Σάντρα Μπούλοκ και «Τransformers: Revenge» σάρωσαν στα Χρυσά Βατόμουρα
Αυτοπροσώπως παρέλαβε η Σάντρα Μπούλοκ το Χρυσό Βατόμουρο χειρότερης ερμηνείας, υποψήφια και «σχετικό» φαβορί για το φετινό Όσκαρ α γυναικείου ρόλου. Στα «αντι-Όσκαρ» σάρωσαν και το Transformers: Revenge, που αναδείχτηκε χειρότερη ταινία, τανία με τη χειρότερη σκηνοθεσία και με το χειρότερο σενάριο.
Αυτοπροσώπως παρέλαβε το βράδυ του Σαββάτου η Σάντρα Μπούλοκ το Χρυσό Βατόμουρο χειρότερης ερμηνείας, κάνοντας «ζέσταμα» για την τελετή απονομής των Όσκαρ την Κυριακή – στην οποία θα παρευρεθεί ως υποψήφια και «σχετικό» φαβορί για το βραβείο α γυναικείου ρόλου της Ακαδημίας.
Η ηθοποιός είχε δεσμευτεί ότι θα παρελάμβανε η ίδια το Χρυσό Βατόμουρο εάν κέρδιζε. «Δεν είχα συνειδητοποιήσει» δήλωσε «ότι στο Χόλιγουντ φτάνει απλά να πεις ότι θα εμφανιστείς για να παραλάβεις ένα βραβείο και σου το απονέμουν. Αν το ήξερα, θα το έλεγα νωρίτερα πως θα πάω στην τελετή των Όσκαρ». Η Μπούλοκ κέρδισε επίσης και το (μισό) βραβείο χειρότερου ζευγαριού, μαζί με τον Μπράντλεϊ Κούπερ, και τα δύο για το All About Steve.
Εάν κερδίσει τα «κανονικά» κινηματογραφικά βραβεία της Κυριακής, η Σάντρα Μπούλοκ θα γίνει η μοναδική ηθοποιός που θα «τιμάται» το ίδιο Σαββατοκύριακο και με Χρυσό Βατόμουρο και με Όσκαρ. Η ερμηνεία της στο Blind Side, την άλλη ταινία που πρωταγωνιστεί φέτος, της χάρισε την υποψηφιότητα για το Όσκαρ.
Αδιαμφισβήτητος νικητής των Βατόμουρων στέφεται όμως το Transformers: Revenge of the Fallen, το οποίο κέρδισε το βραβείο χειρότερης ταινίας, χειρότερης σκηνοθεσίας (Μάικλ Μπέι) και χειρότερου σεναρίου (Έρεν Κρούγκερ, Αλεξ Κούρτσμαν).
Το βραβείο χειρότερου ηθοποιού απονεμήθηκε στα αδέλφια Κέβιν, Τζο και Νικ Τζόνας για το Jonas Brothers: The 3D concert experience. Το βραβείο χειρότερης ερμηνείας σε β ανδρικό ρόλο απονεμήθηκε στον Μπίλι Ρέι Σάιρους του Hanna Montana: The Movie και τo αντίστοιχο γυναικείο κέρδισε η Σιένα Μίλερ για το GI Joe.
Tέλος, χειρότεροι ηθοποιοί της περασμένης δεκαετίας αναδείχθηκαν ο Έντι Μέρφι και η Πάρις Χίλτον.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.