Στη σκούρα μπλε επιφάνεια του νερού του κλειστού κόλπου τρεμοπαίζουν τα σχήματα και τα χρώματα των αρχοντόσπιτων της Σύμης. Τα κόκκινα και πράσινα παράθυρα των άσπρων τοίχων των ψηλοτάβανων σπιτιών, που αγέρωχα ορθώνονται πάνω απ' τη βυθισμένη εικόνα τους, μεγαλόπρεπα, περήφανα, τα ίδια ωραιότερα απ' την αντανάκλασή τους.
Στη σκούρα μπλε επιφάνεια του νερού του κλειστού κόλπου τρεμοπαίζουν τα σχήματα και τα χρώματα των αρχοντόσπιτων της Σύμης. Τα κόκκινα και πράσινα παράθυρα των άσπρων τοίχων των ψηλοτάβανων σπιτιών, που αγέρωχα ορθώνονται πάνω απ’ τη βυθισμένη εικόνα τους, μεγαλόπρεπα, περήφανα, τα ίδια ωραιότερα απ’ την αντανάκλασή τους.
Στον κόσμο του έργου «Η Λέλα και η Λέλα» το μικρό τους δωμάτιο είναι η σκηνή τους, η σκηνή της διασκέδασης, της φθοράς, της αντίθεσης και της πλήρους ταύτισης.