Ο 19χρονος Χρήστος Αλεξίου θα δοκιμασθεί από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Ο 19χρονος επιθετικός του Τυρνάβου, Χρήστος Αλεξίου έλαβε πρόκληση για να δοκιμαστεί στις εγκαταστάσεις της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. «Όταν μού το ανακοίνωσε ο προπονητής μου, νόμιζα ότι ήταν Πρωταπριλιά» δήλωσε ο νεαρός ποδοσφαιριστής στην «Εξέδρα».

Αναλυτικά η συνέντευξη του νεαρού άσου:

– Ποιο ήταν το πρώτο συναίσθημα όταν ειδοποιήθηκες για την πρόσκληση;

«Οταν ο προπονητής μου, ο Μιχάλης Ζιώγας, με φώναξε για να μου πει ότι θα πάω να δοκιμαστώ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, νόμιζα πως μου κάνει πλάκα. Ζήτησα ένα ημερολόγιο για να τσεκάρω αν είναι Πρωταπριλιά. Οταν κατόπιν μου είπε τις λεπτομέρειες του ταξιδιού αυτού, συνειδητοποίησα ότι είναι αλήθεια. Ενιωσα απίστευτη χαρά. Τέτοια νέα δεν έρχονται κάθε μέρα. Για την ακρίβεια, δεν έρχονται ποτέ! Νομίζω ότι είναι ένα παραμύθι».

– Αρχίζοντας τη χρονιά στον Τύρναβο, περίμενες τέτοια εξέλιξη;

«Οχι, σε καμία περίπτωση. Σκεφτόμουν σίγουρα ότι θα ήθελα να κάνω μια καλή χρονιά και, βοηθώντας την ομάδα, να βοηθηθώ και εγώ. Να δουλέψω σκληρά για να έρθει κάποια καλύτερη πρόταση και ευκαιρία στη ζωή μου… Ωστόσο, η φαντασία μου δεν έφτανε τόσο μακριά, μέχρι τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Δεν τολμούσα να το σκεφτώ».

– Οι συμπαίκτες σου τι σου έλεγαν στην προπόνηση;

«Ολοι μου έδιναν συγχαρητήρια και μου έλεγαν καλή επιτυχία. Μου είπαν να είμαι ο εαυτός μου και ότι θα μου στέλνουν τη θετική τους ενέργεια. Οντως, όλα αυτά έγιναν πολύ ξαφνικά και χρειάζεται προσοχή στο πώς θα το διαχειριστώ. Δεν θέλω να κάνω κάποια λανθασμένη κίνηση και να τα καταστρέψω όλα».

– Πότε θα ταξιδέψεις για Αγγλία;

«Το ταξίδι είναι προγραμματισμένο για τις 27 Ιουνίου. Αν δεν κάνω λάθος, η ενημέρωση που μας ήρθε κάνει λόγο για πενθήμερη παραμονή στις εγκαταστάσεις της Γιουνάιτεντ, όπου θα αρχίσω προπονήσεις».

– Η οικογένειά σου πώς το έζησε όλο αυτό;

«Εζησαν πολύ έντονα κάθε λεπτό. Τους έλεγα λεπτομερώς όσα μου είπαν από την ομάδα, τους ενημέρωσα για το πότε θα γίνει το ταξίδι και πού θα μείνω και όλοι τους φαίνονται απίστευτα χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.

Τόσο ο πατέρας μου, ο Παναγιώτης, όσο και η μητέρα μου, η Μαριάνθη, βρίσκονται δίπλα μου από το πρώτο λεπτό που άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο. Με στηρίζουν, με πιστεύουν και είναι πάντα εκεί. Το ίδιο και η μικρή μου αδελφή, η Ντίνα. Είναι για όλους μας μια δικαίωση».

– Είσαι 19 χρόνων και σου παρουσιάζεται μια ευκαιρία που άλλοι την περιμένουν μια ζωή. Σου προκαλεί άγχος ή σου δίνει δύναμη για τη συνέχεια;

«Θα είμαι ειλικρινής και θα σου πω ότι, μόλις το έμαθα, πάγωσα. Από το άγχος μου δεν μπορούσα να μιλήσω! Μετά όμως, όταν συζήτησα με τους δικούς μου ανθρώπους, ένιωσα καλύτερα και το άγχος έδωσε τη θέση του στη χαρά και την ικανοποίηση. Το γεγονός και μόνο ότι θα πάω και θα κάνω προπόνηση εκεί όπου προπονούνται οι Ρούνεϊ, Γκιγκς και Νάνι είναι συγκλονιστικό. Θέλω να το ευχαριστηθώ και να μάθω όσα περισσότερα μπορώ από αυτήν τη σπάνια εμπειρία. Θα ήταν έγκλημα να μην τη ζήσω στο κάθε λεπτό της».

– Αγωνίζεσαι ως σέντερ φορ. Ποιοι παίκτες από το ελληνικό πρωτάθλημα σου αρέσουν στη θέση αυτή;

«Κορυφαίοι –και με διαφορά από τους υπόλοιπους– είναι ο Σισέ και ο Μιραλάς. Προσδίδουν άλλο κύρος και άλλη ποιότητα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό αντίστοιχα. Χαίρεσαι να τους βλέπεις και να μαθαίνεις καινούργια πράγματα από τον τρόπο παιχνιδιού τους».

– Από το εξωτερικό;

«Εδώ και χρόνια, έχω μια ιδιαίτερη λατρεία στον Τιερί Ανρί. Τον θαυμάζω από τότε που άρχισε στη Μονακό. Η συνέχεια της καριέρας του αποδεικνύει την αξία του. Γιουβέντους, Αρσεναλ και Μπαρτσελόνα είναι κορυφαίοι σύλλογοι. Είναι κορυφαίος ποδοσφαιριστής και του άξιζε. Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα που έφυγε για την Αμερική. Επίσης, δεν μπορώ να χάσω παιχνίδι της Τσέλσι, αφού εκεί παίζει ο Ντιντιέ Ντρογκμπά. Παίκτης πολύ ποιοτικός και εκρηκτικός».

– Τι ομάδα είσαι;

«Ολυμπιακός».

– Ποια ήταν τα είδωλά σου όταν ήσουν μικρότερος…

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ο Τιερί Ανρί ήταν πάντα το ίνδαλμά μου».

– Ποιον προπονητή θαυμάζεις;

«Θα ακουστεί πολύ κλισέ αν σου πω τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον;».

– Πού άρχισες να παίζεις ποδόσφαιρο;

«Στην ακαδημία Λαμίας, όταν ήμουν δέκα χρόνων. Εκεί έκανα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα».

– Από μικρός ήθελες να γίνεις ποδοσφαιριστής;

«Ναι, ήμουν… κολλημένος. Δεν θυμάμαι να έλεγα ότι θέλω να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου από το να παίζω μπάλα. Μόνο αυτό».

– Οι γονείς σου συμφωνούσαν;

«Ναι, όπως σου είπα και πριν, ήταν από την πρώτη μέρα δίπλα μου. Με στήριξαν, με πίστεψαν και με βοήθησαν όταν τους χρειάστηκα. Γι’ αυτό τους οφείλω ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν και στηρίζουν εσένα και τα όνειρά σου».

– Στο σχολείο τι μαθητής ήσουν;

«Αν και ποτέ δεν μου άρεσε το διάβασμα, δεν ήμουν κακός. Του 16. Βλέπεις, δεν ήθελα να στενοχωρήσω τους γονείς μου και τα συνδύασα και τα δύο: μαθήματα και μπάλα».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ