Πολυτεχνείο : Ο γιορτασμός φέτος θα συνιστούσε μέγιστη ανευθυνότητα

Εδώ και πολλά χρόνια υποστήριζα, ότι οι τυπικοί γιορτασμοί, οι αιματηρές διαδηλώσεις και οι πορείες  για την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν είχαν πλέον κανένα νόημα.

Γιατί; Γιατί οι αξίες μας-ως κοινωνία- δεν είχαν (και δεν έχουν) καμία σχέση με τις αξίες για τις οποίες θυσιάστηκαν τα παιδιά του Πολυτεχνείου !

Και οι σοβαροί άνθρωποι, λόγω αυτών των εξελίξεων, αποτραβιόνταν σιγά-σιγά από τέτοιου είδους άρρωστες «κομματικές φιέστες» και θυμόνταν τις θυσίες των παιδιών του 1973 «μέσα στη σιωπή τους» (και χωρίς υπαρξιακούς φανφαρονισμούς)!

Ωστόσο φέτος, οι οποιεσδήποτε εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο θα συνιστούσαν επιπλέον και ένα «υγειονομικό έγκλημα», αφού θα συνέβαλαν εξ αντικειμένου στη διάδοση του θανατηφόρου ιού Covid 19 (ένεκα του οποίου ,φτωχοί και πλούσιοι, είμαστε όλοι κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας)!

Και όποια κόμματα ή φορείς (ή ενώσεις γιατρών!) υποστηρίζουν, ότι κάτω από αυτές τις «μεσαιωνικές υγειονομικές συνθήκες» είναι δυνατό να κάνουν πορείες ή διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο,  τηρώντας τα μέτρα του social distancing (ή της κοινωνικής αποστασιοποίησης), προφανώς εμπαίζουν τη νοημοσύνη μας..

Και τούτο, γιατί γνωρίζουμε, ότι μετά το Σεπτέμβριο (και εν μέσω πανδημίας) συμπεριφερθήκαμε οι πάντες- και ιδίως οι νεολαίοι μας- με τον πιο ανεύθυνο τρόπο , που θύμιζε την ιδεολογία των αναρχικών του Μάη του 1968 για την οποία μιλάει ο Γάλλος φιλόσοφος Αλάν Μπαντιού.

Δηλαδή, θέλαμε «να καταναλώνουμε τα πάντα χωρίς κανένα εμπόδιο» ! Να κάνουμε τα πάρτυ μας, να πηγαίνουμε τη βόλτα μας, να συνωστιζόμαστε ο ένας πάνω στον άλλο κλπ!

Και έτσι φθάσαμε στο απαράδεκτο αποτέλεσμα -λόγω της ταχείας διάδοσης του ιού- να πεθαίνουν ηλικιωμένοι -ιδίως- άνθρωποι, γιατί κάποιοι άλλοι  ήταν εγκληματικά αμελείς!

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο  οι οποιεσδήποτε εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο θα συνιστούσαν, εφέτος ειδικά, μια αληθινή παράνοια!

Επιπλέον, είναι απαραίτητο να σκεφθούμε -για μια ακόμη φορά-  με ποιο διεστραμμένο τρόπο είχαν υλοποιηθεί μεταπολιτευτικά «οι αξίες» για τις οποίες είχαν παλέψει οι φοιτητές του 1973.

Έτσι, ο συμβολισμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είχε συμπυκνωθεί σιγά-σιγά στο περίφημο «πανεπιστημιακό άσυλο» (όπου ποικίλης μορφής κακοποιοί και έμποροι ναρκωτικών μπορούσαν να διαπράττουν εγκλήματα ,χωρίς να τους εμποδίζει κανείς).

Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες είχε διαπομπευθεί φασιστοειδώς από αγνώστους ο Πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και οι πρυτάνεις , κατά τη γνώμη μου, υιοθέτησαν μια στάση κατώτερη των περιστάσεων , αφού δεν δέχθηκαν  ανεπιφύλακτα ούτε το στοιχειώδες μέτρο …

Δηλαδή να μπαίνουν στα Πανεπιστήμια με «κάρτα εισόδου» μόνο οι καθηγητές και οι φοιτητές (και όχι οι άσχετοι εγκληματίες ή οι «κατατρεγμένοι όλου του κόσμου»)!

Επίσης, κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης είχε εγκαθιδρυθεί ένα ανεξέλεγκτο πολιτικό σύστημα , όπου οι πολιτικοί  επιβίωναν μόνο αν έκαναν παράνομους διορισμούς κομματικών φίλων στο δημόσιο τομέα!

Και φυσικά και η διακυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστεράς» είχε τα ίδια διεφθαρμένα χαρακτηριστικά.

Και για όλα αυτά οι πολίτες επιβράβευαν τους διεφθαρμένους πολιτικούς στις επόμενες εκλογές!

Που θέλω να καταλήξω με όλα αυτά;

Ειδικά φέτος δεν πρέπει να γίνουν διαδηλώσεις ή πορείες (για να προστατεύσουμε τη ζωή των πιο ηλικιωμένων συνανθρώπων μας)!

Ωστόσο και γενικότερα δεν έχει κανένα νόημα να γιορτάζουμε με «άχρηστες» κομματικές πορείες την επέτειο του Πολυτεχνείου, όταν δεν αλλάζουμε τις αξίες και την κουλτούρα μας!

Γρηγόρης Καλφέλης – Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ – Kalfelis@law.auth.gr