Μια καινούργια κατηγορία που ενσωματώνεται από εδώ και πέρα στην Πυξίδα είναι τα «Ταξίδια ρετρό». Ταξιδιωτικές εμπειρίες από παλαιότερες δεκαετίες, φωτογραφίες τραβηγμένες από φιλμ (καρουλάκι ή κασέτα
Μια καινούργια κατηγορία που ενσωματώνεται από εδώ και πέρα στην Πυξίδα είναι τα «Ταξίδια ρετρό». Ταξιδιωτικές εμπειρίες από παλαιότερες δεκαετίες, φωτογραφίες τραβηγμένες από φιλμ (καρουλάκι ή κασέτα), ρούχα ντεμοντέ, χτενίσματα… ας μην τα χαρακτηρίσουμε καλύτερα!
Ένα από αυτά τα ταξίδια ρετρό είναι και αυτό που έκανα το 1998 στην Ιαπωνία. Δεν ήταν φυσικά για τουριστικούς σκοπούς αλλά για επαγγελματικούς λόγους, καθώς είχα τη χαρά και την τιμή να είμαι μέλος της δημοσιογραφικής αποστολής, που είχε προσκληθεί από την Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ) για να καλύψει το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών, στο οποίο μετείχε και η εθνική μας ομάδα.
Λεπτομέρειες και εντυπώσεις από εκείνο το δεκαπενθήμερο ταξίδι θα αναφέρω σε άλλη ανάρτηση. Σε ετούτη εδώ θα αναφερθώ στην Disneyland του Τόκιο!
Είναι η πρώτη και η μοναδική μου – μέχρι στιγμής – επίσκεψη σε Disneyland, καθώς δεν έχω πάει ούτε στην Eurodisney που είναι κοντά στο Παρίσι. Εγκαινιάσθηκε στις 15 Απριλίου 1983 και το 1998, οπότε και βρέθηκα εκεί, γιόρταζε τα 15 χρόνια της. Δεν ξέρω πόσο πολύ έχει αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων, θα σας μεταφέρω όσα είδα εκείνη την εποχή.
Καταρχήν, να εξηγήσω ότι δεν είμαι ο τύπος του ανθρώπου που συμπαθεί τα roller coaster. Στη Disneyland του Τόκιο, όμως, μπήκα σε πέντε διαφορετικού τύπου. Τελικά, το παν είναι να κάνεις την αρχή από τα εύκολα. Να μπεις πρώτα στα… παιδικά, να αυξάνεις σταδιακά την «επικινδυνότητα» για να φτάσεις στο τέλος στα πιο απαιτητικά. Και αυτά τα γράφει ένας άνθρωπος με υψοφοβία!
Επίσης είναι δεδομένο ότι μία επίσκεψη δεν σου αρκούσε για να δοκιμάσεις όλα τα παιχνίδια, καθώς οι ουρές σε κάθε ένα από αυτά ήταν τεράστιες και στα πιο δημοφιλή ξεπερνούσαν τα 45 λεπτά.
Το θεματικό πάρκο ?????????? (Tokyo Dizunirando), σύμφωνα με τη wikipedia διότι την ιαπωνική δεν την κατέχω, βρίσκεται κοντά στην περιοχή Urayasu, της επαρχίας Chiba, κοντά στο Tokyo.
Σημείο αναφοράς είναι το Κάστρο της Σταχτοπούτας, το οποίο φαίνεται στο βάθος της φωτογραφίας, πίσω από τους δράκους που μετείχαν στην παρέλαση για τα 15 χρόνια αυτού του θεματικού πάρκου και οι οποίοι φαίνονται σε πρώτο πλάνο.
Κάτι για το οποίο δεν είχα ιδέα ήταν ότι οι Ιάπωνες γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, μολονότι οι Χριστιανοί αποτελούν μικρό ποσοστό του πληθυσμού της χώρας. Και όμως στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα από τα μέσα Νοεμβρίου, όπως μπορείτε να δείτε στο βάθος της φωτογραφίας. Και από ό,τι θυμάμαι, στην Ελλάδα πριν δέκα χρόνια δεν στολίζαμε τα δέντρα πριν τα μέσα Δεκεμβρίου…
Το Western River Railroadείναι – όπως βλέπετε άνωθεν – ένα τρενάκι, το οποίο ταξιδεύει ανάμεσα από αναπαραστάσεις της Άγριας Δύσης και άλλων τοπίων χαρακτηριστικών των ΗΠΑ. Ας μη λησμονούμε άλλωστε ποια είναι η πατρίδα της… αυτοκρατορίας του Ντίσνεϊ. Παράλληλα, αποτελεί το «παιδικό roller coaster», στο οποίο αναφέρθηκα νωρίτερα, με λίγα υψώματα, μια καλή προθέρμανση για τα επόμενα.
Η πορεία του περνά και από το Big Thunder Mountain Railroad, ή αλλιώς Big Thunder Mountain (στο βάθος της φωτογραφίας), σήματα κατατεθέν των απανταχού Disneyland, που φέρνει τον επισκέπτη στην εποχή των χρυσοθήρων και το οποίο αποτελεί μέρος της Westerland.
Υπάρχει όμως και αναπαράσταση της Νέας Ορλεάνης, όπως είναι φανερό από το – γεμάτο κόσμο – ατμόπλοιο που ταξιδεύει στη λίμνη.
Υπήρχαν και αναπαραστάσεις από πολλές διάσημες ιστορίες και ταινίες της Disney, όπως αυτό το σπίτι της Οικογένειας Ελβετών Ροβινσόνων, μέρος της Fantasyland, στην οποία υπήρχαν εστιατόρια και καταστήματα, των οποίων η διακόσμηση και η θεματολογία βασιζόταν στην παράδοση της Ντίσνεϊ.
Μπορώ υπερήφανα να πω ότι μπήκα και στο βαγόνι το οποίο απεικονίζεται στο κέντρο της φωτογραφίας και το οποίο ξεκινούσε από την κορυφή του λόφου, για να βουτήξει κάθετα μέσα στη λίμνη, την οποία καλύπτει ο κόσμος! Το κακό ήταν ότι τίποτα δεν σε προετοίμαζε για όσα επρόκειτο να επακολουθήσουν, όσο περίμενες στην ατελείωτη ουρά. Στο δένδρινο σπίτι των ChipnDale νόμιζες ότι είχες μπει και όχι στην αναπαράσταση του Δεσμώτη του Ιλίγγου.
Υπήρχε όμως και χειρότερη ατραξιόν, την οποία δεν ήταν δυνατό να φωτογραφίσω. Ήταν το περίφημο Space Mountain! Ακολουθούσες έναν ατελείωτο διάδρομο τύπου Star Trek (για να μην πω BattleStar Gallactica), με ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα να σε προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να συνεχίσεις, εάν αντιμετωπίζεις πρόβλημα με την καρδιά σου. Έφτανες σε μια αποβάθρα, καθόσουν σε ένα εξαθέσιο βαγόνι σε σχήμα ρουκέτας, το οποίο – μετά από λίγα λεπτά αργής τροχιάς – άρχιζε την τρελή πορεία του σε ένα σκοτεινό θάλαμο, στρίβοντας δαιμονισμένα αριστερά και δεξιά…
Και εσύ αναρωτιόσουν «εάν βλέπεις αστεράκια ή αυτά είναι λαμπάκια που σε κάνουν ότι πετάς στον ουρανό»…
Σίγουρα μετά από αυτήν την εμπειρία βγήκα πιο θαρραλέα, αλλά και έχοντας θυμηθεί πώς είναι να είσαι παιδί…
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Παρασκευή 12.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/jake-kokot-PbDLAy38QZM-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442