Μιχάλης Κατωπόδης Είναι αλήθεια ότι η, κατά τα άλλα συμπαθέστατη, συνομοταξία των Station Wagon, κάθε άλλο παρά μπορεί να ταράξει τα νερά της «οικογενειακής» γαλήνης. Το να ψάχνει κανείς αντίδοτο στην απραξία ανάμεσα σε βαλίτσες, παιδικά καθίσματα και το… σκύλο που κόβει βόλτες στο -συνήθως- τεράστιο πορτ μπαγκάζ είναι μάλλον μάταιο, με βάση την ιδιοσυγκρασία […]
Είναι αλήθεια ότι η, κατά τα άλλα συμπαθέστατη, συνομοταξία των Station Wagon, κάθε άλλο παρά μπορεί να ταράξει τα νερά της «οικογενειακής» γαλήνης. Το να ψάχνει κανείς αντίδοτο στην απραξία ανάμεσα σε βαλίτσες, παιδικά καθίσματα και το… σκύλο που κόβει βόλτες στο -συνήθως- τεράστιο πορτ μπαγκάζ είναι μάλλον μάταιο, με βάση την ιδιοσυγκρασία του σύγχρονου οδηγού.
Από την άλλη, βεβαίως, αν δεν υπάρχει η απαραίτητη οικονομική επιφάνεια για να εξοπλίσει κανείς κατάλληλα το γκαράζ των ονείρων του, παρά μόνο συγκεκριμένες ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν από μία και μόνο πρόταση, το νόμισμα έχει μόνο δύο πλευρές, εκ των οποίων καμία δεν φημίζεται για το δυναμισμό της.
Αφήνοντας κατά μέρος τα πολυμορφικά, τα οποία σίγουρα θα θαύμαζε ο γείτονας για τις άπειρες θήκες και τα ντουλαπάκια, ο κλήρος πέφτει στα Station Wagon και συγκεκριμένα στη νέα Alfa 159 Sportwagon, ίσως την ομορφότερη και πλέον προκλητική πρόταση της εν λόγω κατηγορίας.
Παρότι το μήκος της διατηρείται αναλλοίωτο στα 4,66 μέτρα, η νέα Ιταλίδα καλλονή δείχνει σαφώς πιο ικανή να καλύψει τις μεταφορικές ανάγκες μίας οικογένειας. Ο χώρος αποσκευών με όγκο 445 λίτρα, δεν μπορεί να θεωρηθεί κορυφαίος, είναι όμως αρκετός, ειδικά αν υπολογίσει κανείς τη δυνατότητα αναδίπλωσης των πίσω καθισμάτων. Το παν, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι τα νούμερα αλλά το στιλ και από τούτο η Sportwagon διαθέτει άφθονο.
Στον βωμό των προκλητικών καμπύλων θυσιάζεται και το μεταξόνιο, αφού παρά τα 2,70 μέτρα του μήκους του δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει αρκετό χώρο για τα πόδια των πίσω επιβατών. Αντίστοιχα και το εσωτερικό ύψος δεν ενθουσιάζει, όσοι όμως το αποφασίσουν, θα παρηγορηθούν, εν μέρει, από τις διάφορες πρακτικές θήκες για μικροαντικείμενα που σίγουρα θα κάνουν πιο εύκολη τη διαβίωση στο πολυτελές εσωτερικό.
Σε επίπεδο εξοπλισμού τα πάντα παραμένουν στα ίδια, υψηλά επίπεδα που γνωρίζουμε και από τις τετράθυρες εκδόσεις. Τόσο η Progression, όσο και η Distinctive περιλαμβάνουν -με το αζημίωτο- όλα τα συνήθη συστήματα και ευκολίες, ενώ από πίσω ακολουθεί ένας μακροσκελής κατάλογος προαιρετικού εξοπλισμού που καλύπτει και τις πλέον ιδιότυπες απαιτήσεις.
Το κύριο πλεονέκτημα, πάντως, της συγκεκριμένης πρότασης παρέχεται δωρεάν και μάλιστα σε ποσότητα που θα ικανοποιήσει τους πάντες. Η οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου, είτε στην απλή έκδοση των 1,9 λίτρων είτε στην τετρακίνητη 3.2 V6, είναι κάτι παραπάνω από καλή.
Για όποιον αποζητά το απόλυτα άνετο αυτοκίνητο, που καταπίνει όλες τις ανωμαλίες του οδοστρώματος αφήνοντας τον οδηγό και τους επιβάτες αλώβητους, πιθανότατα υπάρχουν και καλύτερες προτάσεις. Οσοι όμως επιθυμούν το όποιο «σκίρτημα» να μην προέρχεται από την υφή των δερμάτινων επενδύσεων αλλά από την καμπή που μόλις αφήσαν πίσω τους, περνώντας με «μία ταχύτητα επάνω», σίγουρα βρίσκονται στο σωστό μέρος.
Είναι αλήθεια ότι οι 160 ίπποι του «μικρού» κινητήρα άμεσου ψεκασμού των 1,9 λίτρων αποδεικνύονται απλά ικανο