Μακρινός πρόδρομος του θεάματος της σύγχρονης τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Στο αυτόματο θέατρο του Ήρωνος παρουσιάζεται ο μύθος του Ναυπλίου. Οι μορφές των ηρώων κινούνται, σκηνικά αλλάζουν, ήχοι παράγονται, ακόμα και φωτιά ανάβει στην μικρή σκηνή. Και όλα αυτά γίνονται μόνα τους με την κίνηση χρονισμένων σχοινιών που έλκονται από ένα μολύβδινο βάρος που πέφτει ισοταχώς σε μια κλεψύδρα με άμμο.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.