Η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος υποδέχτηκαν στο «Στούντιο 4» τη Γιοβάννα.

Η ιδιόρρυθμη σχέση με τη μητέρα της

Η ίδια δήλωσε αρχικά: «Η μητέρα μου ήθελε να ζήσει μέσα από μένα. Δεν νομίζω ότι χαιρόταν με τη χαρά μου, χαιρόταν με τη χαρά που έπαιρνε επειδή εγώ έκανα κάτι. Τα είχα καταλάβει όλα, αλλά δεν τολμούσα, ήμουν πολύ δειλή«.

Και τόνισε στο σημείο αυτό: «Έχω μόνο ένα παράπονο, μία πίκρα, γιατί ο μόνος άνθρωπος που τάχθηκε από τη φύση, από τον Θεό να έρθει κοντά με το πλάσμα που έφερε στον κόσμο είναι η μάνα. Τους δένει μια αόρατη κλωστή, η οποία δεν αλλάζει με τίποτα. Αυτή η κλωστή δεν υπήρχε. Υπάρχουν γυναίκες που απλώς γεννάνε, αλλά δεν είναι μάνες«.

Η μητέρα της της ζήτησε συγγνώμη αλλά κάποια πράγματα δύσκολα μπορεί να τα ξεχάσει. Πιο συγκεκριμένα, η Γιοβάννα είπε στο «Στούντιο 4»: «Δύο χρόνια πριν πεθάνει, 93 ετών, με πήρε τηλέφωνο κλαίγοντας, με λυγμούς και μου είπε: «Με συγχωρείς παιδάκι μου για όσα σου έχω κάνει.

Ούτε τότε άνοιξα το στόμα μου για να της πω κάτι, σιώπησα. Όπως σιωπούσα σε κάθε τι που μου έλεγε. Μου είχε πει «Δεν έμοιασες σε μένα που είμαι όμορφη, έμοιασες στον πατέρα σου που ήταν άσχημος», ήμουν 12 χρονών. Μπορώ να πω ότι εγώ προσωπικά το σέρνω ακόμα μαζί μου, μου στέρησε την αυτοπεποίθησή μου. Πήγαινα να φάω με φίλους και τα χέρια μου έτρεμαν επειδή ήμουν άσχημη. Δεν με χάιδεψε η μάνα μου, δεν με αγκάλιασε ποτέ, δεν έσκυψα στον κόρφο της να της πω ένα παράπονό μου, μη με ρωτήσετε πότε σταμάτησα να τη φιλάω. Έκανα τα πάντα και στάθηκα κοντά της την ώρα που έφευγε, τη φρόντισα έτσι όπως δεν έχει φροντίσει παιδί μια αγαπημένη μάνα. Δεν σκέφτηκα ούτε μία στιγμή να την κλείσω σε οίκο ευγηρίας, δεν το διανοούμαι για κανέναν άνθρωπο«.