Πόσο αξιόπιστες είναι οι δημοσκοπήσεις μέσω Internet;

40

Πρωτοσέλιδο δημοσίευμα αθηναϊκής απογευματινής εφημερίδας πληροφορεί το αναγνωστικό κοινό για το τι ψηφίζουν οι χρήστες του Internet, στηριζόμενο σε σχετική δικτυακή δημοσκόπηση. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι χρήστες του Internet και πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την αξιοπιστία των δικτυακών δημοσκοπήσεων και ψηφοφοριών;

O πρώτος που μίλησε για την ηλεκτρονική δημοκρατία, βασικό μέρος της οποίας είναι οι ψηφοφορίες μέσω δικτύου, ήταν ο συγγραφέας Νόρμαν Σπίνραντ, στο βιβλίο του Πασίφικα.

Ο πρώτος Ελληνας πολιτικός που μίλησε για ψηφοφορίες μέσω Internet ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, διατυπώνοντας την άποψη ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είναι προς το συμφέρον της δημοκρατίας.

Λίγες μέρες πριν από την αλλαγή του έτους, ο Μπιλ Κλίντον αποφάσισε να ζητήσει από τη National Science Foundation να επεξεργαστεί το θέμα της ψηφοφορίας μέσω του Internet και να κρίνει το κατά πόσο είναι εφικτή σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα μια τέτοια εξέλιξη.

Το θέμα έχει αναμφισβήτητο ενδιαφέρον, αλλά επί του παρόντος όλα κινούνται σε εντελώς θεωρητικό επίπεδο.

Οταν ακόμη και το ίδιο το FBI και οι στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ πέφτουν θύματα των χάκερ, τότε πώς ένας απλός πολίτης μπορεί να είναι βέβαιος ότι η ηλεκτρονική ψήφος που θα ρίξει από τον υπολογιστή του σπιτιού ή του γραφείου του θα είναι αυτή που θα καταγραφεί στο τελικό αποτέλεσμα; Πώς μπορεί να ελεχθεί η αξιοπιστία μιας δικτυακής δημοσκόπησης, όταν δεν υπάρχουν προκαθορισμένο πλαίσιο και μεθοδολογία;

Στο δημοσίευμά της η εφημερίδα στηρίχθηκε στα μέχρι στιγμής αποτελέσματα της ψηφοφορίας που γίνεται, εν όψει των εκλογών, σε κάποιον ελληνικό δικτυακό τόπο.

Επισκέπτεστε το δικτυακό τόπο και ρίχνετε την ηλεκτρονική σας ψήφο στην ψηφιακή κάλπη που έχουν στήσει οι υπεύθυνοι του δικτυακού τόπου.

Ακόμη και αν δεχτούμε ότι δεν παρενέβη κάποιο σαΐνι και άλλαξε τα στοιχεία, πόσο αντιπροσωπευτικό είναι το δείγμα;

Μπορεί το συγκεκριμένο δικτυακό τόπο να τον είδε κάποιος πολίτης οργανωμένος σε κάποιο κόμμα και να επιστράτευσε ολόκληρη την κομματική του οργάνωση, για να σπεύσουν όλοι να ψηφίσουν το αγαπημένο τους κόμμα. Μπορεί επίσης να τον είδε κάποιος κατά τα άλλα ενεργός πολίτης και απλώς να αδιαφόρησε.

Ενα επιπλέον ύποπτο σημείο είναι αυτό της ενδεχόμενης διπλοψηφίας. Οι υπεύθυνοι του συγκεκριμένου δικτυακού τόπου θεωρούν ότι διασφαλίζονται με τη βοήθεια των cookies, μικρών πληροφοριακών αρχείων που εμφυτεύονται στον υπολογιστή σας, όταν επισκέπτεστε ένα δικτυακό τόπο.

Ωστόσο με τη βοήθεια των cookies ο δικτυακός τόπος αναγνωρίζει τους υπολογιστές και όχι τους χρήστες. Ο ίδιος χρήστης μπορεί να σβήσει τα cookies και να ξαναψηφίσει ή απλώς να πάει σε άλλον υπολογιστή για να ψηφίσει από εκεί.

Πριν από λίγα χρόνια σε ανάλογη ψηφοφορία που διοργάνωσε ένα γνωστό αμερικανικό περιοδικό υπολογιστών, η ψηφιακή κάλπη έδειξε ότι υπήρχαν 150 χιλιάδες περίπου ψήφοι. Οι υπεύθυνοι του περιοδικού ενθουσιάστηκαν με τη συμμετοχή και πολλοί ήταν εκείνοι που σχολίασαν θετικά το γεγονός. Λίγο αργότερα όμως αποκαλύφθηκε ότι περί τις 100 χιλιάδες ψήφους τις είχε στείλει ένας και μόνο χρήστης με τη βοήθεια ειδικού προγράμματος!

Στο εξωτερικό και ειδικά στις ΗΠΑ αυτήν τη στιγμή όλοι υποστηρίζουν ότι οι ψηφοφορίες μέσω Internet δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εκληφθούν σοβαρά. Τόσο οι διοργανωτές τους όσο και οι συμμετέχοντες πρέπει να αντιλαμβάνονται την όλη υπόθεση ως μια καλή ευκαιρία για πλάκα και τίποτα περισσότερο.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ