Λίμπερλαντ: Είναι πραγματική ή «τρολιά» η νεότερη χώρα του κόσμου;
Ένας Τσέχος πολιτικός ίδρυσε πριν από λίγες ημέρες ένα νέο κράτος ανάμεσα στα σύνορα της Σερβίας και της Κροατίας. Το θέμα είναι, έχει τις προοπτικές ώστε να αναγνωριστεί επισήμως ή πρόκειται για ένα καλοδουλεμένο πολιτικό αστείο;
Την αποκαλούν Λίμπερλαντ -που σημαίνει Γη της Ελευθερίας- κι είναι το νεότερο κράτος στον κόσμο, καθώς ιδρύθηκε πριν λίγες εβδομάδες, στις 13 Απριλίου.
Καταλαμβάνει μόλις εφτά τετραγωνικά χιλιόμετρα σε μια περιοχή ονόματι Γκόρνια Σίγκα μεταξύ Σερβίας και Κροατίας, σε μία όχθη στα δυτικά του Δούναβη. Η περιοχή αυτή θεωρείται «γκρίζα ζώνη» (no man’s land) καθώς μετά τη διάλυση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας το 1990, καμία από τις δυο χώρες που προέκυψαν, η Σερβία και η Κροατία, δεν διεκδίκησε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι γης στις όχθες του Δούναβη.
Αυτό το κενό διέβλεψε ο 31χρονος Βιτ Γέντλιτσκα, που στη χώρα του, την Τσεχία, είναι μέλος του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος Ελεύθεροι Πολίτες.
Όπως υποστηρίζει ο Γέντλιτσκα, το διεθνές δίκαιο του επιτρέπει να πάρει τον έλεγχο αυτής της περιοχής. Μάλιστα, προκειμένου να είναι… καλυμμένος από παντού, ζήτησε και πήρε την άδεια του μοναδικού κατοίκου της περιοχής! Και στις 13 Απριλίου αυτοανακηρύχθηκε ιδρυτής αλλά και πρόεδρος της Λίμπερλαντ χάρη στις ψήφους των –συνιδρυτών- γονιών του καθώς και της κοπέλας του, που πλέον έχει να το λέει πως είναι η… Πρώτη Κυρία της Λίμπερλαντ!
Εκτός από το νεότερο, η Ελεύθερη Δημοκρατία της Λίμπερλαντ (Svobodná republika Liberland) είναι και το τρίτο μικρότερο «μικρό-κράτος» στην υφήλιο, καθώς μόνο το Μονακό και το Βατικανό έχουν έκταση μικρότερη από τη Λίμπερλαντ.
Η χώρα διαθέτει τη δική της σημαία, την δική της πρωτεύουσα που θα ονομάζεται Λιμπέρπολις και το δικό της εθνικό ύμνο, που θα συνθέσει οσονούπω ένας Τσέχος ράπερ, φίλος του… προέδρου (η ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι… βασιλεύουν στην νεότευκτη χώρα). Νόμισμα δεν διαθέτει ακόμη, αλλά όλοι δέχονται πως οι όποιες συναλλαγές θα γίνονται με το αμερικανικό δολάριο.
Ο Γέντλιτσκα πριν μερικές ημέρες απηύθυνε ανοικτή πρόσκληση σε όσους θέλουν να γίνουν πολίτες της, ακολουθώντας πιστά το μότο-σύνθημα της νέας χώρας που είναι «Ζήσε και Άσε να Ζήσουν».
Στο επίσημο σάιτ της Λίμπερλαντ (http://liberland.org/en/main/), αναγράφεται ρητά πως πολίτης του κράτους μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε, αρκεί «να σέβεται τους συνανθρώπους του, να σέβεται τις γνώμες, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, εθνικότητας ή προσανατολισμού, να σέβεται την ιδιωτική ιδιοκτησία, να μην έχει κομμουνιστικό, ναζιστικό ή άλλο εξτρεμιστικό παρελθόν και να μην έχει καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα».
Αυτό που προκαλεί, ωστόσο, εντύπωση είναι πως πολύς κόσμος, απ’ όλες τις άκρες της υφηλίου, «τσίμπησε» κι έδειξε ενδιαφέρον για το όλο εγχείρημα, που κανείς δεν γνωρίζει αν είναι «τρολιά» ή πραγματικότητα.
Μέσα σε μια βδομάδα, έχουν κατατεθεί περίπου 250.000 αιτήσεις ιθαγένειας, με τον Γέντλιτσκα να αναφέρει τα παραδείγματα ενός γάλλου αστυνομικού αλλά κι ενός δικηγόρου από το Μαυροβούνιο που προσφέρθηκε μάλιστα να βοηθήσει με την κατάρτιση του συντάγματος και να λειτουργεί κι ως δικαστής.
Η Κροατία έχει ήδη γνωστοποιήσει όποιον ενδιαφέρεται ότι δεν θα αναγνωρίσει επίσημα καμία Λίμπερλαντ, αφού, αν δεν είναι απλά ένα αστείο, είναι μια «εικονική καταπάτηση».
Παρολ’ αυτά ο 31χρονος πρόεδρος της Λίμπερλαντ δηλώνει απτόητος και αποφασισμένος να «δημιουργήσει και να ζήσει σε μία χώρα όπου οι τίμιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να ευημερήσουν με ελάχιστη έως καμία παρέμβαση από την κεντρική κυβέρνηση».
Στη Λίμπερλαντ όλες οι υπηρεσίες θα λειτουργούν εθελοντικά και κάτω από τη συνολική ιδέα ότι οι απόλυτα ικανοί πολίτες θα καταφέρουν να επεξεργαστούν αποτελεσματικά κάθε τομέα, να ρυθμίσουν σιγά σιγά τη φορολογία και τις ανάγκες κάθε υπηρεσίας δημιουργώντας ένα πλήρως λειτουργικό κράτος.
Ο Γέντλιτσκα επισημαίνει πως «η φορολογία θα είναι προαιρετική και οι πολίτες θα χρηματοδοτήσουν μόνο συγκεκριμένα αναπτυξιακά έργα» και δηλώνει αισιόδοξος.
«Πρέπει να δούμε πως θα αντιδράσουν τα ξένα Υπουργεία Εξωτερικών. Η Λίμπερλαντ θα μπορούσε να είναι ένας φορολογικός παράδεισος. Θα μπορούσαμε να μετατρέψουμε την περιοχή αυτή σε ένα Μονακό, ένα Λιχτενστάιν, ένα Χονγκ Κονγκ», τονίζει.
Η χώρα θα έχει μια κυβέρνηση από 10 ως 20 άτομα και μια αστυνομική δύναμη, αλλά όχι στρατό, τηρώντας μια πολιτική ελεύθερης διάβασης από τα σύνορα.
Υπάρχουν φυσικά και τα «αγκάθια» στην υπόθεση: «το πιο κρίσιμο ζήτημα θα είναι οι σχέσεις μας με τους γείτονες μας, τη Σερβία και την Κροατία», συνοψίζει ο Γέντλιτσκα που μάλιστα, προσφέρεται να λειτουργήσει ο ίδιος ως διαμεσολαβητής προκειμένου οι δυο χώρες να τα βρουν επιτέλους μεταξύ τους.
«Γι’ αυτό και θα προσκαλέσουμε τους προέδρους των δυο κρατών να συζητήσουν μαζί μας όσον αφορά σε ζητήματα συνοριακού ελέγχου. Η Κροατία ήδη έκλεισε τα σύνορα της με τη Λίμπερλαντ, το οποίο αφενός είναι δικαιολογημένο, καθώς ανήκουν στην ζώνη Σενγκεν, αλλά από την άλλη η κίνηση τους αυτή μαρτυράει πως μας αναγνώρισαν ως έθνος», καταλήγει με νόημα ο 31χρονος.