Η Βοιωτία

ΛΙΒΑΔΕΙΑ
Η πόλη και πρωτεύουσα του νομού αποτελεί τον εμπορικό και οικονομικό πυρήνα του νομού. Η ιστορική πόλη γειτνιάζει με πολλούς αρχαιολογικούς χώρους, ενώ παράλληλα και η ίδια περιλαμβάνει σπουδαία μνημεία, εξαιρετικού ενδιαφέροντος.

ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟ
Το κάστρο της Λιβαδειάς ανάγεται στο 1311 μ.Χ., αν και ορισμένα κομμάτια του χρονολογούνται από τη νεότερη αρχαιότητα. Κατά την περίοδο της ανέγερσής του, το φρούριο αποτελούσε σημαντικό ορμητήριο των Καταλανών, ενώ αρκετούς αιώνες αργότερα έμελλε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην επανάσταση του 1821. Ύστερα από εκτεταμένες προσπάθειες συντήρησης και μερικής ανακατασκευής του, σήμερα το κάστρο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος. Στο εσωτερικό του, τοποθετήθηκαν νέες ξύλινες σκάλες και πατώματα, ενώ ο περίβολός του αναδιαμορφώθηκε με λιθόστρωτα μονοπάτια που επιτρέπουν τη γρήγορη και εύκολη πρόσβαση σε αυτό.

ΠΗΓΕΣ ΚΡΥΑΣ
Στο νότιο άκρο της Λιβαδειάς υπάρχει η περιοχή των Πηγών της Κρύας, η οποία διακρίνεται για τη φυσική ομορφιά του τοπίου της. Η διαδρομή κατά μήκος του ποταμού της Έρκυνας κυριαρχείται από τις πηγές και τα παλιά, πέτρινα γεφύρια και κτίσματα, ενώ προσφέρει μοναδικές εικόνες στον επισκέπτη. Ο χώρος αυτός αποτελεί τη φυσική κατάληξη των χειμάρρων που προέρχονται από το φαράγγι, δημιουργώντας έτσι ένα τοπίο πλούσιας βλάστησης, ιδανικό για λίγες στιγμές χαλάρωσης. Το φαράγγι της Κρύας είναι σήμερα προσβάσιμο και φιλοξενεί στις πλαγιές τους την εκκλησία της Ιερουσαλήμ, στην οποία θα φθάσετε μέσω μιας μεγάλης πέτρινης σκάλας και ένα όμορφο πέτρινο θέατρο, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα για διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις της πόλης.

ΑΡΑΧΟΒΑ
Ο οικισμός της Αράχοβας απέχει μόλις 12 χλμ. από τους Δελφούς και σήμερα αποτελεί έναν από τους κορυφαίους χειμωνιάτικους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας. Το πανέμορφο ορεινό χωριό χαρακτηρίζεται από τη σπάνια γεωμορφολογία, την ιδιόρρυθμη παραδοσιακή αρχιτεκτονική των σπιτιών του και την πλούσια φυσική ομορφιά του τοπίου. Η τουριστική κίνηση έχει πλέον τον πρώτο λόγο στην οικονομία της περιοχής, ενώ τα παραδοσιακά προϊόντα, όπως τα καρπίτια κυριαρχούν στα καταστήματα σουβενίρ που κατακλύζουν τον κεντρικό δρόμο του χωριού.

ΛΙΜΝΗ ΚΩΠΑΪΔΑ
Η λίμνη Κωπαΐδα οφείλει το όνομά της στην προϊστορική πόλη Κώπες που βρισκόταν κοντά στη σημερινή περιοχή Κάστρο. Τροφοδοτούνταν από τους ποταμούς Μέλα και Βοιωτικό Κηφισό, καθώς και από διάφορα ρέματα των γύρω ορεινών περιοχών. Οι εργασίες για την αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας πραγματοποιήθηκαν στα τέλη του περασμένου αιώνα και έφεραν στο φως ίχνη αρχαίων αποστραγγιστικών έργων. Το 2000 ανακαλύφθηκε μια τεχνητή καταβόθρα, μήκους 2.200 μέτρων, καθώς και 16 κατακόρυφα πηγάδια, απ’ τα οποία σήμερα σώζονται σε όλο τους το βάθος μόνο τα τέσσερα. Το εκπληκτικό για την εποχή του έργο κατασκεύασαν οι Μινύες, με σκοπό τη συμπληρωματική απορροή των υδάτων κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Το αδιαμφισβήτητο ανακτορικό κέντρο της Κωπαΐδας ήταν ο Μινύειος Ορχομενός. Η ανάπτυξη και ο πλούτος της πόλης προερχόταν από την εκμετάλλευση των νέων, εύφορων, καλλιεργήσιμων εκτάσεων.

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΜΙΝΥΟΥ
Στο δυτικό άκρο του Ορχομενού βρίσκεται ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής και ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία των Μινύων. Οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στο 1881 και 1885 έφεραν στο φως νεολιθικούς οικισμούς, πανάρχαιους τάφους και ανάκτορα της μυκηναϊκής εποχής. Ο περίφημος θολωτός, μαρμάρινος τάφος του Μινύου χρονολογείται στα 1250 π.Χ. και αποτελείται από τέσσερα μέρη: το δρόμο, την είσοδο, τη θόλο και το θάλαμο.

Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑΣ
Ο Λέων της Χαιρώνειας αποκαλύφθηκε το 1818 σε διάφορα κομμάτια. Αποτελεί ταφικό μνημείο, το οποίο στήθηκε από τους Θηβαίους προς τιμήν των 300 Ιερολοχιτών τους, οι οποίοι έπεσαν στη μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ, ενάντια στις μακεδονικές δυνάμεις του Φίλιππου Β’. Το μνημείο, ύψους 5,5 μέτρων, υψώνεται σ’ ένα βάθρο, στην ανατολική είσοδο της Χαιρώνειας.

ΕΛΙΚΩΝΑΣ
Στον ορεινό όγκο του Ελικώνα έχουν αναπτυχθεί είκοσι περίπου ιστορικοί οικισμοί. Ολόκληρη η περιοχή κυριαρχείται από το φυσικό κάλλος, τους μνημειακούς χώρους και την πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά. Οι εικόνες εναλλάσσονται συνεχώς από τα ψηλά δάση στα γυμνά οροπέδια και από την όψη του βουνού στη θέα της θάλασσας, ενώ τα δημόσια κτίρια και οι βρύσες των χωριών είναι χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής της περιοχής. Παράλληλα, στον Ελικώνα σώζεται ένας μεγάλος αριθμός μοναστηριών και σημαντικών χριστιανικών και πνευματικών κέντρων.

ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ
Η μονή του Οσίου Λουκά βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του Ελικώνα. Το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στον Όσιο Λουκά τον Στειριώτη, ο οποίος ασκήτεψε σε αυτήν την περιοχή. Το οικοδόμημα που περιλαμβάνει δυο ναούς, το κωδωνοστάσιο, την κρύπτη, τα κελιά των μοναχών και διάφορους χώρους άλλων λειτουργιών, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ωραιότερα δείγματα μεσοβυζαντινής αρχιτεκτονικής της Ελλάδας. Το μοναστήρι αποτελεί σημαντικό ιστορικό μνημείο για έναν ακόμη λόγο: Ο εσωτερικός του διάκοσμος περιλαμβάνει εξαιρετικές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά που ανάγονται στον 11ο περίπου αιώνα. Πάνω από την πύλη της κεντρικής εισόδου, θα συναντήσετε ένα πανέμορφο ψηφιδωτό που αναπαριστά τον άγιο, ενώ στο νάρθηκα υπάρχει ένα από τα ωραιότερα ψηφιδωτά, «ο νιπτήρας» που κυριαρχείται από το χρυσό και τα έντονα χρώματά του.

ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ
Στην αρχαία πόλη της Βοιωτίας, τις Θεσπιές που βρίσκονται ανατολικά από τους πρόποδες του Ελικώνα, θα συναντήσετε την Κοιλάδα των Μουσών. Ο χώρος γνώρισε σπουδαίες στιγμές δόξας και ακμής, χάρη στη γιορτή των Μουσείων που πραγματοποιούταν εδώ κάθε πέντε χρόνια. Οι συστηματικές ανασκαφές έφεραν στο φως εξαιρετικά ευρήματα που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν το θέατρο, το βωμό των Μουσών και μια ιωνική στοά. Το θέατρο ανάγεται στα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ. και χρησιμοποιούνταν για μουσικούς και θεατρικούς αγώνες. Σήμερα, σώζεται η σκηνή και το προσκήνιό του. Ο βωμός των Μουσών χρονολογείται από τον ίδιο αιώνα και αφορά σε ένα ορθογώνιο κτίσμα, με μικρές διαστάσεις. Η στοά είναι επίσης σύγχρονη του θεάτρου και του βωμού και έχει μήκος 97 περίπου μέτρα. Χρησιμοποιούνταν για τα δώρα που προορίζονταν για τις Μούσες.

Περιοδικό «Αγροτουρισμός»