Επαναληπτικές εκλογές στο Ουισκόνσιν μετά την πρόταση μομφής κατά του κυβερνήτη
Η μαζική συλλογή υπογραφών για την επαναληπτική εκλογή στο Ουισκόνσιν έφερε το αποτέλεσμα που ζητούσαν οι υποστηρικτές της κίνησης: στις 5 Ιουνίου θα διεξαχθεί στην πολιτεία επαναληπτική εκλογή κυβερνήτη με στόχο την απομάκρυνση του Ρεπουμπλικάνου Σκοτ Ουόκερ. Υπενθυμίζεται ότι οι αντεργατικοί νόμοι που στήριξε ο κυβερνήτης «εξόρισαν» νομοθέτες, αλλά γέννησαν και την πρώτη μορφή «Αγανακτισμένων».
Η μαζική συλλογή υπογραφών για την επαναληπτική εκλογή στο Ουισκόνσιν έφερε το αποτέλεσμα που ζητούσαν οι υποστηρικτές της κίνησης: στις 5 Ιουνίου θα διεξαχθεί στην πολιτεία επαναληπτική εκλογή κυβερνήτη με στόχο την απομάκρυνση του Ρεπουμπλικάνου Σκοτ Ουόκερ.
Υπενθυμίζεται ότι οι αντεργατικοί νόμοι που στήριξε ο κυβερνήτης «εξόρισαν» μεγάλο μέρος των κατοίκων.
Οι πολίτες συγκέντρωσαν 900.000 υπογραφές, τις διπλάσιες από αυτές που απαιτεί ο νόμος, και τις κατέθεσαν στην επιτροπή λογοδοσίας της πολιτειακής κυβέρνησης, ξεκινώντας με τον τρόπο αυτό τη διαδικασία πρότασης μομφής κατά του κυβερνήτη.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και 10 χρόνια που κυβερνήτης οδηγείται σε αυτή τη διαδικασία. Προηγήθηκε ο Γκρέι Ντέιβις, ο οποίος έχασε το 2003 στην Καλιφόρνια από τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ.
Μέσα στο Μάιο θα επιλεχθεί και ο αντίπαλος του Ουόκερ. Ένα πιθανό όνομα είναι αυτό του δημάρχου του Μιλγουόκι, Τομ Μπάρετ, ο οποίος έχασε από τον Ουόκερ το 2010. Τα πρώτα γκάλοπ δείχνουν μικρή διάφορά υπέρ του Μπάρετ.
Ο Ουόκερ εκλέχθηκε το Νοέμβριο του 2010 και λίγο καιρό αργότερα παρουσίασε νομοσχέδιο με μέτρα για τον περιορισμό του μεγάλου ελλείμματος στην πολιτεία.
Μεταξύ άλλων στερούσε από τα συνδικάτα το δικαίωμα διαπραγμάτευσης των μισθών πάνω από τον πληθωρισμό, ζητούσε από τους εργαζόμενους να καταβάλουν μεγαλύτερο μέρος των ασφαλιστικών εισφορών και περιέκοπτε τον προϋπολογισμό για τις κοινωνικές δαπάνες.
Το νομοσχέδιο προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση των εργαζομένων στην πολιτεία. Για ημέρες διεξάγονταν διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων ατόμων στο Μάντισον, την πρωτεύουσα της πολιτείας, ένα ασυνήθιστο θέαμα για την μικρή κεντροδυτική πολιτεία αλλά και τις ΗΠΑ.
Σε μία πρωτοφανή κίνηση, οι Δημοκρατικοί γερουσιαστές έφυγαν μαζικά από την πολιτεία για να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο η ψήφιση του νόμου.
Χωρίς αυτούς δεν υπήρχε απαρτία στο σώμα και έτσι η Ρεπουμπλικανική πλειοψηφία δεν μπορούσε να τον εγκρίνει.
Η πιο εντυπωσιακή μορφή διαμαρτυρίας ήταν η κατάληψη της Γερουσίας. Μήνες πριν από τους «Αγανακτισμένους» και το Occupy, εκατοντάδες διαδηλωτές κοιμούνταν στο κτίριο του πολιτειακού Κογκρέσου χωρίς να παρεμποδίζουν στο ελάχιστο την λειτουργία του. (Για αυτό το λόγο δεν μπορούσαν να τους απομακρύνουν οι αστυνομικοί).
Παρά το ότι ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα είχε παρέμβει με δηλώσεις του υπέρ των εργαζομένων (και ψηφοφόρων του), ο νόμος ψηφίστηκε αλλά οι κινητοποιήσεις (αν και ατόνησαν) δεν τερματίστηκαν οριστικά.
Παρόμοια νοοθεσία άρχισαν να υιοθετούν ή να επεξεργάζονται και άλλες πολιτείες.
Τώρα η επαναληπτική ψηφοφορία είναι μεγάλη δοκιμασία και για τις δύο πλευρές. Τα εργατικά συνδικάτα από τη μία πλευρά και οι επιτροπές των Ρεπουμπλικάνων από την άλλη (Super PACs) είναι έτοιμα να ρίξουν πολύ προεκλογικό χρήμα για να κινητοποιήσουν τους υποστηρικτές τους.
Επιπλέον αμφίρροπη είναι ως τώρα η αναμέτρηση για τις προεδρικές εκλογές με τα δύο κόμματα να διεκδικούν τη νίκη και να ευελπιστούν σε επιτυχία στην επαναληπτική εν όψει του Νοεμβρίου.