Η Πρέβεζα

ΠΡΕΒΕΖΑ
Ξεκινήστε μία βόλτα στην πόλη από τον πανέμορφο Ναό του Αγίου Χαράλαμπου πολιούχο της πόλης. Ο πύργος του ρολογιού χτίστηκε το 1752 από τους Ενετούς με υλικό από την αρχαία Νικόπολη. Η βρύση μπροστά του μεταφέρθηκε αυτούσια από τον αρχαιολογικό χώρο. Μέσα στο ναό η αγιογράφηση αλλά και το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο είναι εντυπωσιακά. Εάν ακολουθήσει κανείς το σύντομο δρόμο προς Παντοκράτορα, θα δει κομμάτια από το τείχος και την τάφρο του κάστρου του Αγίου Ανδρέα. Το τούρκικο φρούριο μετατράπηκε σε φυλακή, ενώ τώρα χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στη δυτική πλευρά της πόλης, ακολουθώντας το δρόμο για τη μικρή χερσόνησο με τους οικισμούς του Αγίου Θωμά και του Νεοχωρίου ήταν ο περίφημος βενετσιάνικος ελαιώνας και πολλές από αυτές τις αιωνόβιες ελιές λένε πως υπάρχουν ακόμα.

ΠΑΡΓΑ
Είναι χτισμένη σε μια γραφικότατη τοποθεσία με πολύ πράσινο, μικρούς κολπίσκους και βραχονησίδες που την καθιστούν ένα από τα πιο όμορφα και δημοφιλή θέρετρα των ακτών του Ιονίου. Υπάρχουν πολλές ωραίες παραλίες μέσα και γύρω από την κωμόπολη, μεγάλη ποικιλία από ψαροταβέρνες, ενώ η πρόσβαση στη Δωδώνη, τα Ιωάννινα ή ακόμα και στα Ζαγοροχώρια εύκολη. Στο ένα άκρο του λιμανιού δεσπόζει ένα εντυπωσιακό ενετικό κάστρο, χτισμένο το 1624. Σε ένα σημείο του τείχους του διακρίνεται ανάγλυφο το σύμβολο της Βενετίας, το λιοντάρι του αγίου Μάρκου. Η Πάργα κατακτήθηκε από τους Τούρκους αλλά κατόπιν πέρασε σε ενετικά χέρια, σε μια εποχή που η Οθωμανική Αυτοκρατορία κυριαρχούσε στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας. Στη συνέχεια πέρασε στους Βρετανούς οι οποίοι το 1819 την πούλησαν ξανά στους Τούρκους, οπότε και περιήλθε στον έλεγχο του Αλή Πασά. Υπό την τυραννική ηγεμονία του πολλοί ντόπιοι εξορίστηκαν και οι οικογένειές τους επέστρεψαν μόνο όταν η Πάργα έγινε ελληνική, το 1913. Πίσω από το ακρωτήριο του κάστρου βρίσκεται μία από τις ομορφότερες παραλίες της περιοχής, ενώ ακόμα περισσότερες υπάρχουν βόρεια και νότια της κωμόπολης. Απολαύστε το θέαμα των λευκών σπιτιών με τις πολύχρωμες πινελιές από μπουκαμβίλιες, ιβίσκους και περικοκλάδες που κρέμονται από τους τοίχους και τα μπαλκονάκια.

ΝΙΚΟΠΟΛΗ
Η αρχαία πόλη βρίσκεται 7χλμ. βόρεια της Πρέβεζας. Λίγα πράγματα θα μπορέσετε να διακρίνετε στο χώρο με την πρώτη ματιά, ωστόσο, αν τον εξερευνήσετε θα αντιληφθείτε τη σπουδαιότητα της κάποτε πανίσχυρης Νικόπολης. Ονομάστηκε έτσι επειδή χτίστηκε στο σημείο όπου είχαν στρατοπεδεύσει οι ρωμαϊκές λεγεώνες του Οκτάβιου πριν από τη Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ., κατά την οποία νίκησαν τις δυνάμεις του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας. Ήταν μια νίκη που οδήγησε στην ανακήρυξη του Οκτάβιου σε πρώτο αυτοκράτορα της Ρώμης αλλά και στην ίδρυση της «πόλης της νίκης». Κάποια από τα τείχη που σώζονται μας δίνουν μια ένδειξη της αρχικής κλίμακας της πόλης. Υπάρχουν επίσης, ένα θέατρο, κατάλοιπα λουτρών κι ένα μικρό μουσείο. Η πόλη επέζησε μέχρι που εγκαταλείφθηκε το 1040.

ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ
Πρόκειται για έναν τεράστιο κλειστό κόλπο ανάμεσα στη Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο ο οποίος είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός υγρότοπος. Εδώ έγινε το 31 π.Χ. η ναυμαχία του Ακτίου με νικητή τον Οκταβιανό και ηττημένους τον Αντώνιο και την Κλεοπάτρα. Περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το μαγευτικό δαιδαλώδες σύμπλεγμα που αποτελείται από λιμνοθάλασσες, καλαμιώνες, αλμυρόβαλτους, πυκνά δάση, λουρονησίδες φτιαγμένες από κοχύλια, αλλά και σπάνια είδη πουλιών. Την παροχή του γλυκού νερού φροντίζουν οι ποταμοί Λούρος και Άραχθος, που εκβάλλουν εκεί, ενώ το αλμυρό μπαίνει από ένα άνοιγμα στο Ιόνιο. Ο υγρότοπος προτιμάται από τα παπιά και τις φαλαρίδες που διατηρούν εδώ το μεγαλύτερο πληθυσμό τους, αλλά δεν λείπουν και πολλά σπάνια είδη, όπως ο αργυροπελεκάνος, ο κραυγαετός, ο στικταετός, η βαλτόπαπια, η λαγγόνα και ο ήταυρος. Συνολικά έχουν παρατηρηθεί περί τα 270 είδη πουλιών, εκ των οποίων τα 71 κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και προστατεύονται από ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ο Αμβρακικός είναι πολύ γνωστός και για τα δελφίνια του, που είναι σχετικά εύκολο να δει κανείς, τις χελώνες, αλλά και για το μικρό πληθυσμό από τσακάλια. Στην τεράστια πεδινή έκταση που περιβάλλει τον κόλπο, οι καλλιέργειες είναι πλούσιες και εντατικές. Από εδώ ξεκινούν τα τεράστια περιβόλια με εσπεριδοειδή, ενώ τέσσερις λόφοι αποτελούν σημεία αναφοράς: του Προφήτη Ηλία, του Μαυροβουνίου, της Σαλαώρας και της Στρογγυλής (Αγίας Αικατερίνης).
Πηγή πλούτου για την περιοχή είναι φυσικά το ψάρεμα. Ποιος δεν γνωρίζει τη γάμπαρη (γαρίδα) του Αμβρακικού, τις γλώσσες, τα χέλια, τη σαρδέλα-παπαλίνα και τα πέντε είδη κέφαλου που αναγνωρίζονται ως τα πεντανόστιμα «πετάλια».
Όμως εδώ φωλιάζει ο μυθικός Ήταυρος, ένα ιδιαίτερα σπάνιο είδος ερωδιού. Τα φτερά του έχουν καφεκίτρινο χρώμα, όλο κηλίδες και ραβδώσεις, και έτσι είναι «αόρατος» όταν στέκεται ακίνητος ανάμεσα στα καλάμια. Το παράξενο τραγούδι του μοιάζει με απόκοσμο φύσημα σε στόμιο μπουκαλιού, ακούγεται ακόμα τα ήσυχα βράδια καθώς και τα πρωινά της άνοιξης.

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΟΥ «Η ΜΙΚΡΗ ΛΑΚΚΑ ΣΟΥΛΙ»
Ο Συνεταιρισμός ιδρύθηκε το 1995 και αριθμεί 17 μέλη. Σκοπός του είναι η οικονομική και η κοινωνική ανάπτυξη των μελών του. Στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό πέτρινο κτίριο στο ιστορικό κέντρο του Θεσπρωτικού. Το Θεσπρωτικό βρίσκεται νοτιοανατολικά του Σουλίου και στο βόρειο τμήμα του νομού ενώ απέχει 36χλμ. από την Πρέβεζα. Είναι ημιορεινή περιοχή και η πλειονότητα των κατοίκων ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Την προσπάθεια των γυναικών για τη δημιουργία του συνεταιρισμού στήριξαν οικονομικά και εκπαιδευτικά η ΕΤAΝΑΜ (Εταιρεία Ανάπτυξης Αμβρακικού), η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, το υπουργείο Γεωργίας (τμήμα Αγροτικής Οικιακής Οικονομίας) και το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Οι γυναίκες ασχολούνται με την παραδοσιακή κουζίνα και παρασκευάζουν μεγάλη ποικιλία από γλυκά του κουταλιού ζυμαρικά, πίτες και γλυκά ταψιού.
Πληροφορίες: Τηλ. 26830 32686

Περιοδικό «Αγροτουρισμός»