Θεοχαρόπουλος: «H κυβέρνηση έκανε πίσω στον αναγκαίο διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους λόγω πολιτικού κόστους»

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, μιλώντας στον ΘΕΜΑ 104,6 και στον δημοσιογράφο Γιάννη Πρετεντέρη αναφέρθηκε στη συμφωνία Κυβέρνησης – Εκκλησίας τονίζοντας

·        Δεν είναι αυτός διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους, προσπαθούν στην κυβέρνηση να κάνουν το άσπρο μαύρο από χθες.

·        Καμία αναθεώρηση των σχέσεων εκκλησίας – κράτους δεν υπάρχει, όχι με κατεύθυνση προς διαχωρισμό, αλλά ούτε καν προς διακριτούς ρόλους.

·        Στην συνταγματική αναθεώρηση παραμένει τόσο το προοίμιο, όσο και τα θέματα σε σχέση με το άρθρο 3. Δεν υφίσταται καν η θρησκευτική ουδετερότητα με την παραμονή του προοιμίου του Συντάγματος ως έχει, την παραμονή των συμβόλων, της μισθοδοσίας των κληρικών και πάλι από το δημόσιο απλά με αλλαγή του τρόπου και παροχής μέσω επιδότησης.

·        Πρόκειται για μία οπισθοχώρηση της κυβέρνησης σε πάγιες θέσεις της Αριστεράς για το θέμα του διαχωρισμού εκκλησίας-κράτους. Η συμφωνία χρειάζεται και μελέτη από ειδικούς, νομικούς, για τα περιουσιακά, καθώς μπαίνουν πολλά επίμαχα ζητήματα.

·        Ο κ. Τσίπρας έχοντας το πολιτικό κόστος από το Μακεδονικό, θυσίασε τον αναγκαίο διαχωρισμό των σχέσεων εκκλησίας – κράτους, για να έχει αρμονική σχέση με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και την ηγεσία της εκκλησίας.

·        Είναι καθαρή η επιλογή να μην πάρει η κυβέρνηση το πολιτικό κόστος για δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις, που έπρεπε να τις έχουμε πάρει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά εν πάση περιπτώσει γίνονταν κάποια βήματα, όπως για τις ταυτότητες και παλαιότερα ο πολιτικός γάμος.

·        Με την συνταγματική αναθεώρηση δεν κατοχυρώνεται ο διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους, μπαίνει απλώς μια γενική και αόριστη θέση περί ουδετερότητας που δεν σημαίνει τίποτα απολύτως από τη στιγμή που παραμένει το προοίμιο και όλα όσα αναφέρονται στο Σύνταγμα.

Για τη Συνταγματική Αναθεώρηση

·        Βεβαίως και θα μπούμε στη συζήτηση για την Συνταγματική Αναθεώρηση γιατί αν ανοίξει τώρα η διαδικασία θα γίνει εφικτό να ολοκληρωθεί από την επόμενη κυβέρνηση, ώστε να μην χαθεί ακόμα μια πενταετία.

·        Υπάρχουν πολλές προτάσεις που υιοθετούν έναν νέο λαϊκισμό, όπως τα δημοψηφίσματα για εθνικά θέματα και για αναπομπή νομοθετημάτων. Αν αυτό υπήρχε το 2000 η αλλαγή στις ταυτότητες δεν θα είχε γίνει, δεν θα ήμασταν στην ΕΕ κλπ.

·        Πρόκειται για προτάσεις που φαίνονται δήθεν δημοκρατικές, αλλά μερικές από αυτές είναι βαθιά συντηρητικές.

·        Μερικές άλλες προτάσεις, όπως η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και η αλλαγή του τρόπου παροχής της βουλευτικής ασυλίας, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, τυγχάνουν ευρείας αποδοχής και τις στηρίζω ανεπιφύλακτα και χωρίς ναι μεν αλλά.

·        Υπάρχουν διαφορετικές αναγνώσεις σε ορισμένα άλλα σημεία, όπως η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό σε περίπτωση που δεν καταστεί δυνατό από τη Βουλή, καθώς θεωρώ ότι υπάρχει δυνητικά ο κίνδυνος να υπάρχει διαρχία. Η πρόταση δε του ΣΥΡΙΖΑ για ένα 6μηνο με 7 ψηφοφορίες στη Βουλή πριν την εκλογή από το λαό είναι πρακτικά ανεφάρμοστη. Άκουσα χθες με έκπληξη τον κ. Μητσοτάκη να κάνει και αυτός την ίδια πρόταση και να υποκύπτει και αυτός στον λαϊκισμό.

·        Βεβαίως πρέπει να αναθεωρηθεί και το άρθρο 16, για να μπορούν να ιδρύονται μη κρατικά πανεπιστήμια, με διαδικασίες όμως αυστηρής αξιολόγησης και πιστοποίησης, όπως πρέπει  να υπάρχουν και για το δημόσιο πανεπιστήμιο.

·        Λελογισμένη αύξηση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας θα μπορούσε να γίνει. Για παράδειγμα, να μπορεί για σοβαρά θέματα να συγκαλεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. Αν υπήρχε αυτή η αρμοδιότητα τώρα, θα μπορούσε για παράδειγμα να είχε συγκληθεί συμβούλιο για το Μακεδονικό, από τη στιγμή που δεν το έκανε ο κ. Τσίπρας λόγω Πάνου Καμμένου.

·        Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γίνει συζήτηση στην παρούσα Βουλή να ψηφισθούν τα άρθρα προς αναθεώρηση ώστε η επόμενη κυβέρνηση να μπορεί να έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει στην αναθεώρηση εκείνων των άρθρων που θα κριθούν αναθεωρητέα από την παρούσα Βουλή και να μην χάσουμε μια πενταετία.

Για τη σκανδαλολογία ενόψει εκλογών

·        Όσον φορά τα σκάνδαλα τύπου Παπαντωνίου, η έρευνα γίνεται εδώ και χρόνια με ουσιαστική συμβολή της δημοκρατικής παράταξης, στην οποία δεν είναι καν μέλος για πάνω από μια δεκαετία. Η θέση μας είναι όποιος έβαλε το χέρι στο μέλι να τιμωρηθεί.

·        Η δικαιοσύνη πρέπει να κάνει τη δουλειά της, εμείς δεν αντιμετωπίζουμε τη δικαιοσύνη α λα καρτ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.

·        Από την άλλη, ενόψει της προεκλογικής περιόδου επιχειρείται να δημιουργηθεί κλίμα γενικής σκανδαλολογίας, πετώντας λάσπη στον ανεμιστήρα. Για παράδειγμα στο θέμα της Novartis, δέκα πρόσωπα – πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορήθηκαν με κατηγορίες «μου ’πες, σου ‘πες, του ‘πα», γιατί περί τέτοιων κατηγοριών επρόκειτο.

·        Ακόμα και αν αθωωθούν, θα μείνει η λάσπη. Δεν γίνεται όμως έτσι η πολιτική. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή όταν μιλάμε για πολιτικούς αντιπάλους, μόνο όταν στοιχειοθετούνται και υπάρχουν στοιχεία θα πρέπει να βγαίνουν. Γιατί αλλιώς διαφαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει να πάει στις εκλογές με σκανδαλολογία, μάλιστα δια στόματος Πολάκη.

·        Θεωρώ ότι αυτή η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει αυτή την περίοδο ένα κλίμα σκανδαλολογίας είναι λάθος για την ίδια τη Δημοκρατία, ο μόνος που θα ενισχυθεί θα είναι οι απολίτικες και οι ακροδεξιές δυνάμεις.

·        Είναι μπούμερανγκ για όλο το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα τέτοιες πρακτικές, αλλά δυστυχώς αυτό δεν κατανοείται.

·        Βεβαίως είναι αυτονόητο ότι λέμε «όλα στο φως», αλλά δεν είναι δυνατόν να βλέπω γενικές κατηγορίες απλώς και για πολιτικές ευθύνες! Οι πολιτικές ευθύνες αποδίδονται από τον λαό.