Παίζουμε με την Κατερίνα Τσάβαλου τις 14 ερωτήσεις

ΑΠ. Βλέπω όταν έχω πυρετό, όταν είμαι άρρωστη, θέλω να ακούω κάτι, να χαλαρώνω.

ΕΡ. Τέχνη, έρωτα, ζωή, βάλτε τα στη σειρά.

ΑΠ. Τη ζωή τη ζεις, οπότε δεν μπορείς να τη βάλεις δεύτερη, τρίτη ή τέταρτη. Φυσικά μετά είναι ο έρωτας, γιατί χωρίς έρωτα, που είναι η κινητήρια δύναμη νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα η ζωή, για μένα τουλάχιστον, και φυσικά μετά είναι η τέχνη.
Η τέχνη τα έχει όλα μέσα. Έχει και τη ζωή και τον έρωτα, τα έχει όλα.

ΕΡ. Φαίνεστε ή είστε;

ΑΠ. Για να φαίνομαι πρέπει πρώτα να είμαι. Άρα πιστεύω στο είμαι και έτσι θα φαίνομαι καλά. Αν είμαι καλά θα φαίνομαι καλά. Θα βγάζω δηλαδή το καλύτερο προς τα έξω.

ΕΡ. Ο ρόλος της ζωής σας ήρθε ή τον περιμένετε;

ΑΠ. Μμμ ο ρόλος της ζωής μου…Έχω παίξει αρκετούς ρόλους και στην τηλεόραση αλλά και στο θέατρο. Έχω κάνει ρόλους που τους αγαπώ. Στο θέατρο έχω υποδυθεί τη Διονυσία, ένα αυτιστικό παιδί, είχα κάνει και μελέτη πάνω σε αυτό, σε μια εταιρία προστασίας σπαστικών. Μου δόθηκε και μια ευκαιρία και στην ταινία «hard core» του Ντένη Ηλιάδη, αλλά πιστεύω πως οι ρόλοι της ζωής μου έρχονται. Άρα περιμένω. Μπορεί βέβαια κι ένας ρόλος της ζωής μου να είναι να γίνω μητέρα.

ΕΡ. Πιστεύετε στο θεσμό των των βραβείων;

ΑΠ. Εγώ προσωπικά δεν τον πολυπιστεύω, γενικότερα, γιατί δεν έχω καταλάβει αν όντως τα βγάζει ο κόσμος ή αν τα μαγειρεύουν κάποιοι άνθρωποι, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια.
Οπότε μάλλον δεν πιστεύω στο θεσμό των βραβείων. Αντίθετα πιστεύω στη δουλειά και τη διάρκεια, ότι δείχνει ο χρόνος.

ΕΡ. Αν παίρνατε «Χρυσή Σφαίρα» σε ποιόν θα την πετούσατε;

ΑΠ. Θα την πέταγα στη θάλασσα.

ΕΡ. Μεσοπρόθεσμοι, μακροπρόθεσμοι στόχοι ή όνειρα θερινής νυκτός;

ΑΠ. Μεσοπρόθεσμοι στόχοι καταρχήν, γιατί πρέπει να έχεις στόχο κάθε μέρα και μακροπρόθεσμοι στη συνέχεια. Να είσαι καλά με τον εαυτό σου, να μην κάνεις πράγματα στους άλλους, που δε θέλεις να σου κάνουν, να πράττεις οτιδήποτε σ’ ευχαριστεί, να βρίσκεις χρόνο για τον εαυτό σου.
Οπότε αν έχεις όλα αυτά, είσαι καλά, αγαπάς κι αγαπιέσαι. Μετά είναι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι, που μπορεί να είναι οτιδήποτε, μια δουλειά, μια σχέση, ένα σπίτι, οτιδήποτε, όχι όμως όνειρα θερινής νυκτός, αλλά το έργο «Όνειρο θερινής νυκτός» του Σαίξπηρ.
Είναι το όνειρο μου να το παίξω και να υποδυθώ τον πρωτεργάτη των ξωτικών τον Πουκ.

ΕΡ. Γελάτε συχνά και κλαίτε συχνότερα ή ανάποδα;

ΑΠ. Και γελάω και κλαίω το ίδιο. Πραγματικά όμως. Θεωρώ ότι και το γέλιο και το κλάμα είναι μια ενέργεια που πρέπει να βγαίνει προς τα έξω, δεν πρέπει να καταπίνουμε πράγματα, είναι εκτόνωση. Οπότε και κλαίω και γελάω το ίδιο. Και μου αρέσει εδώ που τα λέμε, λόγω του συναισθήματος.

ΕΡ. Όταν ανάβουν τα φλας, φτιάχνετε ή τραβάτε τα μαλλιά σας;

ΑΠ. Χαμογελάω όταν ανάβουν τα φλας, ανάλογα σε τι στιγμή θα με πιάσουν, αλλά συνήθως χαμογελάω χαλαρά. Αλλά αν ήταν να τραβάω τα μαλλιά μου, δεν θα έδινα τη συνέντευξη αυτή.

ΕΡ. Θα παίξω κι ας μου βγει και σε κακό ή άστο καλύτερα;

ΑΠ. Θα παίξω και θα παίζω συνέχεια «κι ας μου βγει και σε κακό», γιατί πιστεύω πως 15 χρόνια που είμαι στο χώρο αυτό δεν μου έχει βγει σε κακό. Οπότε θα συνεχίσω να παίζω. Το «άστο καλύτερα» δεν μου αρέσει. Μου αρέσει ότι χαίρομαι να προσπαθώ και να παίζω, να νοιώθω παιδί. Αυτό το πράγμα δεν θέλω να το χάσω, είναι ωραίο.

ΕΡ. Ναι, όχι, ίσως, ποτέ; Ποιές από τις τέσσερις λέξεις υπερισχύουν στο λεξιλόγιό σας;

ΑΠ. Αυτή η λέξη που σίγουρα δεν λέω, είναι η λέξη «ποτέ». Γιατί ποτέ δεν ξέρεις, μη λέμε και μεγάλα λόγια. Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις, έτσι δεν λένε; Πιο πολύ λέω «ναι» και «ίσως», παρά «όχι». Θα ήθελα να λέω περισσότερα «όχι» κάποιες φορές.

ΕΡ. Το άμεσο τηλεοπτικό, θεατρικό, κινηματογραφικό μέλλον τί επιφυλάσσει στην Κατερίνα;

ΑΠ. Τηλεόραση δεν θα έχω, όσον αφορά τη συμμετοχή μου σε κάποιο σήριαλ, ούτε κινηματογράφο. Θα ήθελα όμως πάρα πολύ να έχω. Βέβαια νοιώθω πολύ τυχερή γιατί εκτός του ότι είμαι η φωνή του MTV, τώρα περνάω και μπροστά από την κάμερα σαν παρουσιάστρια. Είμαι στην εκπομπή «your voice» δύο φορές την εβδομάδα. Στο θέατρο θα χτυπάω κάρτα στη σκηνή του «Εμπορικού», με το έργο «Αττική οδός» των Ρέππα –Παπαθανασίου, που συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, με εξαίρετους συναδέλφους όπως τη Τζένη Ρουσσέα τον Γ. Τζώρτζη τον Στ. Ζαλμά, τη Ράνια Σχίζα κ.α.

ΕΡ. Έχεις ασχοληθεί με τη διαφήμιση;

ΑΠ. Δεν ασχολούμαι με τον διαφημιστικό χώρο. Έχω κάνει παλιά διαφήμιση για την Cosmote νομίζω, αλλά πολύ παλιά. Δεν μου έχει τύχει από τότε, φυσικά δεν λέω όχι αν τύχει.
Είναι κι αυτό μέσα στη δουλειά μας. Παλιά λέγανε: Α! κάνει διαφήμιση». Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει. Καλό είναι ό,τι και να κάνουμε, είτε είναι τηλεόραση, η διαφημιστικό ή θεατρικό, ή μια παρουσίαση.
Το θέμα είναι να μην κάνουμε εκπτώσεις στη δουλειά μας, όποια δουλειά και να κάνουμε, γιατί είναι ωραίο όταν αγαπάς κάτι, να το υπηρετείς σωστά. -Αν κρίνω από εμένα, που ήθελα από μικρή να γίνω ηθοποιός, δεν ήθελα να γίνω τίποτε άλλο, ήθελα αυτό κι αυτό έκανα και τα κατάφερα και ακόμα….
Στόχος μου είναι η διάρκεια, οπότε μπορώ να βαδίζω αργά και σταθερά. Ήρθα για να μείνω. Τώρα με την οικονομική κρίση πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί. Με τη δουλειά που κάνουμε, να μην λέμε ναι στην προχειρότητα, στο εύκολο.
Ετσι κι αλλιώς η γενιά μου δεν πρόλαβε τα πολλά λεφτά, αυτό πρέπει να το πούμε. Κάποιοι άλλοι έβγαλαν λεφτά από το χώρο. Η γενιά μας ήταν στο μεταίχμιο, στο μεταβατικό στάδιο, στην αλλαγή.

ΕΡ. Επηρεάζει η προσωπική την επαγγελματική σου ζωή;

ΑΠ. Αμα δεν είναι καλά η προσωπική μου ζωή δεν νοιώθω εγώ καλά. Η δουλειά είναι καταφύγιο για πολλά πράγματα, αλλά από την άλλη άμα δεν είσαι καλά, δεν είσαι καλά. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να πω ότι τα ξεχνάω όλα.
Είναι μέσα στο μυαλό μου κι αυτά. Η δουλειά σαν καταφύγιο σε βοηθάει να ξεχνιέσαι και δεν σκέφτεσαι αυτό που σε απασχολεί.

Καλή επιτυχία Κατερίνα.