Οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερη χρήση των περιβαλλοντικών φόρων με στόχο τη μείωση των δραστηριοτήτων που μολύνουν αλλά και την ενθάρρυνση της πράσινης τεχνολογίας, είναι το συμπέρασμα μελέτης του ΟΟΣΑ με τίτλο «Φορολόγηση, Καινοτομία και Περιβάλλον».
Τόσο ο ΟΟΣΑ όσο και άλλες χώρες έχουν ήδη επιβάλλει μια σειρά από φόρους στην ενέργεια, σε όσους μολύνουν τον αέρα και το υδροφόρο ορίζοντα αλλά και στα απόβλητα. Οι περιβαλλοντικοί φόροι σε συνδυασμό με τα συστήματα αδειών εμπορίας ρύπων, είναι, σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, το πιο αποτελεσματικό στη μείωση κόστους και περιβαλλοντικό εργαλείο πολιτικής .Οι πολίτες και η βιομηχανία αλλάζουν την συμπεριφορά τους,εξηγούν, μετά από την επιβολή των πράσινων φόρων, τάση που ενισχύεται αν οι κυβερνήσεις δώσουν ένα ισχυρό σήμα ότι είναι στις προθέσεις τους να διατηρήσουν υψηλά τα ποσοστά της πράσινης φορολογίας αλλά και την τιμή του άνθρακα σε βάθος χρόνου.
«Για να χτίσεις ένα πιο «πράσινο» μέλλον είναι απαραίτητες οι νέες τεχνολογίες, που θα επιτρέπουν τη μείωση του κόστους της διάσωσης του πλανήτη» λέει χαρακτηριστικά ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ Angel Gurría.« Η μεταφορά»συμπληρώνει «της φορολογικής επιβάρυνσης σε δραστηριότητες που ρυπαίνουν καθιστά πιο ελκυστική την ανάπτυξη και υιοθέτηση των καθαρών τεχνολογιών που προωθούν την πράσινη ανάπτυξη».
Η σχέση ανάμεσα στους περιβαλλοντικούς φόρους και στην καινοτομία είναι σύνθετη. Για παράδειγμα πως μπορούν οι «πράσινοι» φόροι να ωθήσουν μια επιχείρηση στην καινοτομία; Ποιες τεχνολογίες έχουν αποτέλεσμα και ποια είναι τα πλεονεκτήματά τους; Ο σχεδιασμός των φόρων διαδραματίζει έναν κριτικό ρόλο; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που έλαβαν υπόψιν τους οι συντάκτες της έκθεσης, οι οποίοι μελατήσαν τις πολιτικές που ακολούθησαν ορισμένες χώρες .Το παράδειγμα της Μεγ.Βρεταννίας δείχνει ότι οι επιχειρήσεις που καταβάλλουν ολόκληρο το φόρο της κλιματικής αλλαγής προχώρησαν σε περισσότερες ευρεσιτεχνίες σε σχέση με τις επιχειρήσεις που πλήρωναν ένα τμήμα του φόρου. Στο Ισραήλ , ο συνδυασμός της υψηλής τιμής του νερού και φορολογίας οδήγησε σε καινοτόμες λύσεις. Στη Σουηδία η επιβολή φόρου στις εκπομπές οξειδίων του αζώτου είχε ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση νέων ευρεσιτεχνιών, πιο καθαρών τεχνολογιών, και στη μείωση κατά ένα τρίτο αυτών των εκπομπών. Τέλος, στην Ελβετία η αντιμετώπιση των πτητικών οργανικών ενώσεων έδειξε ότι η φορολογία μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη πολλών απλών και καινοτόμων τεχνολογιών, που δεν απαιτούν την κατοχύρωση με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.