Οι ταινίες της εβδομάδας από την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013
Μία μελαγχολική βόλτα στο Βερολίνο, εικόνες από ένα δάσος κάπου στις ΗΠΑ, ένας παγωμένος κόσμος και το... Λας Βέγκας κυριαρχούν στις επιλογές αυτής της εβδομάδας. Επτά ταινίες βγαίνουν στις αίθουσες, με το γερμανικό Oh Boy να ξεχωρίζει.
Μία μελαγχολική βόλτα στο Βερολίνο, εικόνες από ένα δάσος κάπου στις ΗΠΑ, ένας παγωμένος κόσμος και το… Λας Βέγκας κυριαρχούν στις επιλογές αυτής της εβδομάδας. Επτά ταινίες βγαίνουν στις αίθουσες, με το γερμανικό Oh Boy να ξεχωρίζει.
Oh Boy
Έχοντας αποσπάσει έξι βραβεία της Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, καθώς και το βραβείο-Αποκάλυψη της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, το Oh Boy είναι η περιπλάνηση του Νίκο, ενός άνεργου νεαρού και των τυχαίων και μη συναντήσεών του στο Βερολίνο. Ασπρόμαυρη φωτογραφία, σάουντρακ με τζαζ μουσική, η ψύχραιμη ματιά του Νίκο απέναντι στα διάφορα παράλογα ή θλιβερά που συμβαίνουν, συνθέτουν ένα ενδιαφέρον σκηνοθετικό ντεμπούτο που δεν αφήνει έξω από τη θεματολογία του την οικονομική κρίση ή το λεγόμενο «γερμανικό τραύμα» (το πώς η Γερμανία αντιμετωπίζει το ναζιστικό παρελθόν της).
Σε ένα δάσος που έχει καεί κάπου στις ΗΠΑ, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, δύο άνδρες – εργάτες οδοποιίας τοποθετούν τις κίτρινες γραμμές στο οδόστρωμα. Συγκρούονται, τα βρίσκουν, μιλούν για τον έρωτα και για τη ζωή. Ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, στην «επιστροφή» του στο ανεξάρτητο σινεμά, κατασκευάζει μια ταινία με υπέροχη φωτογραφία και μουσική, η οποία, όμως, είναι σεναριακά αδύναμη. Οι σχεδόν αδιάφορες συνομιλίες των δύο πρωταγωνιστών, δεν αρκούν για να την απογειώσουν. Αυτό που μένει είναι η δύναμη της φύσης και η προσπάθειά της να αναγεννηθεί, ακόμα και μέσα από τις στάχτες της.
Ο Σεσίλ Γκέινς υπήρξε μπάτλερ στην υπηρεσία επτά προέδρων των ΗΠΑ. Ο Λι Ντάνιελς (Precious) αφηγείται την ιστορία του και παράλληλα τους αγώνες της αφροαμερικανικής κοινότητας για ισότητα. Δυστυχώς, η ταινία του Ντάνιελς είναι υπερβολικά φιλόδοξη και δεν καταφέρνει να εμβαθύνει τα σημεία που εξετάζει. Είναι μια ιστορία για την απελευθέρωση από τη σκλαβιά; Για το δικαίωμα λευκών και μαύρων να κάθονται στις ίδιες θέσεις στους δημόσιους χώρους; Για τους αγώνες των Αφροαμερικανών; Ή για τη σχέση ενός μπάτλερ με τους προέδρους; Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα μπορεί να συνιστούσε μια πιο ενδιαφέρουσα ταινία. Ως έχει, η αντιμετώπιση είναι μάλλον κλασική και παραδοσιακή και η ταινία δεν διαθέτει ούτε τη δύναμη, ούτε τη στόχευση του 12 Χρόνια Σκλάβος (και γι’ αυτό μάλλον αγνοήθηκε και στις Χρυσές Σφαίρες, όπου προτιμήθηκε η ταινία του Στιβ Μακ Κουίν). Δεκάδες διάσημοι αστέρες περνούν από την οθόνη: Ρόμπι Γουίλιαμς, Λένι Κράβιτς, Όπρα Γουίνφρι, Βανέσα Ρεντγκρέιβ (για να αναφέρουμε μερικούς). Εξαιρετικός για μία ακόμα φορά ο Φόρεστ Γουίτακερ.
Τέσσερις παλιόφιλοι από τη Νέα Υόρκη αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι στο Λας Βέγκας, πριν από το γάμο ενός από την παρέα. Τα χρόνια, όμως, έχουν περάσει, οι ίδιοι έχουν απομακρυνθεί και πρέπει να βρουν το δρόμο τους ανάμεσα στα ατελείωτα πάρτι. Χαριτωμένη κωμωδία που οφείλει την επιτυχία της στους τέσσερις διάσημους πρωταγωνιστές της: Μάικλ Ντάγκλας, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μόργκαν Φρίμαν και Κέβιν Κλάιν κάνουν τα πάντα για να περάσει ο θεατής δύο ευχάριστες ώρες -και τα καταφέρνουν. Ακόμα και αν αυτά που συμβαίνουν επί της οθόνης τα έχεις ξαναδεί, αυτή δεν είναι μια ταινία που παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά (και καλά κάνει).
Δύο πριγκίπισσες, η Έλσα και η Άννα, μεγαλώνουν σε ένα βασίλειο. Όταν η Έλσα -που έχει τη δύναμη να παγώνει τα πάντα γύρω της- χτυπά κατά λάθος την αδελφή της, αποφασίζει να κρύψει τη δύναμή της. Αυτή, όμως, θα βρει τρόπο να αποκαλυφθεί πολλά χρόνια μετά, πληγώνοντας τις δύο αδελφές και θέτοντας σε κίνδυνο το βασίλειο. Η Άννα θα προσπαθήσει να βρει λύση με τη βοήθεια του νεαρού Κριστόφ και του χιονάνθρωπου Όλαφ. Αν και αρκετά κλασικής προσέγγισης, η ταινία αναδεικνύει τη δύναμη της αδελφικής αγάπης, δείχνοντας δύο δυναμικές νεαρές γυναίκες που ψάχνουν τη θέση τους στον κόσμο. Εντυπωσιακό από άποψη εφέ (ένας κόσμος από πάγο που απολαμβάνεις να βλέπεις), θα ήταν καλύτερο με λιγότερα τραγούδια και πιο «δύσκολες» λύσεις. Βασίζεται στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Η βασίλισσα του χιονιού.
Ο Γιώργος Αγγελίδης, μετά την επιτυχία της παράστασης «Αυτόματη Εστίαση», επιστρέφει με το «Toxic» - ένα ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να υπενθυμίσει πόσο αδιόρατα μπορεί να μεταμορφωθεί το οικείο σε απειλή.
Σύνταξη
WIDGET ΡΟΗΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝΗ ροή ειδήσεων του in.gr στο site σας