Αlone in the Dark

Κάτι περίεργο συμβαίνει στο Central Ρark της Νέας Υόρκης. Θρύλοι δεκαετιών ή και αιώνων αναβιώνουν, δαιδαλώδη τούνελ και σήραγγες κρύβουν μυστικά και ο Εdward Carnby βρίσκεται στο μέσο όλων αυτών, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να λύσει το μυστήριο αλλά και να ξαναβρεί τη μνήμη του.
Α ς πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το Αlone in the Dark (ΡC, ΡS2, Χ-box 360, Wii, αναμένεται για ΡS3) δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι τρόμου, αλλά αντίθετα κουβαλάει μαζί του μια ιδιαίτερα βαριά κληρονομιά, από το 1992. Τότε, ο πρωτότυπος τίτλος ήρθε και τάραξε για τα καλά τα νερά του gaming, «παντρεύοντας» τον τρόμο με τα 3D γραφικά και το μη γραμμικό gameplay. Τόσο πολύ επηρέασε τον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών, ώστε μερικές από τις πιο δημοφιλείς σειρές survival horror έχουν βασιστεί πλήρως στις καινοτομίες που έφερε, ενώ οι «παλιοί» του είδους ορκίζονται στο όνομά του. Η έπαυλη γεμάτη μυστήρια, με την πόρτα της εισόδου να κλείνει ερμητικά με την είσοδο του πρωταγωνιστή- ή της πρωταγωνίστριας- φέρνει μνήμες από τα παιδικά χρόνια σε πολλούς σημερινούς τριαντάρηδες.
Επιστρέφοντας στο 2008, το καινούργιο Αlone in the Dark- το πέμπτο κατά σειρά- επιδιώκει να αναβιώσει τον θρίαμβο του παρελθόντος, φέρνοντας μια σειρά από καινοτομίες, όπως έκανε πριν από 16 χρόνια.
Το στοιχείο εκείνο που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι η υπόθεση χωρίζεται σε διαφορετικά επεισόδια, το κάθε ένα από τα οποία καταλήγει σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον φινάλε. Μάλιστα, όταν ο παίχτης συνεχίζει από κάποιο save, το παιχνίδι κάνει μια μικρή ανασκόπηση των όσων έχουν συμβεί, προκειμένου να τον βάλει ξανά στο νόημα και την ατμόσφαιρα της ιστορίας.
Γενικότερα η υπόθεση είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, ειδικά για όσους έχουν μια ιδέα του τι εστί Central Ρark, ενώ ακόμα και εκείνοι που δεν έχουν επισκεφθεί τη Νέα Υόρκη θα βρουν έναν καλό λόγο για να το κάνουν. Δεν λείπουν οι ανατροπές, οι εχθροί είναι αρκετοί, ενδιαφέροντες και αρκούντως τρομακτικοί ενώ σε αρκετές στιγμές το παιχνίδι θα σας «κόψει το αίμα», με την καλή έννοια πάντα.
Τα γραφικά βρίσκονται σε ιδιαίτερα ικανοποιητικό επίπεδο, αξιοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες των υπολογιστών και των παιχνιδομηχανών, για τις οποίες κυκλοφορεί το παιχνίδι. Ειδικά οι κάτοχοι Ρlaystation 3- οι οποίοι σε αυτήν τη φάση είναι οι «ριγμένοι» της υπόθεσης, μια και το Αlone in the Dark δεν διατίθεται για την παιχνδιομηχανή της Sony- θα ανταμειφθούν άμεσα με επιπλέον περιεχόμενο και, όπως υπόσχεται η κατασκευάστρια εταιρεία, ακόμα καλύτερα γραφικά.
Με λίγα λόγια, το καινούργιο Αlone in the Dark σίγουρα δεν προκαλεί τον «σεισμό» στο gaming όπως το πρώτο της σειράς, κάτι που ούτως ή άλλως ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να συμβεί. Από την άλλη όμως, και με δεδομένη τη βαριά κληρονομιά που κουβαλάει, ανταποκρίνεται αρκούντως ικανοποιητικά στις απαιτήσεις των παικτών, γεμίζοντας τα βράδια τους (κατά προτίμηση) με αρκετές δόσεις κρύου ιδρώτα, απαραίτητες για το ζεστό καλοκαίρι που διανύουμε.