«Θύελλα» στη Γαλλία μετά τα περί Στάζι του σκανδαλόπληκτου Σαρκοζί
Ολομέτωπη σύγκρουση Δεξιάς-Αριστεράς πυροδοτεί ο Νικολά Σαρκοζί μια ανάσα πριν τις δημοτικές εκλογές της Κυριακής που αποτελούν την πρώτη μεγάλη δοκιμασία για τον Φρανσουά Ολάντ. Ο «Σαρκό» -ο οποίος προσβλέπει σε πολιτική επιστροφή το 2017- έσπασε τη στρατηγική της σιωπής και εξαπέλυσε πρωτοφανή επίθεση για την παρακολούθηση των τηλεφωνικών του συνομιλιών με δικαστική εντολή, μιλώντας για πρακτικές Στάζι και συγκρίνοντας τη Γαλλία με δικτατορία. Αντεπιτίθεται ο Ολάντ, χιονοστιβάδα καταδίκης από την Αριστερά...
Ολομέτωπη σύγκρουση Δεξιάς-Αριστεράς πυροδοτεί ο Νικολά Σαρκοζί μια ανάσα πριν τις δημοτικές εκλογές της Κυριακής που αποτελούν την πρώτη μεγάλη δοκιμασία για τον Φρανσουά Ολάντ. Ο «Σαρκό» -ο οποίος προσβλέπει σε πολιτική επιστροφή το 2017- εξαπέλυσε βαρύτατη επίθεση για την παρακολούθηση των τηλεφωνικών του συνομιλιών με δικαστική εντολή, μιλώντας για πρακτικές Στάζι και συγκρίνοντας τη Γαλλία με δικτατορία.
Ο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με μισή ντουζίνα δικαστικές υποθέσεις, έσπασε ξαφνικά τη στρατηγική της σιωπής με άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Le Figaro, στο οποίο συγκρίνει τους δικαστικούς με τη μυστική αστυνομία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας λόγω των υποκλοπών που εξουσιοδοτήθηκαν στη σκιά σκανδάλων.
«Μέθοδοι της Στάζι, άνευ προηγουμένου απουσία ενδοιασμών. […] Δεν πρόκειται για απόσπασμα της θαυμάσιας ταινίας ‘Η ζωή των άλλων’ για την Ανατολική Γερμανία και τις δραστηριότητες της Στάζι. […] Πρόκειται για τη Γαλλία» γράφει.
Η επίθεση Σαρκοζί ανέβασε στο «κόκκινο» την πολιτική ένταση στο παρά πέντε των εκλογών, στις οποίες οι Σοσιαλιστές κινδυνεύουν με βαριές απώλειες και η ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν ετοιμάζεται να «αλώσει» δήμους εκμεταλλευόμενη την απογοήτευση των ψηφοφόρων τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τη δεξιά Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) -που βρίσκεται αντιμέτωπη με πάλη ηγεσίας και τις δικαστικές υποθέσεις Σαρκοζί.
Σε μία χωρίς γνωστό προηγούμενο υπόθεση που αφορά πρώην αρχηγό του γαλλικού κράτους, η παρακολούθηση των συνομιλιών του Νικολά Σαρκοζί κατέληξε το Φεβρουάριο στο άνοιγμα έρευνας για αθέμιτη απόπειρα επηρεασμού και παραβίαση του επαγγελματικού απορρήτου.
«Οποιαδήποτε σύγκριση με δικτατορίες είναι απαράδεκτη» αντέδρασε ο Σοσιαλιστής πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος μέχρι σήμερα δεν είχε προβεί σε σχόλια για τις δικαστικές υποθέσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπος ο προκάτοχός του.
Ο πρωθυπουργός Ζαν-Μαρκ Ερό και η υπουργός Δικαιοσύνης Κριστιάν Τομπιρά αντέδρασαν έντονα για τις κατηγορίες σε βάρος των δικαστικών. Ο Νικολά Σαρκοζί «έχει καταληφθεί από ένα είδος λύσσας και θέλει να καταστρέψει τα πάντα» δήλωσε επίσης ο υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς.
Η δεξιά αντίθετα προσέφερε στήριξε στον πρώην ηγέτη της.
Ο πρώην πρωθυπουργός του Σαρκοζί, Φρανσουά Φιγιόν, δήλωσε μέσω του περιβάλλοντός του πως «έχει δίκιο να θέλει να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά του» και να θεωρεί πως οι «στοχευμένες υποκλοπές είναι μία μορφή απορρύθμισης του κράτους δικαίου μας».
Η πρώην «πένα» του Σαρκοζί, ο Ανρί Γκεενό, δήλωσε πως ο πρώην πρόεδρος αντέδρασε «ως ένας άνθρωπος, ο οποίος δέχεται καθημερινά επιθέσεις και θεωρεί πως αυτό πάει πολύ».
Το άρθρο του πρώην προέδρου σχολιάζεται ευρύτατα από τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης. «Ο Νικολά Σαρκοζί φωνάζει για συνωμοσία για να κινητοποιήσει τη δεξιά» είναι ο τίτλος του Monde.
«Όπως οι προκάτοχοί του, ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ, οι οποίοι ουδέποτε δίστασαν να βγάλουν τα μεγάλα λόγια ή τα χοντρά ψέματα όταν διακυβευόταν η πολιτική επιβίωσή τους, ο Νικολά Σαρκοζί επιδιώκει να τραβήξει την προσοχή καλώντας ως μάρτυρες τους Γάλλους» γράφει η Liberation.
Για τον Τομά Γκενολέ, πολιτειολόγο στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών, ο πρώην πρόεδρος έσπασε τη σιωπή που αποτελούσε μέρος της στρατηγικής του για την ανακατάληψη της προεδρίας, «επειδή συνειδητοποίησε ότι διακινδύνευε τον πολιτικό του θάνατο».
«Βρισκόμαστε σε μια στιγμή όπου η κοινή γνώμη και τα γενικά επιτελεία αρχίζουν να αναρωτιούνται μήπως πρέπει να περάσουν σ’ έναν άλλο πρωταθλητή», για παράδειγμα τον πρώην πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ, εκτιμά ο Γκενολέ.
Στο άρθρο του ο Νικολά Σαρκοζί κάνει λόγο για χρησιμοποίηση της δικαιοσύνης ως εργαλείου για πολιτικούς σκοπούς, ακόμη και για μια θεωρία συνωμοσίας.
«Οι δικαστές ακούν τις συζητήσεις που έχω με τους Γάλλους και ξένους πολιτικούς αξιωματούχους. Οι συνομιλίες με το δικηγόρο μου καταγράφηκαν χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Το σύνολο αποτελεί αντικείμενο γραπτών αντιγράφων, των οποίων εύκολα φαντάζεται κανείς ποιοι είναι οι παραλήπτες!» εξεγείρεται ο πρώην πρόεδρος.
«Διαβάζετε σωστά. Δεν πρόκειται για απόσπασμα της θαυμάσιας ταινίας ‘Η ζωή των άλλων’ για την Ανατολική Γερμανία και τις δραστηριότητες της Στάζι. […] Πρόκειται για τη Γαλλία» γράφει και συνεχίζει: «Δικαιούμαι άραγε να αναρωτηθώ τι γίνεται με τα αντίγραφα των συνομιλιών μου;».
Ο Σαρκοζί αναφέρεται στις ελλείψεις των δικαστικών φακέλων που τον εμπλέκουν: υποψίες για παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του το 2007 από τον Μουαμάρ Καντάφι, υποψίες για κρυφή χρηματοδότηση της προεδρικής εκστρατείας του Εντουάρ Μπαλαντίρ το 1995.
Αντιθέτως δεν αναφέρει καθόλου δύο άλλες υποθέσεις: την επίμαχη διαιτησία ανάμεσα στον επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί και την τράπεζα Credit Lyonnais κατά την πώληση της Adidas και τις δημοσκοπήσεις που παραγγέλθηκαν χωρίς διαγωνισμό από το προεδρικό μέγαρο επί της προεδρίας του. Παράλειψη «ενοχλητική», σύμφωνα με τον Τομά Γκενολέ.