Καλύτερη επιλογή η νευροδιέγερση στην προηγμένη νόσο Πάρκινσον
Νέα Υόρκη: Η νευροδιέγερση των υποθαλαμικών πυρήνων φαίνεται να είναι αποτελεσματικότερη από την καταλληλότερη ιατρική διαχείριση στη μείωση των κινητικών συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πασχόντων από προηγμένη νόσο Πάρκινσον, σύμφωνα με τα αποτελέσματα κλινικής μελέτης που δημοσιεύθηκε στο The New England Journal of Medicine.
Νέα Υόρκη: Η νευροδιέγερση των υποθαλαμικών πυρήνων φαίνεται να είναι αποτελεσματικότερη από την καταλληλότερη ιατρική διαχείριση στη μείωση των κινητικών συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πασχόντων από προηγμένη νόσο Πάρκινσον, σύμφωνα με τα αποτελέσματα κλινικής μελέτης που δημοσιεύθηκε στο The New England Journal of Medicine.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Christian Albrechts της Γερμανίας με επικεφαλής τον Δρ Gunther Deuschl συνέκρινε τη θεραπευτική αυτή φόρμα με την άριστη ιατρική φροντίδα. Ο στόχος ήταν να δουν αν τα οφέλη της νευροδιέγερσης υπερέχουν των κινδύνων και είναι καλύτερη από τη φαρμακευτική αγωγή στη μείωση του βάρους που συνεπάγεται η νόσος.
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 78 ζευγάρια ασθενών, κάτω των 75 ετών που είχαν διαγνωστεί πέντε χρόνια νωρίτερα και τα συμπτώματα ήταν σοβαρά παρά την άριστη ιατρική φροντίδα.
Κατά τη διάρκεια των έξι μηνών, οι επιστήμονες με τυχαία επιλογή υπέβαλαν το ένα μέλος του ζεύγους σε άριστη ιατρική φροντίδα και το άλλο σε χειρουργική αντιμετώπιση.
Οι ασθενείς της χειρουργικής προσέγγισης υπεβλήθησαν σε αμφίπλευρη στερεοτακτική επέμβαση υπό τοπική αναισθησία για την εμφύτευση ενός παλμικού δυναμό και ενός μόνιμου ηλεκτροδίου στους υποθαλαμικούς πυρήνες.
Τα «ημερολόγια των ασθενών» έδειξαν εμβριθείς και σημαντικές αλλαγές από την αρχή μέχρι το πέρας των έξι μηνών στην ομάδα της νευροδιέγερσης. Στις βελτιώσεις περιλαμβάνονταν η μειωμένη σοβαρότητα και διάρκεια των περιόδων ακινησίας και η σοβαρότητα της δυσκινησίας.
Η νευροδιέγερση παρείχε καλύτερη βελτίωση στα κύρια τελικά σημεία: μέση 25% βελτίωση της ποιότητας ζωής όπως καταγράφηκε στον δείκτη ανακεφαλαίωσης του Parkinson’s Disease Questionnaire σε 50 ζευγάρια και 41% βελτίωση στη σοβαρότητα των κινητικών συμπτωμάτων χωρίς φαρμακευτική αγωγή σύμφωνα με την κλίμακα Unified Parkinson’s Disease Rating Scale part III σε 55 ζευγάρια. Η ομάδα της φαρμακευτικής παρέμβασης παρουσίασε μικρή αλλαγή.
Στα δέκα σοβαρά ανεπιθύμητα αποτελέσματα στην ομάδα της νευροδιέγερσης περιλαμβάνονταν τρεις θάνατοι (ένας σχετιζόμενος με ενδοκρανιακό αιμάτωμα κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, ένας από πνευμονία έξι εβδομάδες αργότερα και μια αυτοκτονία πέντε μήνες μετά).
Αλλες παρενέργειες περιελάμβαναν επιδείνωση της κινητικότητας, μόλυνση του σημείου διέγερσης, εσφαλμένη απενεργοποίηση του διεγέρτη, και σπονδυλικό κάταγμα από πτώση.
Τα τρία ανεπιθύμητα αποτελέσματα στην ομάδα της φαρμακευτικής παρέμβασης περιελάμβαναν έναν θάνατο από τροχαίο δυστύχημα συνέπεια οδήγησης κατά τη διάρκεια ψυχωσικού επεισοδίου, επιδείνωση της κινητικότητας και κάταγμα ισχίου από πτώση.
Κατά τα άλλα, τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα λόγω κυρίως δευτερογενούς αποτελέσματος σχετικού με την προηγμένη νόσο Πάρκινσον ήταν όμοια και στις δυο ομάδες.
Σε προσεκτικά επιλεγμένους ασθενείς, η νευροδιέγερση των υποθαλαμικών πυρήνων είναι ισχυρή θεραπευτική λύση που ελαττώνει το βάρος της νόσου. Ωστόσο, ασθενείς και θεράποντες ιατροί θα πρέπει να ζυγίζουν το όφελος της προοπτικής της βελτιωμένης ποιότητας ζωής έναντι του κινδύνου των επιπλοκών που σχετίζονται με τη θεραπεία.