Το ρολόι που άνοιξε τον δρόμο των αθλητικών χορηγιών

Ήταν Οκτώβριος του 1927, όταν η Μερσέντες Γκλάιτζ, μια νεαρή Βρετανίδα με γερμανική καταγωγή και πάθος για τη θάλασσα, κατάφερε κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο: διέσχισε κολυμπώντας το παγωμένο Κανάλι της Μάγχης σε λίγο παραπάνω από δεκαπέντε ώρες. Το επίτευγμά της αναδείχθηκε ως εθνική είδηση στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά σύντομα αμφισβητήθηκε. Μία αντίπαλός της, η Μόνα ΜακΛέναν, δήλωσε πως ήταν αδύνατο να είχε ολοκληρώσει τη διαδρομή τόσο γρήγορα. Η Γκλάιτζ, θέλοντας να υπερασπιστεί την αλήθεια της, αποφάσισε να προσπαθήσει ξανά—και κάπως έτσι γράφτηκε μία από τις πιο καθοριστικές σελίδες στην ιστορία της αθλητικής επικοινωνίας.

Αν και η δεύτερη προσπάθεια της Μερσέντες Γκλάιτζ, στις 21 Οκτωβρίου, δεν ολοκληρώθηκε, έγινε το σημείο καμπής για κάτι πολύ μεγαλύτερο. Τη συνόδευαν δημοσιογράφοι και φωτογράφοι, ένα πλοίο γεμάτο ρεπόρτερ της εποχής, ενώ η Daily Mail μίσθωσε ακόμη και αεροπλάνο για να απαθανατίσει τη σκηνή από ψηλά. Η δημοσιότητα γύρω από το εγχείρημα ήταν τεράστια — και ανάμεσα στους αναγνώστες που παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον ήταν ο Χανς Βιλσντορφ, συνιδρυτής της Rolex.

Ο Βιλσντορφ εκείνη την εποχή μόλις είχε λανσάρει το πρώτο αδιάβροχο ρολόι της ιστορίας, το Rolex Oyster, και έψαχνε την κατάλληλη ευκαιρία να αποδείξει τη λειτουργικότητά του. Έτσι προσέγγισε την Γκλάιτζ, προσφέροντάς της την ευκαιρία να φορέσει το ρολόι στην επαναληπτική της κολυμβητική αποστολή. Επειδή το ρολόι θα την εμπόδιζε στις κινήσεις των χεριών, εκείνη το έδεσε με κορδέλα γύρω από τον λαιμό της.

Το Rolex έμεινε βυθισμένο στη θάλασσα για πάνω από δέκα ώρες, στις πιο αφιλόξενες συνθήκες. Όταν η προσπάθεια της Μερσέντες ολοκληρώθηκε, ο Βιλσντορφ είχε στα χέρια του την απόδειξη που χρειαζόταν: το ρολόι όχι μόνο λειτούργησε τέλεια, αλλά επέζησε χωρίς να επηρεαστεί από τις θερμοκρασίες των 10 βαθμών Κελσίου και το απότομο πέρασμα από το νερό σε ξηρά. «Ουδέποτε διαταράχθηκε η λειτουργία του», ανέφερε η ίδια σε μια προσωπική επιστολή προς τη Rolex, εξηγώντας πως οι δημοσιογράφοι που ήταν μαζί της “έμειναν άφωνοι”.

Η εταιρεία αξιοποίησε την ευκαιρία αριστοτεχνικά. Η καμπάνια που ακολούθησε, με τον τίτλο «Το ρολόι που αψήφησε τη Μάγχη», έγινε ιστορικό σημείο αναφοράς και θεωρείται το πρώτο παράδειγμα αθλητικού χορηγικού συνδυασμού. Ένα μοντέλο συνεργασίας που θα γεννούσε, δεκαετίες αργότερα, ολόκληρο οικοσύστημα διαφημιστικού και εμπορικού branding γύρω από τον αθλητισμό. Το Rolex Oyster έγινε θρύλος, και η Gleitze – χωρίς να το γνωρίζει τότε – η πρώτη «πρεσβευτής» αθλητικής μάρκας στον κόσμο.

Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, ο ίδιος εκείνος Rolex επιστρέφει στο προσκήνιο. Στις 9 Νοεμβρίου, στην Γενεύη, θα δημοπρατηθεί από τον οίκο Sotheby’s, με εκτιμώμενη αξία που ξεπερνά το 1 εκατομμύριο ευρώ. Είναι μόλις η δεύτερη φορά μέσα σε 100 χρόνια που το ρολόι βγαίνει προς πώληση. «Αυτό το αντικείμενο σηματοδότησε την απαρχή μιας φιλοσοφίας», όπως δήλωσε ο Σαμ Χάινς, πρόεδρος του τμήματος ρολογιών της Sotheby’s. «Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η Rolex ταύτισε την εικόνα της με όσους τολμούν τα πιο απαιτητικά εγχειρήματα στη γη, στη θάλασσα, ή στον αέρα».

Σήμερα, οι διάδοχοι της Μερσέντες Γκλάιτζ είναι αστέρες όπως ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Κάρλος Αλκαράθ, ο Τζάνικ Σίνερ, ο Τζον Ραμ, ο Τάιγκερ Γουντς και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο — όλοι πρεσβευτές της Rolex, όλοι εκπρόσωποι της φιλοσοφίας που ξεκίνησε το 1927 με μια γυναίκα που δεν φοβήθηκε να βουτήξει στα κύματα φορώντας ένα ρολόι στον λαιμό της.

Μια συμβολική πράξη, που αποδείχτηκε όχι μόνο τεστ αντοχής για το πρώτο αδιάβροχο ρολόι του κόσμου, αλλά και το σημείο εκκίνησης ενός σύγχρονου αθλητικού πολιτισμού όπου η επιτυχία και η τεχνολογία συνδέονται όσο ποτέ.