Ο Κατσίφας, η ΜΑΒΗ, η ακροδεξιά και η διαχείριση μιας επικίνδυνης κατάστασης

Εν αναμονή περισσότερων πληροφοριών για την υπόθεση του ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα, τόσο για τις ακριβείς συνθήκες θανάτου, όσο και για το προφίλ, τα κίνητρα και αν συνδεόταν με ομοιδεάτες του, στα ΜΜΕ έχουν ήδη κυκλοφορήσει αναρτήσεις από το προφίλ του στο Facebook που ρίχνουν φως, όχι τόσο στην ίδια την υπόθεση (αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς), αλλά στο ιδεολογικό υπόβαθρο του.

Άμεση ήταν άλλωστε κι η αντίδραση της Χρυσής Αυγής που έσπευσε να «υιοθετήσει» τον Κωνσταντίνο Κατσίφα ως «Εθνομάρτυρα».

Η ΜΑΒΗ

Ο Κατσίφας ήταν κατά της ελληνοαλβανικής φιλίας και υπέρ της ένωσης της Βόρειας Ηπείρου με την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό των πεποιθήσεων του ήταν οι αναφορές του στη ΜΑΒΗ.

Η ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου) ήταν εθνικιστική οργάνωση που έδρασε κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Η ιστορία της, παρότι βραχύβια, είναι πλούσια και σημαντική για τους εθνικιστικούς κύκλους, τόσο που το αρκτικόλεξο της έγινε κάτι σαν σύνθημα για τον συγκεκριμένο «σκοπό».

Ακόμη πιο σημαντική από την συνθηματολογική μετεξέλιξη του όμως, ήταν κι η χρήση του από συγκεκριμένη ομάδα που πραγματοποίησε τρομοκρατικά χτυπήματα εναντίον αλβανικών στόχων στην Ελλάδα και την Αλβανία από το 1984 ως το 1994, οπότε ανέλαβε και την ευθύνη για καταδρομικού στυλ επίθεση στο στρατόπεδο της Επισκοπής, όπου δολοφόνησε δυο αλβανούς νεοσύλλεκτους, τραυμάτισε τρεις και απέσπασε οπλισμό.

Την επόμενη χρονιά, το 1995, με υπουργό Δημόσιας Τάξης τον Στέλιο Παπαθεμελή (του πολύ πατριωτικού ΠΑΣΟΚ), συλλαμβάνονται οχτώ άτομα για συμμετοχή στην συγκεκριμένη οργάνωση, όλοι τους μέλη εθνικιστικών σωματείων, ανάμεσα τους και δυο πρώην αξιωματικοί του στρατού και της αστυνομίας. Εκτός από προκηρύξεις της ΜΑΒΗ, πάνω τους και στα σπίτια τους βρέθηκε οπλισμός, κλεμμένα Καλάσνικοφ από την Επισκοπή και πλήρης καταδρομικός εξοπλισμός.

Η ιστορία θα ήταν μάλλον απλή αν τελείωνε εδώ. Το 1995 το θέμα της Βόρειας Ηπείρου παραμένει πάρα πολύ «ζεστό». Ακόμη και ο υπουργός που εξάρθρωσε τη ΜΑΒΗ είχε συμμετάσχει στο κλίμα ως αντιπολίτευση, με δηλώσεις κατά της κυβέρνησης Μπερίσα και απειλές πολέμου για την υπεράσπιση της μειονότητας. Σύσσωμο το φασιστικό κι εθνικιστικό μπλοκ και μεγάλο μέρος της πατριωτικής δεξιάς, κυρίως, υπερασπίστηκαν τους συλληφθέντες της τρομοκρατικής ΜΑΒΗ ή επιχείρησαν να υποβιβάσουν την υπόθεση αυτή. Άλλοι, μεταξύ αυτών και συστημικά μέσα της δεξιάς, την απέδιδαν σε κύκλους της ΕΥΠ και τον υπουργό Εξωτερικών, Κάρολο Παπούλια, κατηγορώντας τον ευθέως πως κατασκεύασε προβοκάτσια επειδή είναι «ενδοτικός» κι εφαρμόζει «πολιτική υποτέλειας».

Οι κατηγορούμενοι έφτασαν στο ακροατήριο, με μερικούς από τους σταρ δικηγόρους της εποχής στην υπεράσπιση. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ στη διάρκεια της δίκης, ανάμεσα σε συγκινητικούς επαίνους για τους κατηγορούμενους και τον πατριωτισμό τους, ακούστηκαν υπαινιγμοί για τις «εθνικές διαστάσεις» της υπόθεσης. Οι οχτώ, στα σπίτια των οποίων βρέθηκαν τα όπλα που κλάπηκαν από το στρατόπεδο της Επισκοπής, ο εξοπλισμός και οι προκηρύξεις της ΜΑΒΗ, από κατηγορούμενοι για μια μακρά λίστα κακουργημάτων που περιελάμβανε δυο φόνους, καταδικάστηκαν για απλή οπλοκατοχή. Χρόνια μετά, με υπαινιγμούς και μισόλογα πάλι, η περίεργη κατάληξη αυτής της υπόθεσης, που δικαιολογούσε πλήρως τον χαρακτηρισμό «κουκούλωμα», αποδόθηκε σε απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να εξαρθρώσει τη ΜΑΒΗ μεν αλλά να μην εκθέσει πως επρόκειτο για προβοκάτσια, ελληνικής εμπνεύσεως και εκτελέσεως.

Η παραλίγο προβοκάτσια στα Ίμια

Σε υπόθεση πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων θα μπορούσε να εξελιχθεί η απόπειρα ενός χαμηλόβαθμου υπαλλήλου του υπουργείου Εξωτερικών να πραγματοποιήσει απόβαση στα Ίμια, εν όψει του πρώτου μεγάλου συλλαλητηρίου για το μακεδονικό τον Φεβρουάριο του 2018.

Ευτυχώς για όλους ο Βασίλειος Πετρομιχελής ενημέρωνε λεπτομερώς για τα σχέδια του τους φίλους του στα social media και έκανε και διάγγελμα στον λαό από την Κάλυμνο, από όπου θα εξορμούσε με φουσκωτό. Έτσι, δεν άργησε η αστυνομία να πληροφορηθεί το σχέδιο του και να τον εντοπίσει.

Ο Πετρομιχελής ήταν υποψήφιος με τη Χρυσή Αυγή και εμφανίζεται ως επικεφαλής μιας εθνικιστικής ακροδεξιάς γκρούπας με το όνομα «Ανακατάληψη».

Ατομικές πρωτοβουλίες ή σχέδια αποσταθεροποίησης;

Ουδείς μπορεί να τοποθετείται χωρίς στοιχεία και να κάνει δημοσίως υποθέσεις για ζητήματα εθνικού ενδιαφέροντος και υποθέσεις που κινητοποιούν επικίνδυνα αντανακλαστικά.

Έχει ξεχωριστή αξία όμως η πολιτική διαχείριση τέτοιων υποθέσεων και των εθνικών θεμάτων σε μια χώρα που ο ακροδεξιός κίνδυνος έχει ξεφύγει εδώ και χρόνια από τη σφαίρα της θεωρητικής απειλής και είναι μια εμπεδωμένη πραγματικότητα, με ναυαρχίδα το τρίτο, σε κοινοβουλευτική δύναμη, κόμμα της χώρας. Στην Ελλάδα δεν μιλάμε για ένα σύστημα με σκληρή αντιφιλελεύθερη συστημική ακροδεξιά, από αυτούς που φοράνε κοστούμι και το παίζουν τεχνοκράτες, και κάνουν μόνο στα κρυφά τα γλυκά μάτια στους εξτρεμιστές που δρουν στους δρόμους. Στην Ελλάδα έχουμε την «τιμή» οι συμπολίτες μας να έχουν ψηφίσει εξτρεμιστές που είναι υπόδικοι για τον μισό ποινικό κώδικα.

Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη ότι η δίκη της Χρυσής Αυγής καθυστερεί ανησυχητικά, ότι τα εθνικά θέματα είναι στην κορυφή της καθημερινής πολιτικής ατζέντας κι ότι, παράλληλα, πληθαίνουν τα περιστατικά κοινωνικής έντασης, δεν χρειάζεται καν να φανταζόμαστε προβοκάτσιες και θεωρίες συνωμοσίας.

Διότι είναι αυτονόητο πως σε αυτό το περιβάλλον οποιοδήποτε περιστατικό που οδηγεί σε ένταση και, ενδεχομένως, σε σκηνικό αποσταθεροποίησης, ωφελεί μόνο τις πιο επικίνδυνες πολιτικές δυνάμεις που μας έχουν αποδείξει, δυστυχώς, ότι μπορούν να ενισχύονται αθόρυβα όσο εμείς αποστρέφουμε το βλέμμα μας.