Αμφισβητείται η ανάκαμψη του πληθυσμού των φαλαινών
Ο πληθυσμός της γκρίζας φάλαινας στον Ειρηνικό Ωκανό, για τον οποίο οι επιστήμονες πίστευαν ότι είχε ανακάμψει στα αρχικά του επίπεδα, στην πραγματικότητα αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρους του πληθυσμού που υπήρχε πριν από την έναρξη της εντατικής φαλαινοθηρίας.
Ο πληθυσμός της γκρίζας φάλαινας στον Ειρηνικό Ωκανό, για τον οποίο οι επιστήμονες πίστευαν ότι είχε ανακάμψει στα αρχικά του επίπεδα, στην πραγματικότητα αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρους του πληθυσμού που υπήρχε πριν από την έναρξη της εντατικής φαλαινοθηρίας.
Η γκρίζα φάλαινα (Eschrichtius robustus) ήταν το πρώτο θηλαστικό που ανέκαμψε και αφαιρέθηκε από τη λίστα των απειλούμενων ειδών, καθώς ο πληθυσμός της αυξήθηκε το 1994 στα «φυσιολογικά» επίπεδα των 20.000 άτομων.
Τώρα, έρευνα των Πανεπιστημίων της Ουάσινγκτον και του Στάνφορντ υποδεικνύει ότι τον 17ο αιώνα οι γκρίζες φάλαινες αριθμούσαν γύρω στα 100.000 άτομα -αυτό σημαίνει ότι ο σημερινός πληθυσμός είναι στην πραγματικότητα πέντε φορές μικρότερος από το κανονικό.
Αυτό σημαίνει ότι τα πρόσφατα περιστατικά θανάτων από ασιτία δεν πρέπει να θεωρηθούν φυσιολογικά. Ίσως η αδυναμία του πληθυσμού να ανακάμψει πλήρως οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, που περιορίζει την τροφή τους, υποθέτουν οι ερευνητές.
Η τελευταία μελέτη, που δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences, εκτίμησε το μέγεθος του αρχικού πληθυσμού από τη γενετική ποικιλότητα του σημερινού πληθυσμού -όσο μεγαλύτερη η γενετική ποικιλία, τόσο μεγαλύτερος ο προγονικός πληθυσμός. Η ποικιλότητα εκτιμήθηκε με σύγκριση του DNA από 42 γκρίζες φάλαινες.
Η μπαλαινοφόρα γκρίζα φάλαινα, με μήκος έως και 14 μέτρα και βάρος 40 τόνους, τρέφεται με μικροσκοπικά καρκινοειδή που βρίσκει στο βυθό. Το χειμώνα ζει στην Αρκτική, στη Θάλασσα του Μπάρενς, ενώ το καλοκαίρι μεταναστεύει έξω από τη Μπάχα της Καλιφόρνια.
Στον Ατλαντικό, η γκρίζα φάλαινα έχει εξαφανιστεί εδώ και αιώνες.