Να μη χαθεί η ευκαιρία

Μπροστά στο χάος του Brexit, κανείς στη Βρετανία δεν φοβάται τον Τζέρεμι Κόρμπιν. Είναι τόσο μεγάλοι οι κίνδυνοι του Brexit, στους οποίους οι συντηρητικοί των Tories εκθέτουν τη χώρα τους, που ακόμη και το βρετανικό οικονομικό κατεστημένο δεν ιδρώνει από το ρίσκο των πολιτικών που πρεσβεύει ο Κόρμπιν. Κάπως έτσι ο γραφικός αριστερός ηγέτης των Εργατικών έγινε φυσιολογικός στα μάτια της βρετανικής κοινής γνώμης και η προοπτική μιας κυβέρνησής του όχι και τόσο μακρινή και απίθανη σε ένα περιβάλλον καθαρού πολιτικού τζόγου που παίζεται με το μέλλον της χώρας.

Αν στη Βρετανία ο καταλύτης των εξελίξεων είναι το Brexit,  στην Ιταλία είναι ο Ματέο Σαλβίνι. Μπροστά στον κίνδυνο να επικρατήσει σε νέες εκλογές ο Σαλβίνι και οι ακροδεξιές και ρατσιστικές πολιτικές του, το λαϊκιστικό κόμμα των Πέντε Αστέρων πήρε το ρίσκο να βάλει νερό στο κρασί του, σχηματίζοντας κυβέρνηση με την Κεντροαριστερά.

Οπως ο Κόρμπιν αρχίζει να μοιάζει με έναν mainstream πολιτικό στα μάτια της βρετανικής κοινής γνώμης, έτσι και ο Ντι Μάιο των Πέντε Αστέρων δείχνει να πατάει φρένο στο όχημα του άκρατου λαϊκισμού που τον ανέδειξε στην εξουσία πριν από λίγα χρόνια. Σε μια συγκυβέρνηση με τον Σαλβίνι, η οποία το μόνο που κατάφερε ήταν να ενισχύει τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις του εθνικιστή συνεταίρου του. Για αυτό και τα Πέντε Αστέρια αναγκάζονται να κάνουν βήματα πίσω, από τον λαϊκισμό προς τον ρεαλισμό.

Τα πάνω κάτω έχει φέρει η κρίση σε όλη την Ευρώπη. Με τις μνήμες, ακόμη, νωπές από τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007, μια ύφεση απειλεί εκ νέου την ευρωζώνη με επίκεντρο τη γερμανική οικονομία.

Ο εμπορικός πόλεμος και το Brexit προκαλούν αναταράξεις, πλήττουν τις γερμανικές εξαγωγές και την ευρωζώνη αναγκάζοντας την ΕΚΤ να επεκτείνει την πολιτική του φθηνού χρήματος, μειώνοντας κι άλλο τα επιτόκια. Αλλά οι γερμανοί καταθέτες δεν μπορούν να αντέξουν τις αρνητικές αποδόσεις στις καταθέσεις τους. Από χώρα προσέλκυσης καταθέσεων στα χρόνια της κρίσης, η Γερμανία πληρώνει τώρα τις επιπτώσεις από τα χαμηλά επιτόκια του ευρώ. Κύματα έντονης δυσαρέσκειας διαχέονται από τους πολίτες αποταμιευτές προς το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο.

Στο αβέβαιο αυτό περιβάλλον η Ελλάδα έχει κάνει τη δική της ανατροπή. Αυτή τη φορά οδηγεί κανονικά, οι άλλοι είναι ανάποδα στο ρεύμα. Το υψηλό πολιτικό ρίσκο της χώρας, που κυριάρχησε τα προηγούμενα χρόνια, έχει δώσει τη θέση του στην πολιτική σταθερότητα που εγγυάται μια αυτοδύναμη κυβέρνηση με σαφή πολιτικό προσανατολισμό και σχέδιο.

Είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική οικονομία θα βιώσει τις επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης ύφεσης στην Ευρώπη σε μια δύσκολη στιγμή για εκείνη. Από την άλλη όμως, με το διεθνές περιβάλλον ανάστατο και φοβικό, μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική επιλογή σταθερότητας για τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια. Την ίδια στιγμή τα χαμηλά επίπεδα των επιτοκίων, σε συνδυασμό με την πολιτική αλλαγή, έχουν ρίξει σε επίπεδα-ρεκόρ τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων δημιουργώντας μεγάλα περιθώρια για μείωση των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων που δεσμεύουν τη χώρα. Η υποστήριξη του διεθνούς παράγοντα στον στόχο αυτόν αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά όπως δείχνουν και οι δηλώσεις Λαγκάρντ.

Ας μη χαθεί αυτή η μεγάλη ευκαιρία.