Γενετική βάση φαίνεται ότι έχει το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
Λονδίνο: Η μεγαλύτερη μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί ως σήμερα για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αποκαλύπτει μια σειρά από γονίδια που εμπλέκονται στην ασθένεια και ενισχύει την υπόθεση ότι η διαταραχή οφείλεται σε διαταραχή του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης.
Λονδίνο: Η μεγαλύτερη μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί ως σήμερα για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αποκαλύπτει μια σειρά από γονίδια που εμπλέκονται στην ασθένεια και ενισχύει την υπόθεση ότι η διαταραχή οφείλεται σε διαταραχή του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης.
Τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο νοιώθουν μόνιμη εξάντληση και παρουσιάζουν επίσης διαταραχές του ύπνου και της μνήμης. Το φαινόμενο, που πλήττει έως και ένα εκατομμύριο άτομα στις ΗΠΑ, άρχισε να αναγνωρίζεται ως ασθένεια στα μέσα της δεκαετίας του 1990, παρόλο που τα φυσικά της αίτια παρέμεναν εντελώς άγνωστα.
Ορισμένοι γιατροί ακόμα και σήμερα αρνούνται την ύπαρξη του συνδρόμου και υποστηρίζουν ότι οι ασθενείς στην πραγματικότητα πάσχουν είτε από υπερκόπωση είτε από ψυχοσωματικά συμπτώματα.
Η άποψη αυτή φαίνεται να διαψεύδεται από τη νέα μελέτη των αμερικανικών Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC, το αντίστοιχο του υπουργείου Υγείας).
Οι ερευνητές εντόπισαν με τηλεφωνικές συνεντεύξεις 227 ασθενείς από την περιοχή του Ουίτσιτα στο Κάνσας και τους συνέκριναν με παρόμοιο αριθμό υγιών ατόμων. Οι εθελοντές έδωσαν πληροφορίες για τη λειτουργία της μνήμης, του ύπνου και του νευρικού τους συστήματος και υποβλήθηκαν σε γενετικές εξετάσεις για πάνω από 20.000 γονίδια.
Τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν παραδόθηκαν σε τέσσερις ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες, οι οποίες κλήθηκαν να χρησιμοποιήσουν περίπλοκους αλγόριθμους στον υπολογιστή για να ελέγξουν κατά πόσον υπήρχαν βιολογικές παράμετροι, για παράδειγμα γονιδιακές μεταλάξεις, που αντιστοιχίζονται με τα συμπτώματα του συνδρόμου.
Τα αποτελέσματα των αναλύσεων δημοσιεύονται σε 14 ξεχωριστά άρθρα στην επιθεώρηση Pharmacogenomics.
Μία από τις επιμέρους μελέτες αποκάλυψε ότι οι περισσότεροι ασθενείς του συνδρόμου παρουσιάζουν χαρακτηριστικές αλλαγές σε 12 γονίδια που σχετίζονται με τις σωματικές αντιδράσεις σε συνθήκες στρες. Ο προσδιορισμός του συνδυασμού αυτών των 12 γονιδίων μπορεί να προβλέψει αν ένα οποιοδήποτε άτομο πάσχει από το σύνδρομο με ακρίβεια 75%.
Όπως αναφέρει το Νature.com, οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι στην πραγματικότητα τρεις ή τέσσερις ελαφρώς διαφορετικές διαταραχές.
Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα ενισχύουν την θεωρία που είχε διατυπωθεί παλαιότερα ότι το σύνδρομο οφείλεται σε προηγούμενες λοιμώξεις ή τραύματα που διαταράσσουν μόνιμα τη λειτουργία του υποθαλάμου και της υπόφυσης στον εγκέφαλο, καθώς και των επινεφριδίων. Ο άξονας υποθαλάμου-υπόφυσης ενεργοποιείται φυσιολογικά από φυσικό ή συναισθηματικό στρες.
Αν και από τις νέες μελέτες δεν προκύπτει κάποια πιθανή θεραπεία, οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι τώρα θα κατανοήσουν καλύτερα το μυστηριώδες σύνδρομο. Επιπλέον, η τακτική της ανάλυσης των ίδιων δεδομένων από ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματική στη διερεύνηση και άλλων ανεξιχνίαστων ασθενειών, όπως για παράδειγμα ο αυτισμός.