Ο μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας προσφέρει ένα κείμενο που κλονίζει τις καθιερωμένες αντιλήψεις, προβληματίζει, διχάζει και ενενήντα χρόνια μετά την πρώτη του δημοσίευση παραμένει απολαυστικό, προκλητικό και συνάμα επίκαιρο. Follow @ingrBook!function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0];if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=»//platform.twitter.com/widgets.js»;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document,»script»,»twitter-wjs»); Σελίδες: 96 (Σε νέα μετάφραση από τα πορτογαλικά, 90 χρόνια μετά την πρώτη του δημοσίευση) Μπορεί ένας αναρχικός να είναι τραπεζίτης; Μπορεί ένας τραπεζίτης […]
Ο μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας προσφέρει ένα κείμενο που κλονίζει τις καθιερωμένες αντιλήψεις, προβληματίζει, διχάζει και ενενήντα χρόνια μετά την πρώτη του δημοσίευση παραμένει απολαυστικό, προκλητικό και συνάμα επίκαιρο.
Σελίδες: 96 (Σε νέα μετάφραση από τα πορτογαλικά, 90 χρόνια μετά την πρώτη του δημοσίευση)
Μπορεί ένας αναρχικός να είναι τραπεζίτης; Μπορεί ένας τραπεζίτης να είναι αναρχικός; Είναι δυνατόν αυτές οι αντικρουόμενες ιδιότητες να συνδυάζονται;
Ο μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας προσφέρει ένα κείμενο που κλονίζει τις καθιερωμένες αντιλήψεις, προβληματίζει, διχάζει και ενενήντα χρόνια μετά την πρώτη του δημοσίευση παραμένει απολαυστικό, προκλητικό και συνάμα επίκαιρο.
Ο Αναρχικός τραπεζίτης του Πεσσόα, που δημοσιεύτηκε το 1922, είναι σαν να γράφτηκε σήμερα. Το διήγημα, με τον οξύμωρο τίτλο, παραμένει τόσο επίκαιρο, τόσο αειθαλές και ριζοσπαστικό, σε μια περίοδο όπου δόγματα και πρόσημα έχουν αποπροσανατολίσει ολόκληρες γενιές.
Καθώς οι κοινωνικοί θεσμοί εμφανίζουν συμπτώματα αποσταθεροποίησης, καθώς διαρρηγνύονται οι συνδετικοί αρμοί, ομάδες ανθρώπων εκδηλώνουν τάσεις έντονης αμφισβήτησης έως και ριζοσπαστικοποίησης κατά των θεσμών, τους οποίους οι ίδιες γενιές υπερασπίζονται άλλοτε επιλεκτικά κι άλλοτε στο σύνολό τους. Από τον πρόλογο του Άρη Πορτοσάλτε
Ο Φερνάντο Αντόνιο Νογκέιρα Πεσσόα γεννήθηκε στη Λισαβόνα στις 13 Ιουνίου 1888 και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 1935.
Σε ηλικία πέντε ετών θα χάσει τον πατέρα του. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε έναν διπλωμάτη, ο οποίος διορίστηκε στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. Ο Πεσσόα ακολουθεί τη μητέρα του και τον πατριό του στο Ντέρμπαν και θα σπουδάσει αγγλική φιλολογία και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Κέηπ Τάουν. Θα επιστρέψει στη Λισαβόνα το 1905 και θα εργαστεί ως αλληλογράφος σε διάφορους εμπορικούς οίκους. Θα ζήσει μια μοναχική, εργένικη ζωή, συγκατοικώντας αρχικά με τη θεία του και στη συνέχεια με την ετεροθαλή αδελφή του.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του δημοσίευσε ελάχιστο μέρος του τεράστιου έργου του. Τρεις ποιητικές συλλογές στα αγγλικά και μία στα πορτογαλικά, Mensagem (1933). Όταν το 1935 πέθανε, σε ηλικία 47 ετών, βρέθηκε στο σπίτι του ένα μπαούλο με χιλιάδες χειρόγραφα, που συνιστά ένα ογκώδες ανολοκλήρωτο έργο, μεγάλο μέρος του οποίου μένει ακόμη να μελετηθεί και να εκδοθεί.
Για τον Φερνάντο Πεσσόα, ο οποίος χρησιμοποίησε 81 καταγεγραμμένα ετερώνυμα για την υπογραφή των έργων του (μεταξύ άλλων: Αλμπέρτο Καέιρο, Άλβαρο ντε Κάμπος, Ρικάρντο Ρέις, Μπερνάρντο Σοάρες κ.ά.), ο κριτικός λογοτεχνίας Χάρολντ Μπλουμ έγραψε ότι αποτελεί τον πιο αντιπροσωπευτικό ποιητή του 20ού αιώνα, μαζί με τον Πάμπλο Νερούδα.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τετάρτη 24.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/stephan-widua-ef5IgSRyFjo-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442