Ουάσιγκτον: Το μονοκύτταρο παράσιτο, τριχομονάδα, που προκαλεί λοίμωξη των γεννητικών οργάνων, ιδιαιτέρως επικίνδυνη για τις γυναίκες, έχει σχεδόν όσο γονίδια και ο άνθρωπος.
Ουάσιγκτον: Το μονοκύτταρο παράσιτο, τριχομονάδα, που προκαλεί λοίμωξη των γεννητικών οργάνων, ιδιαιτέρως επικίνδυνη για τις γυναίκες, έχει σχεδόν όσο γονίδια και ο άνθρωπος.
Η Δρ Τζέιν Κάρλτον της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης κατάφερε να χαρτογραφήσει το γονιδίωμα της Trichomonas Vaginallis (τριχομονάδα του κόλπου).
Η τριχομονάδα ανήκει στα πρωτόζωα και στη γυναίκα προσβάλλει τον κόλπο και την ουρήθρα, ενώ στον άνδρα την ακροποσθία και τον προστάτη. Αποτελεί τη συχνότερη αιτία ερεθιστικής κολπικής έκκρισης και μεταδίδεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή.
Η τριχομονάδα όταν φτάσει στον κόλπο καταναλώνει το γλυκογόνο σε βάρος των βάκιλλων του Doderlein, οι οποίοι τελικά εξαφανίζονται. Το αποτέλεσμα είναι το pH του κόλπου να αυξηθεί και να φτάσει το 5,5 και να ευνοηθεί περαιτέρω η ανάπτυξη των βακτηριδίων.
Στην οξεία φάση η ασθενής παραπονείται για έντονη ευαισθησία του κόλπου, πόνο, κνησμό, ερεθιστική υπερέκκριση καθώς και δυσουρία και δυσπαρευνία. Στον κόλπο παρατηρούνται σχηματισμοί που μοιάζουν με «φράουλα» και άφθονη, δύσοσμη και αφρώδης έκκριση. Στη λανθάνουσα φάση δεν υπάρχουν συμπτώματα.
Η θεραπεία είναι πάντοτε συστηματική και πρέπει να περιλαμβάνει και το σεξουαλικό σύντροφο της γυναίκας. Πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι είναι δυνατό η τριχομονάδα να παραμείνει στην ουρήθρα, στους βαρθολίνειους αδένες και τους αδένες του Skene, να επαναμολύνει τον κόλπο και να απαιτηθεί εκ νέου θεραπεία.
Η Δρ Κάρλτον και 66 ερευνητές από δέκα χώρες διαπίστωσαν ότι το πρωτόζωο έχει μια εξαιρετικά μεγάλη συλλογή DNA, με σχεδόν 26.000 επιβεβαιωμένα γονίδια, σχεδόν όσα και το ανθρώπινο γονιδίωμα.
Μια εξίσου σημαντική παρατήρηση είναι ότι περιέχει γονίδια που ενδεχομένως να έχουν μεταβιβαστεί στο πρωτόζωο από βακτήρια. Μερικά εξ αυτών επιτρέπουν στην τριχομονάδα, να συνθέτει το αμινοξύ, κυστεΐνη, η οποία της επιτρέπει να ελέγχει τις επιπτώσεις του οξυγόνου στο περιβάλλον. Και δια της χειραγώγησης του περιβάλλοντος είναι τελικά που καταφέρνει να προκαλέσει βλάβη.
«Ο οργανισμός είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Έχει τέσσερα «μαστίγια» που εκβλαστάνουν από την κορυφή, έχει ουρά και μια ταλαντευόμενη μεμβράνη που μοιάζει με φόρεμα με κρόσσια», εξηγεί η Δρ Κάρλτον.
Μόνο δύο φαρμακευτικοί παράγοντες, της ίδιας κατηγορίας, είναι εγκεκριμένοι για την αντιμετώπισης της λοίμωξης. Το μικρόβιο είναι ήδη ανθεκτικό στη μια εκ των δύο δραστικών ουσιών.
Η παρατήρηση του χάρτη πάντως αποκαλύπτει και μερικά αδύνατα σημεία της τριχομονάδας και έναν πιθανό τρόπο ευκολότερου εντοπισμού και αντιμετώπισης της λοίμωξης σε πρώιμο στάδιο.