ξακουστό εστιατόριο «La Voltaire» στις όχθες του Σηκουάνα, εκεί όπου σύχναζε η τότε σοσιαλιστική ελίτ της Γαλλίας (Μιττεράν, Ζακ Ντελόρ, Σεγκολέν Ρουαγιάλ, Μαρτίν Ωμπρί, Στρος Καν κ.α.).

Σήμερα όμως το «κακό» έχει παραγίνει. Υπάρχει υπουργός που διόρισε όλο το σόι του στην κυβέρνηση και αυτό αποκαλύφθηκε τυχαίως όταν μία συγγενής του Παν. Κουρουμπλή βρέθηκε στα υπουργικά έδρανα της Βουλής και έκανε γκριμάτσες στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο συγκεκριμένος υπουργός δικαιολογήθηκε με το κλασικό «δεν μπορώ να διορίσω έναν δικό μου έμπιστο άνθρωπο;». Έναν; Θα πείτε, μικρό το κακό, αλλά αποδείχθηκε (και δεν διαψεύσθηκε) ότι διόρισε και τη γυναίκα του, τα τέσσερα ανίψια του και από το σόι του και από το σόι της γυναίκας του.

Κι όμως παρά τη κατακραυγή για τους συγγενείς έμπιστους των υπουργών κανένας δεν σκοπεύει να απαγορεύσει (με νόμο ή με υπουργική απόφαση) τον διορισμό τους στο Δημόσιο. Όπως έγινε προσφάτως στη Γαλλία (αλλά και στην Κύπρο). Στη Γαλλία μόνον και μόνον που ακούστηκε ότι ο Μακρόν θα δώσει αρμοδιότητες στην Μπριζίτ ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών.

in.gr