Συγγενείς ανωμαλίες του άνω άκρου Τι είναι οι συγγενείς ανωμαλίες του άνω άκρου; Γενικά στην ιατρική, ως συγγενής ανωμαλία αναφέρεται η διαφορετικότητα από το κανονικό κατά τη στιγμή της γέννησης. Βεβαίως, μπορεί να αφορά σε απλές μορφές συγγενούς ανωμαλίας ή σε περισσότερο σύνθετες και σοβαρές. Τυπικά παραδείγματα είναι οι ανωμαλίες των δαχτύλων, όπου μπορεί να […]
Γενικά στην ιατρική, ως συγγενής ανωμαλία αναφέρεται η διαφορετικότητα από το κανονικό κατά τη στιγμή της γέννησης. Βεβαίως, μπορεί να αφορά σε απλές μορφές συγγενούς ανωμαλίας ή σε περισσότερο σύνθετες και σοβαρές. Τυπικά παραδείγματα είναι οι ανωμαλίες των δαχτύλων, όπου μπορεί να έχουμε περισσότερα δάχτυλα ή λιγότερα, αυτά να είναι ενωμένα ή μακριά ή κοντά ή το χέρι να περισφίγγεται από τις λεγόμενες συγγενείς χορδές. Επίσης, είναι δυνατόν το αντιβράχιο να παρουσιάζει κύρτωση προς την κερκιδική ή την ωλένια πλευρά.
Πού οφείλονται οι συγγενείς ανωμαλίες;
Μέχρι τώρα, η επιστήμη δεν έχει ανακαλύψει πού οφείλονται όλες οι συγγενείς ανωμαλίες. Για ορισμένες το αίτιο είναι γνωστό. Στις συνήθεις συγγενείς ανωμαλίες περιλαμβάνονται αυτές που οφείλονται στη λήψη φαρμάκων κατά τη διάρκεια της κύησης και επηρεάζουν το έμβρυο, καθώς και άλλες που προκαλούνται από το υπερβολικό κάπνισμα, την αλκοόλη ακόμη και από χημειοθεραπευτικούς παράγοντες. Συνήθως, η συγγενής ανωμαλία συμβαίνει μεταξύ της 4ης και της 7ης εβδομάδας της κύησης. Έχει υπολογιστεί ότι 1 στα 20 παιδιά που γεννιούνται, παρουσιάζει μια συγγενή ανωμαλία άλλοτε ελαφριά άλλοτε πολύ ελαφριά και άλλες φορές πολύ σοβαρή.
Πώς αντιμετωπίζονται;
Βεβαίως, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, με τη γέννηση ενός παιδιού που πάσχει από μια συγγενή ανωμαλία, ανακύπτει το τεράστιο ερώτημα πώς μπορούμε να τη διορθώσουμε, ούτως ώστε αυτό να μεγαλώσει όπως ένα εντελώς φυσιολογικό παιδί. Αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός οποιασδήποτε συντηρητικής ή χειρουργικής θεραπείας και ενδιαφέρει το χειρουργό του χεριού και του άνω άκρου. Ένα από τα κύρια ερωτήματα που απασχολούν τους θεράποντες ιατρούς, συνήθως, είναι η επιλογή του χρόνου που θα πρέπει να αρχίσει η χειρουργική θεραπεία. Αν και αρκετές περιπτώσεις εξατομικεύονται, ο γενικός κανόνας είναι: «Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα». Και τούτο για δύο κυρίως λόγους: – Αποφεύγονται ή μειώνονται μόνιμες βλάβες στους επιμέρους ιστούς (οστά κ.λπ.), διορθώνοντας έγκαιρα την παραμόρφωση. -Η μεγάλη επουλωτική ικανότητα που παρουσιάζουν τα παιδιά κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης επιτρέπει την ανακατασκευή των παραμορφωμένων ιστών σε πιο φυσιολογική μορφή. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς των παιδιών με συγγενείς ανωμαλίες ότι συνήθως η αποκατάσταση μιας τέτοιας βλάβης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί με μία μόνο επέμβαση. Αντίθετα, απαιτείται σειρά επεμβάσεων που στοχεύουν στο καλύτερο δυνατό λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα. Ανακεφαλαιώνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η κατανόηση του προβλήματος του παιδιού εκ μέρους των γονιών και η συνεργασία τους, καθώς και η άρτια επιστημονική κατάρτιση του θεράποντος ιατρού είναι οι παράγοντες που οδηγούν στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Παρασκευή 05.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/pexels-kammeran-gonzalez-keola-3137381-9559884-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442