Η αντιμετώπιση των μελανωμάτων είναι χειρουργική: το μελάνωμα πρέπει να αφαιρεθεί εξ ολοκλήρου για να γίνει η διάγνωση και να υπολογιστεί το βάθος του και εν συνεχεία να γίνει συμπληρωματική χειρουργική εκτομή μαζί με 1-2 εκ. υγιούς δέρματος γύρω από τη βλάβη ανάλογα με το πόσο βαθύ είναι.
Η αντιμετώπιση των μελανωμάτων είναι χειρουργική: το μελάνωμα πρέπει να αφαιρεθεί εξ ολοκλήρου για να γίνει η διάγνωση και να υπολογιστεί το βάθος του και εν συνεχεία να γίνει συμπληρωματική χειρουργική εκτομή μαζί με 1-2 εκ. υγιούς δέρματος γύρω από τη βλάβη ανάλογα με το πόσο βαθύ είναι.
Βάθος κατά Breslow
Εκατοστά υγιούς δέρματος
<1 mm
1 εκ.
1-2 mm
1 με 2 εκ.
2-4 mm
2 εκ.
>4 mm
> 2εκ.
Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι επαρκής όταν το μελάνωμα είναι λεπτότερο από 1 mm. Όταν ο δείκτης Breslow είναι μεγαλύτερος από 1 mm, προτείνεται συνήθως μια εξέταση που ονομάζεται «αφαίρεση του φρουρού λεμφαδένα» που γίνεται κατά το χρόνο της συμπληρωματικής χειρουργικής επέμβασης αυτής Με την τεχνική αυτή εντοπίζεται ο ή οι πρώτοι (φρουροί) λεμφαδένες της συγκεκριμένης περιοχής που ήταν το μελάνωμα, αφαιρούνται και υποβάλλονται κατόπιν σε προσεκτική ιστολογική εξέταση. Εάν ο ή οι λεμφαδένες αυτοί έχουν ήδη προσβληθεί θα πρέπει να αφαιρεθούν όλοι οι λεμφαδένες που βρίσκονται στη συγκεκριμένη περιοχή να γίνει δηλαδή και συμπληρωματικός λεμφαδενικός καθαρισμός.
Εάν ο ασθενής διατρέχει μεγάλο κίνδυνο υποτροπής, π.χ. στάδιο ΙΙ Β και περαιτέρω μπορεί να του προταθεί και μια συμπληρωματική θεραπεία με σκοπό την πρόληψη των υποτροπών που βασίζεται στη χορήγηση a-ιντερφερόνης.
Το θεραπευτικό σχήμα του εν λόγω φαρμάκου ερευνάται ακόμα και η αποτελεσματικότητα του δεν έχει αποδειχθεί μπορεί όμως να προταθεί η λήψη του για έναν χρόνο μετά την επέμβαση.
Ασθενείς με μεταστάσεις σε όργανα, π.χ. διάχυτες «φωλιές» από κακοήθη κύτταρα στο ήπαρ, στους πνεύμονες, τα οστά ή άλλα όργανα, θα πρέπει να ακολουθήσουν πιο δραστική θεραπεία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνιστάται ενδοφλέβια χημειοθεραπεία με διάφορα φάρμακα. Δυστυχώς, αυτού του είδους η θεραπεία σταθεροποιεί μόνο την πάθηση ή στην καλύτερη περίπτωση, προκαλεί μερική υποχώρηση.
Για να δώσουν λύση στις βαριές και τραγικές αυτές καταστάσεις, οι ερευνητές μελετούν σήμερα τις δυνατότητες της ανοσοθεραπείας: εν συντομία, αυτό σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα δεν αφαιρούνται με εξωτερικά μέσα, αλλά διεγείρονται οι αμυντικοί μηχανισμοί του ίδιου του ασθενούς. Πολλές δυνατότητες εξετάζονται: ο στόχος είναι η διέγερση συγκεκριμένων ανοσολογικών αντιδράσεων.
Παρόμοιες μελέτες διεξάγονται τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη.