Ορισμένοι άνθρωποι «δεν ωφελούνται καθόλου από τη φυσική άσκηση»
Σίδνεϊ: Το μήνυμα ότι η αερόβια άσκηση είναι απαραίτητη για όλους ίσως είναι υπερασπλουστευτικό, υποδεικνύει μελέτη σε εκατοντάδες Αμερικανούς. Μια μειονότητα των εθελοντών δεν ωφελήθηκε καθόλου από ένα πρόγραμμα άσκησης αντοχής που διήρκεσε 20 εβδομάδες.
Σίδνεϊ: Το μήνυμα ότι η αερόβια άσκηση είναι απαραίτητη για όλους ίσως είναι υπερασπλουστευτικό, υποδεικνύει μελέτη σε εκατοντάδες Αμερικανούς. Μια μειονότητα των εθελοντών δεν ωφελήθηκε καθόλου από ένα πρόγραμμα άσκησης αντοχής που διήρκεσε 20 εβδομάδες.
Η κατανάλωση οξυγόνου, για παράδειγμα, δεν αυξήθηκε καθόλου σε ορισμένα άτομα, παρόλο που άλλοι είχαν παρουσιάσει βελτίωση κατά 40%. Το ίδιο συνέβη και όσον αφορά άλλους δείκτες της φυσικής κατάστασης, όπως η καρδιακή απόδοση, ο καρδιακός ρυθμός, η πίεση του αίματος και η ευαισθησία στην ινσουλίνη.
«Υπάρχει εντυπωσιακή διακύμανση στο πως κανείς αποκρίνεται στην άσκηση. Η συντριπτική πλειονότητα θα ωφεληθεί με κάποιο τρόπο, υπάρχει όμως και μια μειονότητα που δεν θα ωφεληθεί καθόλου» σχολιάζει στο NewScientist.com ο Κλοντ Μπουκάρντ, επικεφαλής των ερευνητών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λουισιάνα στο Μπατόν Ρουζ.
Για τις ανάγκες τις έρευνας, 742 άτομα από 213 οικογένειες, τα οποία δεν είχαν ασκηθεί καθόλου τους προηγούμενους έξι μήνες, εγγράφηκαν σε ένα αυστηρό πρόγραμμα άσκησης αντοχής. Η άσκηση σε στατικά ποδήλατα αυξανόταν σταδιακά έτσι ώστε τις τελευταίες έξι εβδομάδες του πειράματος οι εθελοντές ασκούνταν τρεις φορές την εβδομάδα και διατηρούσαν για διάστημα 50 λεπτών το 75% της μέγιστης ισχύος που μπορούσαν να πετύχουν πριν από την έναρξη της έρευνας.
Η μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου, ένα μέτρο της ικανότητας του σώματος να παράγει έργο, βελτιώθηκε στους εθελοντές κατά 17% κατά μέσο όρο. Όμως ορισμένα άτομα παρουσίασαν μεγάλη βελτίωση, ενώ άλλα καθόλου.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και όσον αφορά την ευαισθησία στην ινσουλίνη, ένα μέτρο του πόσο αποτελεσματικά τα κύτταρα αποκρίνονται στην έκκριση ινσουλίνης και μεταβολίζουν τη γλυκόζη που κυκλοφορεί στο αίμα. Η ευαισθησίασ την ινσουλίνη αποτελεί σημαντικό προβλεπτικό δείκτη για την εκδήλωση διαβήτη και καρδιοπαθειών.
Ο δείκτης βελτιώθηκε στο 58% των εθελοντών, αλλά στο υπόλοιπο 42% δεν παρουσίασε καμία βελτίωση. Παραδόξως, σε ορισμένα άτομα επιδεινώθηκε.
Η έρευνα παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα σε ιατρικό συνέδριο στο Σίδνεϊ. «Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, παρόλο που γενικά η άσκηση προσφέρει ξεκάθα οφέλη, ίσως δεν είναι αποτελεσματική σε όλους» σχολίασε ο Μαρκ Χαργκριβς του Πανεπιστημίου Deakin της Μελβούρνης.
«Για ορισμένους ανθρώπους θα ήταν προτιμότερο να αλλάξουν τη διατροφή τους» συμβούλευσε.