Έξι πλευρά σπασμένα σε 14 σημεία. Τρία σπασίματα στο κάτω μέρος της λεκάνης. Σπασμένος δεξιός και αριστερός αστράγαλος. Αριστερή κνήμη σπασμένη. Αριστερός καρπός σπασμένος. Αριστερά δάχτυλα των ποδιών, τρία σπασίματα. Δεξιά κλείδα σπασμένη. Δεξιά ωμοπλάτη ραγισμένη. Σαγόνι, κάτω γνάθος, όλα σπασμένα. Μεγάλο τραύμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ο πνεύμονας κατέρρευσε. Το συκώτι τρυπημένο από το πλευρικό οστό. Η καταγραφή των τραυματισμών του Τζέρεμι Ρένερ, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα από τον ίδιο (τον δύο φορές υποψήφιο για Όσκαρ) κινηματογραφικό αστέρα, ήταν εξαντλητική.

Ήταν θαύμα που ο ηθοποιός επέζησε. Ο Ρένερ είχε συνθλιβεί από το δικό του εκχιονιστικό μηχάνημα βάρους 6.350 κιλών την Πρωτοχρονιά του 2023. Ένας γείτονας που τον βοήθησε στον τόπο του ατυχήματος πίστευε ότι πέθανε στιγμιαία. Το ίδιο πίστευε και ο Ρένερ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jeremy Renner (@jeremyrenner)

Όλα έβγαζαν απόλυτο νόημα  

«Αυτό που βίωσα ήταν αυτή η συλλογική θεότητα και η όμορφη, ισχυρή ειρήνη. Είναι η πιο αναζωογονητική γαλήνη που θα μπορούσες ποτέ να νιώσεις. Είναι η υψηλότερη έκρηξη αδρεναλίνης. Τα πάντα σταμάτησαν… ίσως για 30 δευτερόλεπτα, ίσως για ένα λεπτό. Ήταν οριστικό για μένα. Όλα έβγαζαν απόλυτο νόημα» λέει στον Simon Hattenstone του Guardian.

Πιστεύει στο Θεό; «Όχι. Ο μπαμπάς μου είναι θεολόγος και μελέτησα όλες τις θρησκείες μεγαλώνοντας, οπότε απομακρύνομαι από τις θρησκείες».

Σήμερα, ο Ρένερ κάθεται σε ένα ξενοδοχείο του Λονδίνου, πολύ ζωντανός, σε φόρμα, αψεγάδιαστος και ευγνώμων. Έχει γράψει τα απομνημονεύματά του με τίτλο My Next Breath. Δεν είναι απλώς η ιστορία της επιβίωσης ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που βρήκε μια νέα αίσθηση του σκοπού σε ακραίες συνθήκες.

«Το να βρίσκομαι εδώ για να μιλήσω για το βιβλίο μου είναι τόσο διαφορετικό από το να πρέπει να μιλήσω για την ταινία Επικίνδυνη Αποοστολή» λέει πριν καν καθίσει.

Ποια είναι η διαφορά; «Λοιπόν, θα μιλούσαμε για ακροβατικά και τη χαρά του να συμμετέχεις σε μια μεγάλη ταινία δράσης με έναν από τους μεγαλύτερους σταρ, τον Τομ Κρουζ».

Όσο ενθουσιασμό και αν προσπαθεί να επιδείξει για να συζητήσει για την Επικίνδυνη Αποστολή, είναι προφανές ποιο θέμα προτιμά. «Η μεγάλη διαφορά είναι η μυθοπλασία και η μη μυθοπλασία. Έχω ένα θέμα πλέον με τη μυθοπλασία. Δεν έχω πολύ χρόνο στη ζωή μου γι’ αυτήν, έχοντας επιστρέψει από μια τόσο αρκετά οδυνηρή εμπειρία της απτής πραγματικότητας. Πρέπει να εστιάζω στην πραγματικότητα, παρόλο που παίζω τη φαντασία για να ζήσω. Πρέπει να πιστέψω πραγματικά στην ανάρρωσή μου για να περπατήσω ξανά σωστά και να αναπνεύσω ξανά σωστά και να αγαπήσω και… να βιώσω… και…».

Σταματάει, μια ομίχλη λέξεων που εξαφανίζεται στον αιθέρα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Guardian Saturday (@gdnsaturday)

Μια μπαταρία εννέα βολτ σε άνθρωπο

Μήπως αυτό δημιούργησε μια υπαρξιακή κρίση – το να είσαι ένας ηθοποιός που δεν θέλει να παίζει; «Έδωσα μια μάχη με αυτό, γιατί πριν από ένα χρόνο η πραγματική μου μάχη ήταν με το να περπατάω απλώς, σωστά; Έπρεπε να επικεντρώσω τόση ενέργεια μόνο στο περπάτημα».

«Μουρμουρίζει λίγο ακόμα – σκεφτείτε τον Έλβις στο Λας Βέγκας. Πιάνω μισές φράσεις για τα γυρίσματα της δεύτερης και της τρίτης σειράς του Mayor of Kingstown, στην οποία υποδύεται τον σκληροτράχηλο εξουσιαστή Mike McLusky, για το πώς έμαθε να εμπιστεύεται ξανά το σώμα του, για το πώς συνήθισε τον πραγματικό κόσμο» γράφει ο Simon Hattenstone στον Guardian και σχολιάζει:

«Ο Ρένερ είναι ένας κλασικός ηθοποιός του mumblecore. Δεν είναι ακριβώς ο Μπράντο, αλλά είναι καλός. Στις ταινίες του δίνει έναν εύκολο νατουραλισμό και, συχνά, μια τρομακτική αυθεντικότητα.

»Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι επιλέχθηκε ως υπερήρωας στις ταινίες The Avengers και στη spin-off τηλεοπτική σειρά Hawkeye. Μοιάζει με τέτοιον – μικρός, δυνατός, συμπαγής- μια μπαταρία εννέα βολτ σε άνθρωπο».

«Το να βρίσκομαι εδώ για να μιλήσω για το βιβλίο μου είναι τόσο διαφορετικό από το να πρέπει να μιλήσω για την ταινία Επικίνδυνη Αποοστολή» λέει πριν καν καθίσει

Η ειρωνεία της τύχης

Σε τόσες πολλές ταινίες, ο Ρένερ υποδύεται τον πιο σκληρό σε μια ομάδα σκληροτράχηλων. Οι χαρακτήρες του είναι συχνά απερίσκεπτοι πρεζάκηδες της αδρεναλίνης στα όρια της τρέλας.

Είναι ο πρώτος άνθρωπος που παραδέχεται ότι παρά την τεράστια επιτυχία του να υποδύεται αυτούς τους σκληροτράχηλους υπερήρωες, τους σκληροτράχηλους στρατιωτικούς (The Hurt Locker, που του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού το 2010), τους σκληροτράχηλους εγκληματίες (The Town, που του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης ερμηνείας ένα χρόνο αργότερα), τους σκληροτράχηλους πράκτορες μυστικών επιχειρήσεων (The Bourne Legacy) και τους σκληροτράχηλους αναλυτές (Mission: Impossible), δεν ήταν και «το πιο ευτυχισμένο κουνελάκι».

Γκρίνιαζε συχνά για τη δουλειά του, μισούσε να είναι μακριά από την κόρη του Έιβα και πρόσφατα είχε εμπλακεί σε ένα ταπεινωτικό δημόσιο διαζύγιο στο οποίο του εκτοξεύτηκαν κάθε είδους κατηγορίες.

Τις περισσότερες φορές, ήθελε απλώς να είναι στο σπίτι και να χαλαρώνει με την τεράστια οικογένειά του (ο Ρένερ είναι ο μεγαλύτερος από τα επτά αδέλφια του), τους φίλους του και κυρίως την Έιβα. Το οποίο, κατά ειρωνεία της τύχης, ήταν αυτό που έκανε όταν συνέβη το ατύχημα.

Η ιστορία από την αρχή

Ο Ρένερ είχε μεταβεί από το προηγούμενο σπίτι του στους λόφους του Χόλιγουντ στην κατοικία του κοντά στο Ρίνο της Νεβάδα, την οποία αποκαλεί Κατασκήνωση Ρένερ. Εκεί συναντιόταν η οικογένεια για να γιορτάσει ειδικές περιστάσεις και να απολαύσει το σκι και το σνόουμπορντ.

Το κτήμα των έξι στρεμμάτων στη λίμνη Τάχο βρίσκεται σε ύψος 7.300 ποδιών πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας σε έναν ιδιωτικό δρόμο έξω από τον αυτοκινητόδρομο Mount Rose. Ο Ρένερ ανακαίνισε ο ίδιος το ακίνητο αφού το αγόρασε το 2012 (είχε μια επικερδή και ικανοποιητική παράλληλη δραστηριότητα στις ανακαινίσεις – ή Rennervations, όπως τις αποκαλεί – καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του ως ηθοποιός).

«Ακούστηκαν τρομεροί τραγικοί ήχοι, καθώς 6.340 κιλά γαλβανισμένου ατσάλινου μηχανήματος, αργά, αδυσώπητα, μονότονα, αλέθανε πάνω από το σώμα μου. Ήταν ένα τρομακτικό soundtrack», γράφει στο βιβλίο του

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jeremy Renner (@jeremyrenner)

«Όχι σήμερα, καριόλη»

Ήταν 6 π.μ. όταν ο Ρένερ μπήκε στο snowcat. Ήλπιζε να καθαρίσει τον δρόμο και να ξεθάψει τα σταθμευμένα οχήματα. Ήταν μεγάλη δουλειά, γι’ αυτό ζήτησε από τον 27χρονο ανιψιό του Άλεξ να τον βοηθήσει. Μόλις τελείωναν με τον δρόμο, θα ήταν μια χαρά – ο κεντρικός δρόμος είχε ήδη οργωθεί. Είχαν καθαρίσει το μεγαλύτερο μέρος του χιονιού όταν ο Ρένερ βγήκε από το εκχιονιστικό για να μιλήσει με τον Άλεξ.

Τότε ήταν που το όχημα άρχισε να γλιστράει στην παγωμένη άσφαλτο. Ο Ρένερ συνειδητοποίησε ότι δεν είχε τραβήξει χειρόφρενο. Το εκχιονιστικό όχημα κατευθυνόταν κατευθείαν προς τον Άλεξ, ο οποίος είχε παγιδευτεί ανάμεσα στο τερατώδες μηχάνημα και ένα φορτηγό.

Η μόνη πιθανότητα να σώσει τον ανιψιό του ήταν να πηδήξει πάνω από τις μεταλλικές ερπύστριες του εκχιονιστικού οχήματος ύψους ενός μέτρου και να ανέβει στην καμπίνα και να πατήσει το κουμπί stop. Θυμάται να φωνάζει: «Όχι σήμερα, καριόλη», καθώς πίστευε ότι ο Άλεξ επρόκειτο να συνθλιβεί μέχρι θανάτου. Η αντίδραση ενός ήρωα δράσης.

«Ένα τρομακτικό soundtrack»

Ο Ρένερ δε μπόρεσε να μπει στην καμπίνα. Εκτοξεύτηκε προς τα εμπρός, από τις περιστρεφόμενες μεταλλικές ράγες, στον πάγο. Το εκχιονιστικό συνέχισε να ορμάει προς τα εμπρός και πάνω του. «Ακούστηκαν τρομεροί τραγικοί ήχοι, καθώς 6.340 κιλά γαλβανισμένου ατσάλινου μηχανήματος, αργά, αδυσώπητα, μονότονα, αλέθανε πάνω από το σώμα μου. Ήταν ένα τρομακτικό soundtrack», γράφει στο βιβλίο του.

«Κρανίο, σαγόνι, ζυγωματικά, γομφίοι- περόνη, κνήμη, πνεύμονες, οφθαλμικές κόγχες, λεκάνη, ωλένη, πόδια, χέρια, δέρμα- κρακ, σπάσιμο, συμπίεση, κρακ. Κι άλλοι ήχοι: ένα κουδούνισμα στα αυτιά, σαν να είχε εκπυρσοκροτήσει ένα όπλο μεγάλου διαμετρήματος δίπλα στο κεφάλι μου. Ένα τσίμπημα φωτεινού λευκού στα μάτια μου – τυφλώνομαι από μια κοραλλένια αστραπή, μια αστραπή που σηματοδοτεί το σπάσιμο του τροχιακού μου οστού, με αποτέλεσμα ο αριστερός βολβός του ματιού μου να ξεπηδήσει βίαια από το κρανίο μου».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jeremy Renner (@jeremyrenner)

Θα το ξαναέκανε

Του φάνηκε σαν μια αιωνιότητα, αλλά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το εκχιονιστικό σκάφος πέρασε από πάνω του. Εξακολουθούσε να κινείται προς τα εμπρός, αλλά ο Άλεξ είχε καταφέρει να απομακρυνθεί από το δρόμο του.

Θα είχε χτυπήσει το εκχιονιστικό τον Άλεξ αν δεν είχε παρέμβει; «Είναι δύσκολο να πω. Δεν έχεις χρόνο να πάρεις μια λογική απόφαση. Απλά το κάνεις. Το χειρότερο σενάριο είναι να συντριβεί. Οπότε έπρεπε να δράσω. Δεν υπήρχε περίπτωση να πάρω αυτό το ρίσκο και να δω το κεφάλι του ανιψιού μου στο έδαφος κομμένο στη μέση. Δεν υπήρχε περίπτωση. Δεν θα το κάνω αυτό. Δεν παίρνω το ρίσκο, γι’ αυτό και θα το έκανα ξανά σε δύο δευτερόλεπτα».

«Πόρνες, πουτάνες και χάμπουργκερ»

Ο Ρένερ δεν είναι ακόμα σίγουρος για το πώς επέζησε. Πολλοί παράγοντες έπαιξαν ρόλο. Αναφέρει το μάθημα αναπνοής Lamaze στο οποίο πήγε σε ηλικία 12 ετών με τη μητέρα του όταν ήταν έγκυος- συνέχισε να χρησιμοποιεί την τεχνική σε οντισιόν ή όταν ήταν αγχωμένος. Ο Ρένερ συνήθιζε να έχει μια αφίσα στον τοίχο του διαμερίσματός του που έγραφε «Μην ξεχνάς να αναπνέεις».

Αλλά την ώρα του ατυχήματος, η πράξη αυτή ήταν βασανιστική. Καθώς πάλευε για οξυγόνο, το διοξείδιο του άνθρακα συσσωρευόταν στους πνεύμονες και στην κυκλοφορία του αίματος και ένιωθε ότι πνιγόταν. Στην ηχογράφηση της κλήσης έκτακτης ανάγκης του γείτονά του ακούγεται ο Ρένερ να προσπαθεί να αναπνεύσει. Κάθε στεναγμός του ακούγεται σαν επιθανάτιος ρόγχος.

Μια τεχνική που χρησιμοποιούσε ήταν να επαναλαμβάνει την έκφραση «πόρνες, πουτάνες και χάμπουργκερ» με τρόπο που έμοιαζε με μάντρα, επειδή το ξεφούσκωμα του «Χ» τον ανάγκαζε να δουλεύουν τα πνευμόνια του.

Το βιβλίο My Next Breath του Τζέρεμι Ρένερ εκδίδεται από τον οίκο Simon & Schuster

«Δεν ήθελα να τους απογοητεύσω»

Σχεδόν το ίδιο εκπληκτικό με την επιβίωσή του ήταν το γεγονός ότι o Ρένερ έμεινε μόνο 12 ημέρες στο νοσοκομείο. Στην πραγματικότητα, φτιαγμένος από μορφίνη και φαιντανύλη, συνδεδεμένος με ορούς και ανίκανος να περπατήσει, προσπάθησε να δραπετεύσει πολύ νωρίτερα. «Ήταν η πιο αργή απόδραση που έγινε ποτέ», λέει γελώντας. «Έχω ένα σωρό μικρές ουλές, αλλά μόνο από την εγχείρηση για να σώσω το σώμα μου. Όλο το πόδι είναι από τιτάνιο από το γόνατο μέχρι τον αστράγαλο».

Ο Ρένερ λέει σήμερα ότι ένα μεγάλο μέρος της ανάρρωσής του οφείλεται στη δύναμη της θέλησης. «Εκφόβιζα το σώμα μου να πιστεύει ότι δεν ήταν τόσο άσχημα και το μυαλό μου ξεπερνούσε τις μεγαλύτερες πιθανότητες που είχε ποτέ αντιμετωπίσει. Το μυαλό μου έλεγε, ‘Μπα!’ Ήταν εν μέρει πείσμα. ‘Δεν θέλω να χάσω αυτή τη μάχη, αυτό το παιχνίδι’, αλλά το βαθύτερο μέρος, το κομμάτι που έχει μεγεθυνθεί, είναι ότι είχα τόσα πολλά για τα οποία ήθελα να ζήσω. Είχα ένα μάτσο ανθρώπους που με περίμεναν για να πάω για σκι!».

Χαμογελάει. Ξέρει ότι ήταν γελοίο αυτό που σκεφτόταν, αλλά τον κράτησε σε εγρήγορση. «Δεν ήθελα να τους απογοητεύσω».

*Με στοιχεία από theguardian.com

Ειδήσεις Σήμερα: